De doop, teken van Gods trouw

Na mijn geboorte, in 1941, zei onze huisarts: "De gezondheid van het kindje baart me zorgen, laat u haar maar gauw dopen." Hij vreesde dat ik niet lang zou leven, en wist wat de Rooms-Katholieke Kerk leert aangaande gestorven kinderen die niet gedoopt zijn, namelijk dat ze naar het voorgeborchte van de hel gaan. Mijn vader huurde toen een koetsje en ging met mij naar de kerk, waar de pastoor mij heeft gedoopt.

Ik heb een ernstige aangeboren hartafwijking. Daardoor kon ik niet normaal spelen en had ik veel tijd om na te denken. Zo merkte ik dat veel van wat op zondag uit het Evangelie werd voorgelezen niet overeenkwam met de catechismus die we voor de eerste heilige communie moesten leren. In mij groeide van kindsbeen af een steeds groter verlangen om ook de Bijbel te mogen lezen, maar in die tijd was dat voor leken niet toegestaan.

Toen ik 37 jaar oud was, las ik een boekje waarin uitgelegd werd wat de Bijbel was: het Woord van God, geïnspireerd door de Heilige Geest. Daarna nodigde iemand mij uit om eens naar een dienst te komen in de gereformeerde kerk waarvan hij lid was. Ik wilde echter graag eerst een gesprek met die predikant. Toen ik hem vroeg of ik ook opnieuw gedoopt moest worden, zei hij: "Nee Leonie, je bent gedoopt in de naam van de Vader, van de Zoon en van de Heilige Geest, en precies zo staat het in de Bijbel, Matth. 28:19b."

Ik schreeuwde het toen bijna uit van verbazing: "Wat, dominee, is God dan zo trouw dat ik al bij Hem hoorde, terwijl de R.-K. Kerk de verkeerde leer over de doop brengté" Ik werd dolblij vanbinnen en hij antwoordde: "Leonie, God is trouw, Hij is liefde, maar die liefde is heel anders dan van mensen onderling." Wat ging ik gelukkig naar huis. Ik had het als kind toch goed begrepen. Wat was ik er toen blij om en dankbaar voor dat ik al twee uur na mijn geboorte gedoopt ben. God heeft toen al Zijn hand op mij gelegd en het teken op mijn voorhoofd gegeven, als garantie dat Hij mijn God wil zijn, en daarbij Zijn belofte aan mij verzekerd dat ik Zijn kind mag zijn door het geloof in Zijn Woord.

Toen ik Psalm 139 voor het eerst las, vooral vers 16: "Uw ogen hebben mijn ongevormde klomp gezien; al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was", was ik sprakeloos van verbazing. Dit betekende dat ik al bij God in Zijn boek stond voordat Hij de wereld schiep. Wat was dat voor mij een wonder in mijn leven! Te mogen weten dat al van voor de schepping mijn naam in Zijn handpalm gegrift staat (zie Jes. 49:16). In Jes. 43:1c staat ook: "Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt Mijne."

Ik las over het verbond dat God met Abraham en al zijn nakomelingen instelde, zie Gen. 17 in zijn geheel, en vooral vers 7: "Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u en tussen uw zaad na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond,

om u te zijn tot een God en uw zaad na u." In het Nieuwe Testament, de vervulling van het Oude Testament, heeft de Heere Jezus Zijn bloed vergoten, totdat Hij zei: "Het is volbracht", en Hij Zelf de geest gaf. Zo verzoende Hij al onze zonden volkomen.

Later bleek (in Hand. 15) dat jongetjes van gelovige ouders niet meer besneden behoefden te worden. God wilde dat het verbond met Abraham, ook met gelovigen uit de heidenen gesloten, voortaan bevestigd zou worden door de doop aan kleine kinderen van gelovige ouders.

Zo ben ik, en was dat al, lid van de wereldwijde kerk van Christus, Zijn lichaam, waarvan wij de ledematen zijn en Hij het Hoofd. Ik ben al als kind gedoopt, hoewel als rooms-katholiek. Dan toch is God trouw en was ik al opgenomen in het verbond en mocht ik, toen ik de Bijbel heb leren kennen en ben vertrokken uit de R.-K. Kerk, daarop vertrouwen door de Heilige Geest.

Met mijn eenvoudig "ja" op de vragen die me in een gereformeerde kerk in een kerkdienst gesteld zijn, voor God en Zijn heilige gemeente, mocht ik getuigen van een écht nieuw leven met Christus, waarin de Heilige Geest me van harte bereid en gewillig maakt om alleen Hem te volgen. De doop is mij tot grote troost in alle moeiten en pijn. Ik denk er vaak met grote dankbaarheid aan terug.

De doop aan een klein kind uit gelovige ouders is dus echt een teken van Gods trouw!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen