VERBLIJDT U

Naar aanleiding van vele sombere geluiden over lauwheid en slaperigheid in de kerken, weet ik mij gedrongen om ieder, die belijdt christen te zijn, te bemoedigen om de waarachtige christelijke levensvreugde te etaleren. O neen, niet als een vrome etaleur, die zijn koopwaar aanlokkelijk weet te presenteren aan de buitenstaander, maar als iemand die, geborgen in Christus, allereerst kennis heeft van de ellende en de doodsheid van zijn natuurlijke hart, maar anderzijds ook goed weet hoe rijk hij is in Jezus Christus!

Hij zal toch de bron van vreugde zijn in ons leven. Een vreugde die aanstekelijk zal werken, omdat de heerlijkheid van ons geloofsleven gezien zal worden.

Is dat niet een ontzettende nood in ons leven? Kunnen buitenstaanders iets proeven van de heerlijkheid van ons geloofsleven? Kunnen zij ontdekken dat wij rijk zijn in Christus? Dat wij gewassen zijn in Zijn Bloed en bekleed zijn met de klederen des heils?

Wanneer ons leven een wandel is met de Heere, dan zal een overvloed van vreugde ons deel zijn! Staat er niet geschreven: "Verzadiging der vreugde is bij Uw aangezicht" (Ps. 16:11)?

Mag ik u dan uitnodigen tot deze christelijke blijdschap?

Daar is een schreeuwend tekort aan in deze wereld. Dat merk je toch zo aan het gezicht van de mensen. Zorgen en verdriet staan erin getekend. Sla maar de krant open 's morgens. De geestelijke nood van de mens wordt erin uitgeschreeuwd. Het kan mij zo droef maken, zo klein ook en zo onbeholpen tegenover de berg van moeite en verdriet, die erin uitgeschreven wordt. Elke krant lijkt mij toe als een grauw manifest van 's mensen onmacht en gebrokenheid. Wat heeft de zonde toch een verwoesting aangericht! Geen mens die er tegenop kan. Geen mens die een zinnig antwoord heeft op de nood en het stille verdriet van zovelen…

Maar is ook ons leven niet vaak zonder glans of glorie?

Hoe zelden treffen we mensen aan, ook in eigen kerkelijke kring, die de indruk maken dat het leven echt rijk is? Hoe weinigen dragen het stempel van de vreugde?

O plezier en pret genoeg. Van nature hebben wij daar weinig moeite mee. Maar het blijft zo aan de buitenkant. Van de lol die mensen maken, blijft er weinig of niets over. Plezier kun je 'maken'. Daarom is het veelal ook zo 'gemaakt'! Blijdschap daarentegen wordt geboren en groeit op uit de diepte van het leven!

In Christus: overvloed van blijdschap

Wanneer Paulus ons oproept met de woorden: "Verblijdt u", dan bedoelt hij helemaal niet dat wij met z'n allen nu maar eens wat meer blij moeten worden. Neen. Er staat immers duidelijk geschreven: "Verblijdt u in de Heere". Met de nadruk op de woorden: "in de Heere"!

Want zeg nu eens eerlijk: wie onder u kan zichzelf opwekken om wat blijer te worden? Noch in ons leven, noch in de omstandigheden van ons leven zijn weinig redenen te vinden om blijmoedig te zijn. Veeleer het tegendeel! Er is zoveel in eigen hart en leven dat eerder somberheid oproept en ons moedeloos dreigt te maken: zonde in ons leven, onenigheid in gezinnen, ontgoocheling in mensen, plannen die mislukken, onbegrip, en nog zoveel meer… Wie kan er niet van meespreken?

Daarom lijkt deze oproep van Paulus op het eerste zicht wat naïef, ja zelfs ongerijmd. Je zou even goed tegen een zwaar zieke mens kunnen zeggen dat hij nu maar eens gezond moet gaan worden! Zoiets is toch ongegrond! Hij kan zichzelf toch niet genezen. Evenmin als iemand die de vreugde in zijn leven mist, zomaar van de ene dag op de andere een blij mens kan worden!

Alleen in de Heere kan blijdschap geboren worden. Buiten Christus is echte blijdschap onmogelijk! In Christus, in de gemeenschap met Hem is blijdschap in overvloed te vinden!

Indien Jezus Christus niet was gekomen, indien Zijn Kruis niet had gestaan op Golgotha, zou er nooit en nergens enige reden tot vreugde gevonden kunnen worden. Hij is de bron van ons heil! Hij is de bron van de ware blijdschap! In de zekerheid dat ik Zijn eigendom ben, ligt de grond van mijn blijdschap. Zegt Jezus Zelf niet: "Verblijdt u veel meer dat uw namen geschreven zijn in de hemelen" (Luk. 10:20)?

O goede vrienden, is dat bij u zo? Kunnen de mensen om u heen zo'n hemelse blijdschap op uw gezicht zien? Staat uw naam geschreven in het Boek des Levens van het Lam?

Wie Christus Jezus mag kennen, is wedergeboren tot een levende hoop, schrijft de apostel Petrus. Het vriendelijk aangezicht van de Hemelse Vader lacht hem toe! O wat is dat rijk! Daarin ligt onze troost en onze kracht! Onze sterkte ligt uitsluitend en alleen in de Naam van de Heere Jezus Christus!

Laten we dit toch vasthouden en de Heere vragen dat we goed mogen zien welke de konsekwenties daarvan zijn. Wanneer wij belijden wedergeboren te zijn tot een levende hoop, dan worden wij daarin opgeroepen om de waarheid onder ogen te zien nl., dat ons leven buiten Christus geen leven is, dat ons leven buiten Gods genade één grote puinhoop is!

Blijdschap uit droefheid geboren.

De oproep tot blijdschap houdt een oproep in tot waarachtig christelijk berouw! In de weg van het berouw over de zonde wordt de vergeving gevonden en zo de ware blijdschap.

Jezus zegt: "Zalig zijn die treuren, want zij zullen vertroost worden" (Mat. 5:4). Treuren en vertroost worden liggen zo nauw bij elkaar.

De weg naar de vertroosting of de christelijke blijdschap gaat steeds door het dal van de verootmoediging en van het verdriet over de zonde. Wanneer dit wordt gemist, kan de blijdschap des Heeren nooit ons deel worden!

O wanneer we dat mogen verstaan, dan weten we dat geen enkele andere blijdschap toereikend is. Dan weten we dat het grootste en het mooiste dat de wereld ons voorschotelt als blij-makend en gelukkig-makend, ons hart niet vertroosten kan en ons niet kan uittillen uit de diepte van schuldbesef en berouw. Niets of niemand kan ons hier een blijvende vreugde garanderen, zelfs niet de rijkste vriendschap of de edelste liefde!

Alleen in de gemeenschap met de Vader door Jezus Christus wordt de ware vreugde gekend! In Hem verheugen wij ons met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde!

Ik zal water gieten op het dorstige.

O wat is dat rijk! Bij al onze schuld en al onze tekortkomingen, is er steeds de troost van het volbrachte werk van Jezus Christus!

In alle benauwdheid van deze tijd, in alle moeiten van ons persoonlijk leven, mogen wij weten van de troost dat Jezus Christus ons gegeven is als onze Koning, als onze verhoogde Heere!

Hij bereidt ons toe voor de hemel. Hij maakt ons pasklaar voor de heerlijkheid! Hij schenkt ons daartoe, door Zijn Heilige Geest, Zijn hemelse gaven. Hij giet ze uit, zegt de Heidelberger. D.w.z. dat Hij ons 'ten overvloede' al het nodige schenkt opdat ons leven tot Zijn eer mag zijn.

In dit licht mogen wij mekaar dan ook opwekken om van Hem al het nodige te vragen voor een heilige en God-verheerlijkende levenswandel.

Vraag het Hem maar. Misschien heb je wijsheid nodig, en dan in het bijzonder m.b.t. de vraag 'Hoe moet ik zalig worden?'

Misschien mis je heiligheid, omdat je leven zo heel anders is dan God wil. Misschien ontbreekt het u aan geloof, of aan liefde, of aan zachtmoedigheid of aan matigheid…

Vraag Hem maar gerust alles wat je nodig hebt. Hij zal het u schenken. Hij is immers onze Koning en verheerlijkte Heere!

Is dit niet Zijn belofte: "Ik zal water gieten op het dorstige en stromen op het droge" (Jes. 44:3)?!

Kom dan maar met al uw zorgen, met al uw ellende, met al uw verdriet tot Jezus Christus. Hij zal u rust geven. Hij zal u vertroosten.

Hij zal u oprichten. Hij is zo rijk! Zelfs met een stenen hart weet Hij nog raad! Leest u het zelf maar na in Ez. II: "Ik zal het stenen hart uit het vlees wegnemen, en zal hun een vlesen hart geven".

Zij zullen van vreugde opspringen.

Ja, op deze belofte van de Heere rust mijn blijdschap. Op dat rotsvaste fundament van het Evangelie van Jezus Christus en Die gekruisigd!

Niet op mijn van nature blijmoedig of zonnig karakter; niet op het feit dat het leven voor mij en mijn gezin er nog niet zo somber uitziet; niet op de hoop dat wij nog heel wat goeds van de toekomst mogen verwachten. Neen. Uitsluitend in de Heere is mijn blijdschap! Elk ander fundament schiet schromelijk tekort!

In Ps. 68 vers 4 lees ik: "De rechtvaardigen zullen zich verblijden, zij zullen van vreugde opspringen voor Gods aangezicht, en van blijdschap vrolijk zijn".

O mocht deze gezindheid in onze levens, in onze kerken maar wat meer geproefd worden. Zijn wij zo vol van de Heere en van Zijn genade dat wij weieens van vreugde opspringen voor Gods aangezicht?

Of horen we eerder thuis bij die 'zwartkijkers', bij hen die angstvallig blijven staren op de zonden en de misstanden in hun leven, zonder deel te hebben aan die zaligmakende kennis van de ene Borg en Zaligmaker Jezus Christus?

Ik ontmoette een broeder, die vroeger nog een hele tijd kloosterling was geweest, en hij vertelde mij het volgende: "Vroeger, als rooms -katholiek, kon ik soms zwaar depressief zijn. Wanneer ik mijn zonden beleed aan een priester en een poos later, na de absolutie te hebben ontvangen, uit de biechtstoel kwam, had ik nooit het gevoel van bevrijding, nooit de zekerheid dat mijn zonden vergeven waren. Dat heeft mij zwaar getekend. Tot op de dag dat iemand, een evangelist, naar mij toekwam en mij sprak over een 'blijde' boodschap, de boodschap van vergeving uit genade door het geloof! Jezus Christus heeft volkomen betaald! Wat is dat rijk zeg! Ik ben geen zwartkijker meer. Mijn schuld is betaald!"

Reis uw weg met blijdschap.

Worden wij, die Zijn Naam belijden, door het Woord uit Fil. 4, niet krachtig opgeroepen om 'zonnige' mensen te zijn, mensen die de vreugde hebben gevonden in Hem, de Zon der gerechtigheid?

Ik denk weieens: " 't Is toch ongerijmd datje onder de belijders van Jezus' Naam nog heel wat 'zwartkijkers' aantreft. En wanneer je acht slaat op de vele ouderen onder hen, die vanaf hun kinderjaren onder het Woord hebben vertoefd, dan valt het op dat slechts weinigen het stempel van de blijdschap dragen, als een gezegende oogst van al die levensjaren.

Wij kunnen toch moeilijk beweren dat een blijde levenstoon binnen de Kerk van Christus overheerst! Het "verblijdt u" van Paulus is echt geen overbodige oproep.

Daarom: put toch rijkelijk uit de bron van de ware levensvreugde. Leef in de Heere, in de rijke gemeenschap met uw verhoogde Zaligmaker. Zie op Zijn volbrachte werk. Dat geeft u rust bij al uw zonden. Zie op Hem. Die alle macht heeft in de hemel en op de aarde, ook als de loop van

leven en wereld kan benauwen. Verblijdt u in de Heere!

O goede vrienden, ga toch water scheppen met vreugde uit de fonteinen des heils! (Jes. 12:3).

Zou het niet al te dwaas zijn wanneer wij. die de bron van levensvreugde kennen, er niet uit putten? Jezus Christus is de overvloedige fontein van blijdschap. En leven wij vaak niet alsof die blijdschap gerantsoeneerd zou zijn?

O mensen, doe uzelf toch niet tekort. Doe ook niet tekort aan de glorie van onze Zaligmaker! Laat uw leven een rijk getuigenis zijn van het heil door Hem aangebracht. Reis uw weg met blijdschap, zoals de kamerling uit Morenland, die de Man van Smarten had leren kennen (Hand. 8).

Want dit is nu het wonder: alwie deze Christus heeft leren kennen, zal ook God mogen kennen als "de God der blijdschap mijner verheuging" (Ps. 43:4).

"Hoe zalig is het volk, dat naar Uw klanken hoort!

Zij wand'len. Heer, in 't licht van 't Godd'lijk aanschijn voort;

Zij zullen in Uw Naam zich al de dag verblijden" (Ps. 89:7 ber.).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen