JEZELF PRIJSGEVEN

Hoe is het mogelijk dat, volgens de nonnen van pag. 2 en 3, veel kloosterzusters die zoveel hebben opgeofferd, toch vijandig staan tegenover het Evangelie? Het is toch niet niks, wanneer je de vreugde van het moederschap en de veilige geborgenheid in de liefde van een levenspartner opoffert.

Verder nadenkend daarover kwam ik tot de volgende conclusie: Een mens, ook een niet-christen, kan voor het bereiken van een ideaal dat hij zichzelf heeft gesteld, heel veel offers brengen, die hijzelf zich heeft opgelegd. Maar… zichzelfprijsgeven gaat de krachten van elk mens te boven. Je kunt veel, heel veel van jezelf opgeven, maar om jezelf je eigen 'ik', op te geven is er een ingrijpen van Boven nodig.

Dit radicale prijsgeven van jezelf wordt door Christus de wedergeboorte genoemd en daarvan zegt Hij: "Tenzij dat iemand wederom geboren wordt (uit water en Geest), hij kan het Koninkrijk Gods niet zien (niet ingaan)" (Joh. 3:3 en 5).

Maar om dat opgeven van jezelf gaat het bij elk mens. Ook protestantse christenen kunnen heel wat opofferen, mits ze maar niet zichzelf hoeven prijs te geven.

Sommigen zijn best bereid alle eigen inzichten op te geven en met hun verstand onvoorwaardelijk alles te aanvaarden wat de Bijbel leert, maar ze raken geïrriteerd, wanneer iemand hen erop wijst dat Christus niet alleen de overgave van hun verstand, maar van henzelf, van hun hart, verlangt.

Anderen willen alle gevoelens inruilen, mits ze maar dat éne gevoel krijgen, waar ze jarenlang op hopen zoals een diepe verslagenheid om de zonde, een plotselinge hevige vreugde om het heil. Ook zij worden boos, wanneer men hen erop wijst dat Christus van hen méér vraagt dan hun verstand en hun gevoel.

Want zo is het. Christus vraagt onszelf. Wat is dat: onszelf? De Bijbel zegt dat we ons hart aan Christus moeten geven. Het is echter een veel voorkomend, levensgevaarlijk misverstand, wanneer men meent dat de Bijbel onder het 'hart 1 het gevoel verstaat. Nee, met het 'hart' bedoelt de Bijbel het diepste in ons; je zou kunnen zeggen: het eigen 'ik'.

En de kern van ons 'ik' is niet ons verstand of ons gevoel, maar, zoals de Dordtse Leerregels dat zo prachtig beschrijven, onze wil. Daarom heeft Jezus tot Jeruzalem niet het verwijt gericht: "Jullie waren het in belangrijke punten niet met mij eens" of "Jullie hebt niet met Mij meegevoeld, maar "gij hebt niet gewild" (Mat. 23:37).

Weer anderen zijn wel bereid te aanvaarden dat de bekering een zaak van de wil is, maar, als je hen dan vanuit de Bijbel voorhoudt dat hun wil gebonden is en door de Heilige Geest moet worden vrijgemaakt, keren ook zij zich van je af. Ze willen zich wel bekeren, maar dan moet die bekering wel iets zijn van henzelf, van hun vrije wil.

Maar het prijsgeven van jezelf betekent ook de vernedering aanvaarden dat jejezelf niet kunt bekeren, tenzij het je van God gegeven wordt (Joh. 6:65).

En tenslotte zijn er nog, die ook dat laatste aanvaarden, maar overigens zitten af te wachten of het God nog eens mocht behagen hen tot bekering te brengen. Ook zij handhaven zichzelf, doordat ze ondanks allerlei vrome woorden toch de schuld van hun onbekeerd-zijn op God afschuiven. Onbewust redeneren ze: ik zou mij wel willen bekeren, maar God wil mij de bekering niet geven; dus…

Maar de Heere wil juist de bekering in ons bewerken langs de weg van het gebod: "Bekeert u en gelooft het Evangelie" (Markus 1:15). De D.L. zeggen dat zo mooi: "De wederbarende Geest… maakt dat die wil, die niet wilde, nu metterdaad wil"(3 en 4, art.11).

Jezus heeft gezegd: "Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme zijn kruis dagelijks op en volge Mij"(Lukas 9:23). Die verloochene zichzelf… Wie discipel van Jezus wil zijn, moet niet veel van zichzelf, maar moet ZICHZELF verloochenen; dat is: zichzelf prijsgeven.

Wat zou er een nieuwe kracht van het christendom in Nederland uitgaan, wanneer méér gelovigen bereid zouden zijn (dat betekent tegelijk: door de Heilige Geest bereid gemaakt zouden worden) ZICHZELF prijs te geven! Over deze vragen handelt het boek "Wat is geloven?"; zie p. 4.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen