In memoriam ds. H.J. Hegger

Als er iéts duidelijk naar voren komt in het leven van de op 21 augustus overleden ds. Hegger, is het zijn liefde voor Christus. Die liefde bewoog hem om overal de waarheid, die zijn leven had veranderd, te verkondigen. Hij was begaan met hen wier keuze voor de waarheid niet zonder prijs is. Vanaf de jaren 50 hielp ds. Hegger priesters uit verschillende landen die net als hij uit de Rooms-Katholieke Kerk (RKK) waren gestapt omdat ze zich niet meer met de leer konden verenigen. Hun vertrek uit de RKK betekende dat ze niet alleen hun kerk, maar ook hun baan, hun reputatie en grotendeels hun sociaal netwerk verloren.

Ds. Hegger ving hen op in Villa De Wartburg in Velp en richtte in 1960 stichting In de Rechte Straat (IRS) op om deze mensen zowel materiële als pastorale hulp te geven. Totdat evangelist J.W.N. van Dooijeweert in 1993 bureaumanager werd, had ds. Hegger de algehele leiding op het kantoor van de stichting. Door fi nanciële steun van IRS konden de uitgetreden priesters een nieuwe studie theologie volgen om evangelist te worden of voorganger van een protestantse gemeente. Ds. Hegger trok zelf het land door om lezingen te houden en zo IRS meer naamsbekendheid te geven. Na afl oop van zijn spreekbeurten nam ds. Hegger ruim de tijd om met mensen te praten. Bevlogenheid en pastorale kwaliteiten kenmerkten hem.

Ds. Heggers bezieling had alles met zijn verleden te maken. Als voormalig rooms-katholiek priester had hij aan den lijve ondervonden wat het betekent om als geestelijke te breken met de “moederkerk” en een nieuw leven op te bouwen. Toen hij in 1940 als jonge rooms-katholieke priester theologie doceerde aan het grootseminarie in Brazilië, was hij in zijn denken vastgelopen, zoals hij zelf zei in een interview in 2007: “Op den duur had ik geen godsbesef meer. Toen was ik alles kwijt. Ik wist het niet meer.” In dat jaar kwam de ommekeer: “Het was alsof God op een keer zei: Herman, en toch besta Ik.”

Hegger zocht in die tijd contact met protestanten, omdat juist zij zeiden dat zij zich alleen op Gods Woord beriepen. In protestantse kringen hoorde hij dat de zaligheid mogelijk was door het geloof in Jezus alleen. “Dat het zo gemakkelijk was, kon ik eerst nauwelijks geloven”, zei hij hier later over. Zijn bekering had tot gevolg dat hij brak met de RKK en in 1951 predikant werd van de Gereformeerde Kerken. Vanwege toegenomen vrijzinnigheid in die kerken vertrok hij in de jaren 70 naar de Nederlandse Hervormde Kerk.

Ds. Hegger toonde zijn sterke bevlogenheid ook door van leer te trekken tegen alles wat niet overeenkwam met Gods Woord, op welke manier en waar dan ook. Zijn felle polemiek werd niet door iedereen gewaardeerd. In 1959 schreef hij bijvoorbeeld het boek “Moeder ik klaag u aan”, waarin hij de RKK bekritiseerde. Zijn radicaliteit bleek onder andere uit zijn boek “Het zwaard over de herder”, dat hij in 1981 schreef. Daarin noemt hij de RKK “een goddeloos stelsel” en “de meest geraffi - neerde uitvinding van de duivel.” In dit boek doet hij dan ook een radicale oproep aan rooms-katholieken om hun kerk te verlaten.

Velen vonden het daarom onbegrijpelijk dat uitgerekend ds. Hegger aan het eind van zijn leven weer toenadering zocht tot de RKK, en kritiek uitte op de volgens hem roomse trekken in de geloofsbeleving binnen de Gereformeerde Gemeenten. In de Rooms-Katholieke Kerk zag hij daarentegen positieve veranderingen optreden. In 2007 zei hij tegen EO-presentator Andries Knevel dat niet de leer, maar wel “het strakke, dogmatische” in de RKK langzaam aan het verdwijnen is: “Ik ken ook priesters en bisschoppen die heel persoonlijk leven vanuit Christus en al hun vertrouwen op Christus stellen.”

Samen met zakenman Gerrit-Jan Nieuwenhuis, hulpbisschop De Korte van Utrecht en pastoor Smits uit Hengelo stelde hij in 2007 een oecumenisch manifest op, tot verbazing van protestanten. In zijn interview met Knevel liet hij blijken niet anders over het geloof te denken dan voor die tijd. Hij benadrukte hoe belangrijk het is om Jezus eenvoudig aan te nemen.

Vol bewogenheid sprak hij over zijn Zaligmaker, in Wie volgens hem alleen de zaligheid te vinden is: “ Vind ik zo prachtig als ik naar Christus kijk... Die liefde, die bewogenheid. Dan kan ik zo’n diepe bewondering hebben, en zeg ik: Heere, maak mij ook maar zo.”

Over zijn uitzien naar het eeuwige leven zei ds. Hegger tegen Knevel: “Als Hij me roept, komt Hij me halen, en dat zal niet lang meer duren als je 90 bent. Dan draagt hij me als Herder naar de eeuwige schaapzaal.” Hij wist toen niet of hij nog een roeping had, gaf hij toe aan Knevel. “Maar als Hij me roept, heerlijk om voor altijd in Zijn handen te vallen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen