Onbegrijpelijk

Met alle respekt voor uw arbeid kan ik het niet eens zijn met het artikel in het maartnummer van IRS: "Bekeert u". U negeert volkomen het werk van de H. G. (Persoonlijk schrijf ik liever de naam Heilige Geest voluit. Voor mijn gevoel zou ik tekort doen aan de eerbied voor de Heilige Geest, wanneer ik alleen Zijn initialen zou gebruiken. H.J.H.). De bekering bestaat niet allereerst in de belijdenis van schuld voor God, maar is het gevolg van het ontdekkende werk van de Geest. Dan leert de mens bidden: "O God, wees mij, zondaar, genadig". Dan is er geen vérzet in ons, maar een hartelijk erkennen van Schuld en is er geen sprake van het zoeken naar uitvluchten. Dan wordt uitgezien naar Hem die heeft gezegd: "Al wat mij de Vader geeft, zal tot Mij komen, en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen". Dan krijgt God de eer.

ONS KOMMENTAAR:

1. Deze reaktie is voor mij onbegrijpelijk. Hoe vaak hebben we niet in ons blad gewezen op de noodzaak van het werk van de Heilige Geest. Ik was eerder bang dat ik er te veel de nadruk op legde.

2. Volkomen ben ik het met de schrijver eens, dat wij zonder het ontdekkende werk van de Heilige Geest niet tot waarachtige schuldbelijdenis kunnen komen. Maar … moet je dat bij iedere oproep tot bekering vermelden ? Dat deed de Heere zelf toch immers ook niet. In heel het Evangelie van Mattheús bv. wordt niet gesproken over de noodzaak van het ontdekkende werk van de Heilige Geest om tot waarachtige schuldbelijdenis te komen. Maar het is wel de achtergrond, ook van dat Evangelie. Als Johannes de Doper de mensen oproept tot bekering, voegt hij er ook niet meteen aan toe: „Maar u kunt zich niet bekeren, tenzij door het ontdekkende en krachtdadige werk van de Heilige Geest", terwijl hij het zeker met deze leer, die zo duidelijk in het Johannesevangelie naar voren gebracht wordt, eens zal zijn geweest. Wij moeten niet evangelische r willen zijn dan het Evangelie.

3. Is er werkelijk geen sprake meer van het zoeken van uitvluchten, wanneer we eenmaal door de Geest er toe gebracht zijn om van harte onze schuld te erkennen? Ik lees dat nergens in de Bijbel. Integendeel, ook na onze bekering blijven we zondige mensen. Dat is ook geheel in overeenstemming met wat wij lezen in de getuigenissen van mensen, waarvan we algemeen aannemen dat zij waarachtig bekeerd waren. Het nieuwe in de bekeerde mens is dat hij zijn schuld van harte voor God erkent; het oude in hem komt echter telkens helaas weer naar boven en dat is de neiging van het zoeken naar uitvluchten voor de eigen zonde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen