ZENDING

Wat zijn de diepste problemen, waar wij in Latijns Amerika mee worstelen? Bij ons wordt het marxisme en worden sommige heidense godsdiensten die men in een nieuw jasje heeft gestoken, als evangelie verkondigd. Hun ideologie laten ze doordringen op alle terreinen des levens. De intellektuele bovenlaag, het onderwijzend personeel in al zijn gradaties, de wereld van de kunstenaars, de vormers van de publieke opinie, zij hebben allen de grondwaarheden van het marxistische „evangelie" als uitgangspunt aanvaard. Het marxisme biedt beter dan welke andere ideologie ook een oplossing voor allerlei problemen, waar Latijns Amerika onder gebukt gaat. Ook de fouten die gemaakt worden, zijn in het systeem van deze ideologie opgenomen en worden erin verklaard.

Omdat nu het marxisme de heersende ideologie is in de zgn. westerse wereld en omdat sommige heidense godsdiensten proberen een basis te geven aan het opkomende nationalisme van de landen in Latijns Amerika, bestaat er voor de christenen geen groter verzoeking dan om het Evangelie voor te stellen als de officiële ideologie van het westen. De grootste verzoeking voor christenen die zending willen bedrijven, bestaat daarin dat zij het christendom beschouwen en voorstellen als de officiële godsdienst die alles wat de westerse landen doen, verklaart, rechtvaardigt en verdedigt. En wanneer men dit uitgangspunt heeft genomen, dan wordt de boodschap die zij brengen en de methoden die ze daarbij gebruiken, vaak zonder dat ze zich daarvan bewust zijn, voor een belangrijk deel gekarakteriseerd door dit uitgangspunt.

Vrije markt in de zending ?

Mag ik een voorbeeld geven? Minstens twee zendelingen vertelden mij dat zij hun werk hebben opgezet, uitgaande van hun mening dat concurrentie goed is, want dat heeft het kapitalistische systeem bewezen. Als gevolg van deze opvatting gaan ze naar het zendingsterrein en onderzoeken niet eerst wat de Heere daar bezig is te doen. Ze komen er zonder meer, „bestuderen de markt" en organiseren dan de verkoop van hun speciale visie op het Evangelie. Ze doen dat aan de hand van een uitgekiend werkschema van lektuur, inschakeling van de radio, verspreiding van tapes, het opzetten van evangelisatiecampagnes enz. Als ze dan daardoor de vrede in de bestaande gemeenten verstoren en een aanstoot vormen voor de buitenstaanders, raakt hen dat niet en ze denken er ook niet over om op grond daarvan ook maar iets in hun plannen te veranderen. Dat is geheel overeenkomstig het beginsel van de vrije markt en de harde concurrentie.

Is dat zending ?

En hoe zetten ze hun evangelisatiemethodiek in elkaar? Ze gaan daarbij niet te rade bij de inwoners van het land dat ze tot zendingsterrein hebben gekozen, ook niet bij de daar reeds werkende christenen. Ze verdiepen zich niet in de vraagstukken en noden die daar heersen. Nee, een of ander lichaam ergens in Noord Amerika broedt een zendingsplan uit, maakt een schets en kleurt het in met personen en evangelisatiemiddelen. De machinerie wordt helemaal klaar gemaakt met duidelijke omschrijving van doelstellingen en van opzet, taakomschrijving en indeling van bevoegdheden.

Dan wordt de machine in werking gesteld. Maar is dat het bedrijven van zending? Paulus spreekt over een werk dat opgebouwd wordt uit goud of uit stro, maar om dat te beoordelen geeft hij een andere maatstaf dan die van een uitstekend uitgewerkte en technisch prefekte zendingsmachinerie.

Vanuit deze achtergrond zou ik drie adviezen willen geven:

1. We hebben theologen nodig die met ons meedenken. Voordat we aan evangelisatie gaan doen, is het nodig te weten wat het Evangelie is. De kerkleiders van Latijns Amerika die hun oog hebben gericht op de toekomst, zien steeds helderder de noodzaak van deze diepgaande theologische bezinning. Wij staan voor de uitdaging van het marxisme en van de veranderingen in de r.-k.kerk. Dat moet ons ertoe aanzetten om daartegenover op nieuwe wijze het oude Evangelie te stellen. Dat Evangelie moet worden uitgedrukt in bewoordingen van onze Latijns Amerikaanse kuituur en het moet voor iedereen duidelijk worden gemaakt dat het Evangelie zoals wij dat belijden, niet de ideologische of officiële godsdienst is van de westerse machthebbers

Wij hebben gelovige theologen nodig die met ons meedenken. Dat is een goede investering, waarmee de gemeente van Christus bij ons gediend wordt. Verkoop ons niet de eindresultaten van uw eigen denkwerk. Zen-d ons broeders die met ons dieper in het Woord willen delven en het met ons mee willen vertalen voor de huidige generatie. Wij hebben geen behoefte aan theologische en apologetische handboeken die het Evangelie proberen te verdedigen tegenover de aanvallen die daarop worden gericht vanuit een welvaartsstaat. Wij moeten onze eigen antwoorden vinden in een onderontwikkelde derde wereld vol armoede. We hebben vooral behoefte aan dieper inzicht in de Bijbel en aan alles wat ons kan helpen om tot dieper inzicht te komen

Zend ons broeders die de grote lijnen zien, geen vitters over bijkomstige zaken. Wij wensen denkers die worstelen om een echte evangelische theologie. We hebben niets aan handboeken die het misschien uitstekend doen in de westerse wereld, maar die voor ons waardeloos zijn. We kunnen ook geen mensen gebruiken die alleen maar de stof van die theologische handboeken herkauwen.

Maak u los van het syndroom van de „evangelisatie-teams". (N.B. Een syndroom is een dwangidee dat voortkomt uit psychische verwondingen die iemand oploopt in bepaalde omstandigheden zoals b.v. van het concentratiekamp. H. J. H.).

Een typisch verschijnsel van onze tijd is het optreden van kleine Billy Grahammetjes. Wij worden overstroomd met mensen die de ambitie hebben om deze grote evangelist te imiteren. In sommige streken zijn deze teams een plaag geworden. Het lijkt wel of volgens hen evangelisatie alleen maar mogelijk is, wanneer daarbij een heel gezelschap is ingeschakeld van geschoolden die de kunst verstaan de massa's te boeien door een aangename verteltrant, door grappenmakerij, doot het uithalen van goocheltoeren.

Het gevolg van deze instelling is dat het gewone herderlijke werk ondergewaardeerd wordt. De meesten willen graag een Billy Graham worden. Door zo de nadruk te leggen op de uitbreiding van de gemeenten, wordt de noodzaak van de opbouw en verdieping van degenen die voor het Evangelie gewonnen zijn, veel te veel naar de achtergrond verschoven.

Er zijn heel wat universiteitsstudenten die door onze arbeid tot geloof in Christus gekomen zijn, maar die teleurgesteld worden, wanneer ze kennis maken met het pastoraat in onze kerken. We hebben dringend behoefte aan bekwame herders van de gemeente die een evangelisatorische visie hebben, maar die tegelijk het als hun taak zien om de kerkleden te vormen en op te bouwen vanuit het Woord.

Tot slot zou ik nog deze raad willen geven :

Het Evangelie richt zich tot de hele mens, tot zijn ziel en tot zijn lichaam. In onze tijd hebben wij veel meer dan vroeger de eenheid van de mens ontdekt. We zijn het lichaam meer gaan zien in zijn harmonische aanleg op de ziel. We hebben er ook meer oog voor gekregen dat de mens is ingebed in de konkrete omstandigheden, waarin hij leeft. J e kunt hem daar niet zo maar uit isoleren.

Daarom moet ook onze evangelisatie daarmee rekening houden, dus niet uitsluitend zich richten op de bekering van de ziel.

Laten we ook voorzichtig zijn met de methoden die plotselinge bekeringen beogen. Dat komt wel onze zondige natuur tegemoet. We willen allemaal graag snel succes zien. Een grondige verandering van het menselijke hart voltrekt zich slechts langzaam onder een voortdurende bewerking van het Woord en de Geest. De weg die een christen moet bewandelen, is lang en moeizaam, ook in deze eeuw van de straaljagers.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen