IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Concilie en Synode

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Concilie en Synode

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gereformeerde verheerlijking van het concilie

In Gereformeerd Theologisch Tijdschrift van nov. l965 wijdt dr. H. M. Kuitert enkele enthousiaste beschouwingen aan het concilie en zegt o.a.:

„Wat het concilie heeft klaargekregen (...) is al met al een respectabele lijst van nieuwe initiatieven, die maakt dat onze gereformeerde synodevaders niet in de schaduw van de roomse concilievaders kunnen staan".

Vragen

In de eerste plaats zou ik willen vragen: Heeft dr. Kuitert zelf de conciliebesluiten gelezen?

Vervolgens: dat een concilie dat in de laatste vier eeuwen maar drie keer heeft vergaderd, wel iets moest bereiken, lijkt mij wel zo vanzelfsprekend. Men zou dan ook de veranderingen van de gereformeerde kerken in de laatste vier eeuwen daarmee moeten vergelijken.

Moeten we nu zo hoog opgeven over het feit, dat Rome in de liturgie het Latijn grotendeels vervangen heeft door de volkstaal? En dat er een „Sekretariaat voor de eenheid" kwam?

Diktatoriaal gezag, ook van de bisschoppen

En vooral dit: Dr. Kuitert heeft in zijn beschouwingen één belangrijk verschil tussen een r.k. concilie en de protestantse synode uit het oog verloren, n.l. dat onze synodeleden van onderop gekozen worden, terwijl de leden van het r.k. concilie allen door één centrale gezagsdrager, de paus, zijn aangesteld. Deze bisschoppen nu zijn weer volkomen ondergeschikt aan de paus, die elk moment in het concilie kan ingrijpen, punten van het agendum kan afvoeren en wezenlijke veranderingen kan aanbrengen in conciliebesluiten of er wezenlijke punten aan toevoegen, zoals ook meerdere keren tijdens dit concilie is gebeurd. Naar beneden zijn deze bisschoppen echter ook weer bekleed met een absoluut gezag.

Zij hoeven geen verantwoording af te leggen aan de leden van hun bisdommen en zijn ook op geen enkele wijze gebonden door beperkende mandaten, zoals dat bij de afgevaardigden naar onze synoden wèl het geval is.

Vanwege deze diktatoriale struktuur van pausdom en van bisdom kunnen zij dan ook veel meer rekenen op de volgzaamheid van hun onderdanen.

Kardinaal Alfrink, wie bent u?

Deze diktatoriale macht van de bisschoppen over hun bisdommen is weer eens aan het licht gekomen in de openbrief aan Kardinaal Alfrink, door ds. A. Otten van Huissen, die in Hervormd Nederland van 25 dec. l965 werd gepubliceerd.

Ds Otten protesteert daarin tegen het volgende: Kard. Alfrink houdt in zijn bisdom nog steeds vast aan de bepaling van 't r.k. wetboek, dat gemend huwenden beloven moeten, dat hun kinderen r. katholiek zullen worden gedoopt en opgevoed. Als ze dat weigeren, dan wordt hun huwelijk, ook al wordt het voor de burgerlijke stand voltrokken, toch door de r.k. kerk als ongeldig verklaard. In andere bisdommen hoeven de gemengd huwenden slechts te beloven dat ze hun kinderen „christelijk" zullen opvoeden.

Vitaal

De r.k. theoloog, Henri de Lubac, moet op de „zwarte donderdag" van het concilie hebben uitgeroepen: „Als onze kerk vitaal was, dan hadden we nu een schisma". De protestantse kerken zijn in deze zin nog zo vitaal, dat de synodeleden gekozen worden door, helaas vaak traditionalistisch, denkende kerkmensen. Deze synode moet dus wel rekening houden met de mogelijkheid van een schisma, omdat de protestantse kerkleden vanwege hun gedeeltelijke mondigheid niet zo gemakkelijk van boven opgelegde veranderingen aanvaarden als de meer volgzame r.k. kerkleden.

Christus is het Hoofd

Ik meen dat de fout van het onbijbelse traditionalisme in de protestantse kerken, dat door dr. Kuitert terecht wordt gebrandmerkt, meer te wijten is aan het feit dat wij wel belijden, dat Christus Zijn gemeente hier op aarde leidt door Zijn Woord en Zijn Geest, maar dat wij die leiding door de H. Geest maar weinig beleven. Ook wij hebben Christus te veel tot een erevoorzitter in de hemel gemaakt, terwijl de gezagsdragers in de kerk op aarde in feite Zijn leiding hebben overgenomen. Maar HIJ is het Hoofd van Zijn gemeente, ook op aarde, en niet een paus of concilie, en evenmin een synode of kerkeraad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1966

In de Rechte Straat | 48 Pagina's

Concilie en Synode

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1966

In de Rechte Straat | 48 Pagina's