Hoe worden wij andere mensen

„Van nature geneigd God en mijn naaste te haten"

Dit woord van de Heidelbergse Catechismus is maar al te waar. Zoals ook dat andere:

„Wij zijn zo verdorven, dat wij geheel onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad, tenzij wij door de Geest Gods wedergeboren worden".

Wij kunnen daarom ook nooit uit onszelf uit de cirkelgang van onze slechte natuur uitkomen. Wij hebben een gordel van egoïsme rondom ons gelegd, die wij nooit uit onszelf kunnen overschrijden. Wij hebben onszelf in Adam onmachtig gemaakt en we hebben die staat van machteloosheid ten opzichte van het waarachtig goede nog bevestigd door onze eigen persoonlijke zonden.

Ja, wel kunnen we nog allerlei schijngoed doen, maar geen waarachtig goed. We kunnen daden stellen, waar uiterlijk niets op is aan te merken. Maar wie zichzelf doorgrondt, ziet hoe ook achter deze uiterlijk goede daden onze zelfzucht, ons zelfbehagen schuilgaat.

Hierboven ziet u afgebeeld een gesel en een boeteketting. Die gesel is gemaakt van koorden, die aan het einde dikker zijn gemaakt door ineenvlechtingen en verhard zijn met dennenhars. In het klooster sloegen wij ons daarmee op het blote lichaam.

De boetekettingen hebben punten, die in het vlees drukken. Die punten waren echter zoveel afgevijld, dat ze niet konden verwonden, want dat zou gevaar voor bloedvergiftiging inhouden. Wij droegen er een rondom ons middel, een rond de dijbenen, en een om de arm. Van 's morgens als wij opstonden, om vijf uur of hall zes tot een uur of acht, negen in de morgen.

Kunnen wij de oude mens er uit ranselen?

Wij hebben alle respekt voor de kloosterlingen, die deze lichaamskastijdingen aanwenden om de toppen der volmaaktheid te bereiken.

Maar dit is niet de weg. Daarom is het zo tragisch. Dit zijn vergeefse zelfmartelingen.

Want wij kunnen de oude mens in ons er niet uitranselen. Onze natuur is al te zeer bedorven. Het kwaad in ons zit veel te diep.

Integendeel, ons zondige hart zal die lichaamskwellingen gebruiken om er opnieuw mee te zondigen. Terwijl wij onszelf zo folteren, komen gedachten van zelfbehagen in ons op. Onwillekeurig vergelijken wij ons dan met de mensen „ van de wereld", die er maar op los leven. Wij vinden ons dan heel wat beter. Nederigheid is waarheid, zo wordt ook in de r.k. kerk geleerd. Maar als de leer van de verdienstelijkheid van de goede werken waar zou zijn, dan moet een kloosterling, die zoveel boetedoeningen verricht, zichzelf wel heel erg verdienstelijk vinden.

Ja, onze natuur is zo bedorven, dat deze zondige aard de lichaamspijnigingen zelfs tracht om te zetten in ongeoorloofde lustgevoelens.

Christus alleen is DE WEG

„ Ik ben de weg", heeft Christus gezegd. De weg naar de zondeloosheid loopt niet door de woestijn van Thebe. Die weg loopt niet door de wandelgangen van een oude abdij.

Wij moeten eerst wedergeboren worden. Ons hart moet veranderen. Wij moeten in ons diepste zelf tot bekering komen. Eerder kan God geen eer aan ons behalen.

Zolang wij niet wedergeboren zijn, zal ons boze hart ook de beste daden, die wij stellen, omvormen tot zonde. Wie niet wedergeboren is, kan niet eens het Koninkrijk Gods zien (Joh. 3).

En deze innerlijke, radikale verandering kan alleen door Gods Geest tot stand gebracht worden. Want wij hebben niet alleen ons zelf onmachtig gemaakt om die verandering tot stand te brengen, maar wij hebben daardoor ook onze ziel overgegeven aan de heerschappij van de boze geest. En die boze geest in ons kan alleen door de Heilige Geest van God verdreven worden.

Die Geest moet ons overweldigen. Hij doet dat door met het levende Woord van Christus in ons te komen. Zo doorbreekt die Heilige Geest de cirkel van de onwil, de afrastering van onze haat tegen alles buiten ons, en herschept ons, geeft ons een nieuwe natuur, maakt ons zelfs deelachtig aan Gods natuur (2 Petr. 1:4).

O, roem dan in de oneindige goedertierenheid Gods!

U die dit leest, hebt u al die ervaring van de wedergeboorte? Hebt u zich reeds bekeerd van uw boze werken? Hebt u zich volledig gedistancieerd van uw bedorven natuur? Hebt u de Geest van God reeds aan en in u laten werken? Hebt u reeds toegelaten dat Christus u reinigt door het waterbad van Zijn Woord? (Ef. 5:27).

Als u tot bekering bent gekomen, alsu zich in geloof aan Jezus hebt overgegeven, dan zal het eeuwige leven inu gaan zingen. Diepe blijdschap zalu doorstromen.

En dan zal er een gevoel van onzegbare dankbaarheid in u komen jegens die God en Zaligmaker, die u uit deze nood heeft gered, die u opgeraapt heeft uit het slijk en u gereinigd heeft.

Dan bent u geroepen om voor altijd feest te vieren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen