„De Schrift alleen"

De heer Joosten:

Wat ook de verschilpunten tussen Rome en de Reformatie mogen zijn — er zijn enige voorname uitgangspunten, die we zonder tegenspraak gemeen hebben.

1. Christus heeft een Evangelie verkondigd.

2. Christus wilde dat dit Evangelie verspreid zou worden.

3 Christus heeft natuurlijk bepaald op welke wijze Zijn Evangelie aan het mensdom kenbaar gemaakt moest worden. En nu beweert de Reformatie: Christus wilde Zijn leer verspreid zien door een boek waarin Zijn leer zou zijn vervat. Vandaar de formule: „De Schrift alleen".

Nu is de r.k. kerk het hier niet mee eens, want:

a. Christus heeft nooit bevolen dat Zijn Evangelie zou moeten worden opgeschreven.

b. De apostelen hebben het zo ook niet begrepen. Er zijn er slechts enkele die geschreven hebben en dat niet met de bedoeling de volledige uiteenzetting te geven van de leer huns Meesters.

c. Het heeft jaren geduurd voordat het eerste Evangelie geschreven werd.

d. Onder de schrijvers van de H. Schrift zijn er b.v. Lukas, Markus, Paulus die wat ze schreven, zelf door overlevering eerst gehoord hebben.

e. De eerste vijftien eeuwen is de formule „de Schrift alleen" nooit gehoord en kon ook niet worden toegepast omdat er geen boeken waren en de mensen ook niet konden lezen.

f. Er is geen enkel bewijs dat de formule pas na 15 eeuwen zou moeten worden nagekomen. En ook toen waren er nog maar weinig bijbels ter beschikking voor allen.

g. Heel de kerkgeschiedenis is een bewijs dat alleen prediking van „aangestelden dóór aangestelden" als de enige norm heeft gegolden om het Evangelie te verkondigen.

h. De Bijbel stelt het standpunt van de r.k. kerk volkomen in het gelijk.

„Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. Gelijk de Vader Mij gezonden heeft, zo zend ik U. Gaat dan en onderwijst alle mensen en leert hen onderhouden alles wat ik u geboden hebt."

Ons kommentaar:

Naar ik meen, zou dhr. Joosten bij de uitgangspunten waarin Rome en Reformatie het met elkaar eens zijn, er nog één kunnen toevoegen: nl. dat het Evangelie allereerst door verkondiging verspreid moet worden. Een mooie tekst in dit verband is: „En hoe zullen zij in Hem geloven, van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?" (Rom. 10:14).

Wanneer de reformatie dan ook belijdt: „Door de Schrift alleen", dan bedoelt men daar beslist niet mee, dat de verbreiding van het Evangelie alleen of zelfs allereerst door de verspreiding van het geschreven Woord van God zou moeten gebeuren. Wij bedoelen daarmee, dat de Schrift de laatste en beslissende norm is voor ons geloof.

Dat is toch immers altijd zo in de menselijke omgang. Eerst bespreekt men een kwestie, maar tenslotte wordt alles, althans als het over belangrijke zaken gaat, schriftelijk vastgelegd. En dat schriftelijk vastgelegde blijft dan de laatste norm. Dat is ook op de concilies gebeurd, ook op het laatste. Wanneer nu een concilievader, of zelfs een hele groep, zou beweren: Zoals het nu in de dokumenten staat, is het niet juist; wij herinneren ons heel goed, dat het anders is afgesproken — dan zal niemand daar serieus op ingaan. We weten allemaal: in zulke belangrijke dingen gaan we niet op ons geheugen af, maar vertrouwen we op datgene wat zwart op wit te lezen staat.

Welnu, de Here heeft Zijn openbaring ook eerst mondeling laten verkondigen, maar toch heeft Hij gewild dat successievelijk datgene werd opgetekend, waarvan Hij wilde dat het betrouwbaar aan de volgende geslachten zou worden overgeleverd. En wanneer de Here deze bij de mensen gebruikelijke gang van zaken heeft gevolgd, dan ligt het toch voor de hand dat Hij daaraan ook dezelfde betekenis hecht, als wij altijd doen, nl. dat dit Geschrevene als laatste en beslissende norm zal gelden. Wanneer er dus verschil van mening komt over de vraag wat God nu precies heeft geopenbaard, dan menen wij dat wij niet moeten af gaan op het geheugen of op wat van geslacht op geslacht mondeling is overgeleverd, maar dat we steeds weer het op Schrift gestelde moeten raadplegen. Dat is de betrouwbare bron van de openbaring Gods.

Verkondig het Evangelie

Wel zit in deze uiteenzetting van dhr. Joosten een vermaning aan ons allen, nl. om niet te denken dat we met de opdracht van Christus klaar zijn, als wij alleen maar Bijbels of Schriftgedeelten verspreiden en evenmin als wij allerlei traktaten of brochures verspreiden, waarin wij onze visie op de inhoud van de Bijbel op schrift hebben gesteld. Wij zijn geroepen om te getuigen, te verkondigen, dat wil dus zeggen: mondeling de openbaring Gods door te geven. Maar steeds weer moeten wij terugkeren naar de Schrift: a) om te kontroleren of onze verkondigen in overeenstemming is met die Schrift en b) om onze verkondiging te doen vullen met de rijkdom van die Schrift. Want als wij niet voordurend de Bijbel overdenken, verschraalt onze verkondiging, wordt ons getuigenis tot holle klank.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen