Roberto Goroni ontdekte als misdienaar de BIJBEL

Door zijn huwelijk met een Nederlandse vrouw vertrok Goroni op z’n 23e naar Nederland. Zijn vrouw was protestants en dus werd Goroni ook protestants. Later zag hij hierin de weg van de Heere. “Omdat ik door Gods wonderlijke leiding naar Nederland kwam en het rooms-katholicisme inwisselde voor het protestantse geloof, voel ik me niet alleen rijk, ik bén ook rijk”, zei hij tijdens de IRS-ontmoetingsdag in Gorinchem. “Het is opvallend dat mensen bij ‘rijk’ vaak denken aan geld en bezittingen. In Filippenzen 4:6-7 staat dat je God mag vragen wat je nodig hebt. Dan zal de vrede van God je hart bewaren in Christus Jezus. Dat is zó groot, het is haast niet te begrijpen. Deze rijkdom geeft ook inzicht in Gods plannen.”

AANTREKKINGSKRACHT

Goroni zei dat hij opgroeide in een traditioneel rooms-katholiek gezin. “Als klein kind was ik echt rooms-katholiek. Ik geloofde heel diep”, zei hij. “Als volwassenen mij vroegen wat ik wilde worden, zei ik dat ik paus wilde worden”, glimlachte hij, om te vervolgen: “Kinderen worden vaak onderschat. Voor de grootste dingen gebruikt God vaak de kleinste gereedschappen.”

De bijbelse persoon Mozes oefende veel aantrekkingskracht op hem uit. “Hij gaf zijn leven om slaven te beschermen. Op het zwaarste moment kwam God, maar Mozes schrok daar niet van. Hij zei: ‘Hier ben ik.’ Als de juf de namen van de kinderen oplas, zei ik toen ze mijn naam opnoemde: ‘Hier ben ik’.”

SCHOKKENDE ONTDEKKING

Tussen zijn 8e en zijn 13e zat hij elke week in de kerk. Hij was als kind misdienaar, een hulpje van de priester tijdens de mis. In die hoedanigheid deed hij een keer een schokkende ontdekking, die hij tegen niemand durfde te vertellen: “Eens stak ik als jongetje mijn vinger in de eucharistiewijn, een grote heiligschennis. De wijn zou veranderd moeten zijn in bloed, maar ik voelde gewoon dat het wijn was en geen bloed.”

BIJBELLEZEN

Zijn taak als misdienaar bood hem ook de mogelijkheid om de Bijbel te lezen. Zijn ouders waren weliswaar “serieuze rooms-katholieken”, maar het religieuze leven speelde zich volgens Goroni vooral af in de kerk. Thuis werd er niet uit de Bijbel gelezen of gebeden.

“In de kleedkamer waar de misdienaren zich moesten verkleden, lag altijd een Bijbel die was opengeslagen bij het gedeelte dat gelezen moest worden. Voordat de priester kwam, las ik als negenjarige jongen dat Bijbelgedeelte.”

GELOOF ALS EEN MOSTERDZAADJE

Op een keer las Goroni Mattheüs 17, waarin staat dat de discipelen een kind niet konden genezen. “Toen ze aan Jezus vroegen waarom dit niet lukte, zei Hij tegen hen: Om uws ongeloofs wil; want voorwaar zeg Ik u: Zo gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot deze berg zeggen: Ga heen van hier derwaarts, en hij zal heengaan; en niets zal u onmogelijk zijn. (Matth. 17:20)

Ons huis had uitzicht op de bergen en aan de andere kant ervan konden wij de zee zien. Ik heb heel wat keren gebeden of de bergen verplaatst mochten worden, maar er gebeurde niks.”

Goroni kreeg bewondering voor het geloof van de Nederlanders toen hij eens hoorde dat Nederland geen bergen kende, die, naar hij dacht, door het gelovig gebed waren opgeheven. Achteraf ziet hij het als Gods wonderlijke leiding dat hij uiteindelijk in Nederland terechtkwam. Hij vindt het bijzonder dat hij nu met zijn kennis van het Italiaans en het rooms-katholicisme mee mag werken aan een nieuw project van IRS in Italië. “Ik zou nu graag theologie willen studeren om aan de verblinde Italianen het Evangelie te brengen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen