Het vaste dokument

Veronderstel dat de koning zou besluiten om mij voor de rest van mijn leven van het betalen van belasting te ontslaan, en daarvoor een dokument ondertekent, gericht aan de minister van financiën, dan zou het voor mij van het allergrootste belang zijn om te weten:

- dat het dokument er is;

- dat het dokument door de Koning ondertekend is;

- dat het dokument niet vervalst is.

Wanneer ik vervolgens van zo'n Koninklijk Besluit in kennis word gesteld, zou ik toch nog niet volledig zeker zijn, tenzij ik een afschrift in handen krijg van het oorspronkelijke dokument. En van dit afschrift zou ik ook nog weer de zekerheid willen hebben dat het echt is.

Wanneer ik daar helemaal zeker van ben, en bovendien het ministerie van financiën mij geen 'Belastingaangifte' meer toestuurt, dan zou ik voor de rest van mijn leven mogen vertrouwen op dit door de Koning ondertekende dokument. Ik zou dan ook niet kunnen dulden dat iemand de echtheid van dit dokument in twijfel zou trekken of het een fabeltje zou durven noemen.

Dit dokument zelf stelt mij wel niet van belasting vrij; dat doet immers de Koning. Maar het is het 'bewijs'van mijn vrijstelling.

Sola Scriptura

Kijk, zo is het nu ook met de Bijbel. De Bijbel is het geschreven Woord van God, het vaste dokument dat mij leert wie God is, hoe ik van Hem ben afgedwaald en hoe ik met Hem kan verzoend worden. De Bijbel is het vaste dokument dat mij de weg wijst naar God en de hemel.

Alléén door de Bijbel weten wij dat de mens door 'moedwillige ongehoorzaamheid' van God is afgevallen.

Alléén door de Bijbel weten wij hoe God hem desondanks weer opzoekt, hem gedurende eeuwen een Verlosser belooft en die Verlosser door allerlei ceremoniële wetten laat voorafbeelden, opdat men goed zou weten Wie Hij is als Hij komen zou.

Alléén door de Bijbel weten wij dat Hij in Jezus Christus gekomen is en wat Hij heeft gedaan en geleerd.

Alléén door de Bijbel weten wij hoe Hij aan het Kruis de verschrikkelijke toorn van God tegen de zonde heeft gedragen om ons daarvan te verlossen.

Alléén door de Bijbel weten wij dat Hij na drie dagen is opgestaan uit de doden, na veertig dagen is opgevaren ten hemel, om daar voor ons een plaats te bereiden.

Alléén door de Bijbel weten wij dat Hij zal wederkomen om te oordelen de levenden en de doden.

Zo is de Bijbel het allerbelangrijkste dokument dat er bestaat: het dokument waarvan ik noodzakelijkerwijze de inhoud moet weten om zalig te kunnen worden, om vrede met God te hebben en om verlost te worden van zonde en dood. Zo kan ieder, die de Bijbel leest én gelooft, zalig worden!

Niet de Bijbel zélf maakt zalig; dat doet God alléén. Maar de Bijbel beschrijft ons de weg ter zaligheid en zonder deze duidelijke beschrijving zou niemand de weg weten!

Schriftkritiek: als het bed van Procrustes

Van in den beginne heeft schriftkritiek een verwoestend werk aangericht. Ik geloof dat het een machtig instrument is in de handen van de satan om het heil dat God uit genade beschikt, aan de mens te ontfutselen. De Heere God wil niets anders dan het heil en het geluk van de mens; de satan echter wil het ongeluk en het onheil voor de mens. En dat niet zozeer en ook niet allereerst om zichzelf macht en eer aan te meten, maar om God te kunnen treffen. Hij is net als een boosaardig mens, die het kind van zijn gebuur wil kwetsen, niet zozeer om het kind zelf, maar om daarin zijn gebuur te treffen.

Nu weet de satan zeer goed welk een machtig middel God in de Bijbel heeft gegeven om de mensen terug tot Hem te brengen.

Hij weet ook zeer goed dat, als hij de mens aan het twijfelen kan brengen omtrent de waarheid van Gods Woord, hij het dan voor het zeggen heeft.

En dat heeft hij met een ongemene listigheid steeds weer geprobeerd, vanaf het moment dat de Heere God de eerste woorden tot de mens had gesproken tot op vandaag!

Hij heeft Gods Woord gelegd op het 'Procrustes-bed' van filosofen en scherpzinnige theologen, die het hebben ingekort of uitgerekt tot het paste in het kader van een eigen Godsbeeld.

Zij gaan om met het Woord zoals Procrustes- een Griekse rover- omging met zijn slachtoffers, die hij op een bed uitstrekte en hun ledematen uitrekte of afhakte, tot ze juist in het bed pasten.

Het Procrustes-bed van de Schriftkritiek heeft geleid niet alleen tot de twijfel aan de waarheid van Gods Woord, maar ook tot een dodende onverschilligheid aan het nut en de noodzaak van het Woord van God!

Het begon al in het Paradijs. Daar vraagt de satan, de aartsleugenaar, aan Eva: "Heeft God werkelijk gezegd dat…?", en legt daarmee de grond voor de meest rampzalige twijfel, die een mens in zijn leven hebben kan, én voor de zondeval die zo diep is dat wij helemaal onbekwaam zijn geworden tot iets goeds en geneigd tot alle kwaad.

Een Oud-Testamentisch fabeltje, zegt u?

Dan kent ge uzelf nog niet goed en zijt ge blind voor de ravage die de zonde in mens en samenleving en ook in uw leven heeft aangericht!

Als 1536 jaar later God tot Noach zegt dat hij een ark moet bouwen, omdat Hij besloten heeft de goddeloze wereld door een watervloed te verdelgen, en Noach 120 jaar lang aan de ark bouwt en de mensen predikt dat ze zich moeten bekeren, lachen ze hem uit. Ze bekeerden zich niet en gingen rustig door met hun zondige leventje totdat ze allen verdronken in de vloed!

Een Oud-Testamentisch fabeltje, zegt u?

Ga dan naar de toppen van de bergen, waar schelpen van zeedieren tegen de rotsen zitten en vraag u af hoe die daar gekomen zijn als er geen zondvloed geweest is!

Nog 1100 jaar later geeft God aan Mozes de twee stenen tafelen met daarop de Tien Geboden: het eerste geschreven Woord van God. Het was de satan weer eens gelukt om het volk aan het twijfelen te brengen en het te bewegen tot het maken van een eigen god, het gouden kalf waarvan ze bovendien uitredding verwachtten! Daarop heeft Mozes in grote toorn de stenen tafelen aan de voet van de berg verbrijzeld. Hoe vreselijk toch is Gods toorn over de ongehoorzaamheid en de twijfel aan Zijn Woord!

Een doorgaand proces

Dit proces vindt zijn doorgang tot op vandaag. Bewust of onbewust nemen wij woorden of gedachten over uit Schriftkritische artikelen en dit met verziekende gevolgen voor onze geloofsbeleving.

Geen boek ter wereld wordt zo bekritiseerd en bevochten als de Bijbel! Reeds in de tweede eeuw was er een hevige strijd om de Bijbel: vele ketterijen probeerden zich in het christendom te nestelen. We denken aan het gnosticisme met zijn vele uiteenlopende richtingen. Zowat een 30-tal partijen of scholen streden om hun eigen waarheid.

We denken aan het Montanisme met zijn private openbaringen en geestvervoeringen!

Wat later botsen we op het Arianisme en de ketterij der Macedonianen. Voor hen was de Zoon van God slechts een geschapen wezen en de Heilige Geest slechts een 'dienaar van de Vader en de Zoon'. Het gevolg van zo'n dwaalleer is dat de Verlossing alleen nog maar een morele betekenis heeft met Christus als het grote 'voorbeeld'.

Proeven we diezelfde geest niet in vele stromingen en bewegingen vandaag?

Later kwam het Pelagianisme de kop opsteken met zijn vrije wil! En nog vele andere onbijbelse leerstellingen waardoor de satan het Schriftgezag trachtte te ondermijnen.

In de tweede helft van de Middeleeuwen kreeg de strijd een ander karakter. De Heere God stelde in de uitvinding van de boekdrukkunst een machtig middel ter beschikking om de Bijbel in handen te geven van de eenvoudige lieden. Maar wat zien we? De R.-K. Kerk doet alles wat in haar macht is om de verspreiding ervan tegen te gaan. Velen in ons land hebben het bezit van de Bijbel met de brandstapel moeten bekopen!

Desondanks zien we dat het Woord van God niet kan gebonden worden en Zijn verlossend werk verder zet in weerwil van de grootste tegenstand!

Verleidelijk doch leugenachtig

Tegenstand ook van vele kwasi-wetenschappelijke theorieën van de vorige eeuw, die de historische betrouwbaarheid van de Bijbel trachtten te ondermijnen.

Heren als Lessing en Schleiermacher hebben Schrift-ondermijnende theorieën verkondigd!

Bauer (1792-1860), de grondlegger van de Tiibinger-schoor, ontkende het historische bestaan van Christus!

Wellhausen (1844-1918) ontwierp een eigen concept over de geschiedenis van Israël, wat onvermijdelijk gevolgen had voor de opvatting van het Oude Testament. Hij lag mede aan de basis van de 'bronnen'-theorie.

Al die geleerden hadden er heel wat voor over om aan te tonen dat het scheppingsverhaal en de Paradijsgeschiedenis produkten waren van menselijke fantasie. Dat Noach nooit zou geleefd hebben; dat de zondvloed en de torenbouw van Babel allegorische verhalen zijn, verhalen die weliswaar een boodschap verkondigen maar zeker niet echt gebeurd zijn. Dat het volk Israël nooit in Egypte zou geweest zijn en dat Mozes een verzonnen en legendarische figuur was, die in werkelijkheid nooit heeft bestaan. Het gevolg daarvan was dat de door God aan Mozes gegeven wetten het menselijk produkt zijn van enkele knappe Joden die met Ezra uit Babel waren teruggekeerd en het volk Israël wensten te organiseren.

Men ging met uiterst spitsvondige methoden het Oude Testament en later ook het Nieuwe Testament uit elkaar rafelen zodat er geen spaan meer van overbleef! De mens zou zelf wel bepalen wat in de Bijbel het Woord van God is!

In diezelfde periode kwam Darwin op de proppen met zijn fameuze 'evolutietheorie', die in 't kort hierop neerkomt, dat de mens van een aap afstamt, de aap van een nog lager wezen, dat lager wezen uit een zeedier en dat zeedier uit een oercel die op een onverklaarbare manier was beginnen te leven. Het is een verleidelijke en leugenachtige theorie die God en Zijn Woord wil wegredeneren! De gevolgen van zo'n goddeloze leer zijn rampzalig! Velen hebben niet alleen Gods Woord, maar ook God Zelf losgelaten.

Zelfs de R.-K. Kerk werd door deze waanzin aangegrepen. Het is een verplichte leerstof geworden op de scholen. Onze kinderen komen er mee naar huis.

Gedurende mijn priester-opleiding werd de God-Schepper van de Bijbel vervangen door 'Le Dieu Evoluteur' (= de Evolutie-God) van Teilhard de Chardin!

Ik ben overtuigd dat mede door deze leugenleer en andere Schrift-kritische geluiden, zeker de helft van de priesters en de kloosterlingen de historische betrouwbaarheid van de Bijbel, geheel of gedeeltelijk verwerpen!

De theorieën van Lessing. Bauer, Wellhausen en Darwin zijn later door velen, die honger hadden naar waarheid en echtheid, bestreden en verlaten.

De Bijbel: het vaste dokument

We mogen met zekerheid aannemen dat het Oude Testament wel degelijk terugwijst naar het begin van de geschiedenis en dat de Evangeliën wel degelijk door tijdgenoten van de Heere Jezus en de Apostelen geschreven zijn!

Gods Woord is het vaste dokument!

Nog nooit heeft een aanhanger van de evolutie-theorie een bewijs kunnen leveren van de overgang van het ene wezen in het andere, en al de archeologen samen hebben nog niet één voorwerp, schedel, geraamte, vuursteen of een ander teken van menselijk leven kunnen tevoorschijn brengen, waarvan men met zekerheid kan zeggen, dat het meer dan 5.000 jaar oud is!

Bij de vele wisselende opinies van 'geleerden' en 'scholen', die elkaar ook nog vaak beconcurreren, staat het getuigenis van de Bijbel als een rots in de branding!

Het profetische Woord

Het was de roeping van de Joden om het Oude Testament ongeschonden te bewaren. Paulus zegt dat hun "de woorden Gods zijn toevertrouwd". Augustinus noemt hen de boekafschrijvers van de christelijke kerk. Eeuwenlang hebben zij hun beste geleerden opgeofferd om de teksten van het Oude Testament over te schrijven. Heel nauwkeurig telden zij in ieder boek het aantal verzen, woorden en letters en wanneer zij zich in iets hadden vergist, dan sneden zij het perkament stuk, wierpen het weg en begonnen opnieuw op een andere rol. Zo stipt hebben zij zich van hun taak gekweten.

Wat nog belangrijker is, is dat Jezus Christus Zelf Zich steeds heeft beroepen op het Oude Testament. Al de historische figuren en verhalen uit het Oude Testament: de Schepping, Abel, Noach. Abraham, Mozes, David, Jona, worden door Hem gebruikt als evenzovele bewijzen voor Zijn Goddelijke zending en Goddelijke leer, en Hij verwijt de Emmaúsgangers dat zij niet geloven 'alles' wat de profeten gesproken hebben.

Zouden wij dan wijzer willen zijn dan Jezus Christus Zelf?!

Ook de Apostelen getuigen dat zij geen "kunstig verdichte fabelen zijn nagevolgd", maar "het Profetische Woord dat zeer vast is en waarop wij acht moeten geven als op een licht schijnende in een duistere plaats". (2 Petr.2:16,19)

Ook zij beroepen zich op alle historische personen uit het Oude Testament om daarmee de leer van Christus te bevestigen en ons te sterken in het geloof. De lezing van Hebr. 1 1 mag u daarvan overtuigen! Hoe zouden deze personen, indien zij het produkt waren van menselijke fantasie, in staat zijn om als bevestiging te dienen van Goddelijke en eeuwige waarheden?

De Bijbel verduurt de eeuwen

Oud en Nieuw Testament zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het Nieuwe rust in het Oude. Het Nieuwe Testament belijdt een Christus, die opgewekt is 'naar de Schriften', dit is naar het Oude Testament. Wie het Nieuwe Testament aanvaardt en het Oude verwerpt, zaagt de tak af die hem met de stam verbindt. Oud en Nieuw zijn één. Eén Goddelijke en onfeilbare openbaring, zonder welke wij God niet zouden kennen!

Door de dienst van mensen, geïnspireerd door de Heilige Geest, is de Bijbel tot ons gekomen als het vaste en onfeilbare dokument, dat ons de weg wijst naar de zaligheid.

Alle andere geschriften, al zijn ze afkomstig van de meest wijze mannen, zinken in het niet bij de Heilige Schrift. Zij kennen een kortstondig en vergankelijk bestaan.

De Bijbel echter verduurt de eeuwen!

Neem en lees

Kent gij de Bijbel? Aanvaardt gij hem als het Woord van God?

Leest gij hem dagelijks als de brief van uw Hemelse Vader aan u?

Dan zult gij de weg tot de zaligheid vinden, u in dit Boek gewezen.

Aanvaard toch het Woord van God als het vaste dokument, waarin u eeuwig leven en eeuwige vrede wordt beloofd!

Alles wat u doet en nog doen zult, is minder belangrijk dan de lezing van dit Boek, de Heilige Schrift: Gods Woord aan u.

Neem dan en lees en vind eeuwige vrede!

Samenkomst

D.V. 8 maart in SIRJANSLAND op het eiland Schouwen-Duiveland, waar evangelist T. Vanhuysse hoopt te spreken in de Ned.Herv.Kerk, Kerklaan 2. De aanvang is 19.45 uur. Er is een boekentafel aanwezig met lektuur over de verhouding Rome-Reformatie!

Anonieme giften

Via comité Alphen a.d. Rijn ontvingen we van N.N. ƒ 1000,- en via I.. te R. ontvingen we van N.N. ƒ 1.000,- Heel hartelijk dank!

GEWELDIG!!!

De collecte tijdens de samenkomsten waar ex-priester A.Bailly sprak, bracht in Katwijk ƒ 2.301,- en in Ridderkerk ƒ 1.907,- op. Wat een bemoediging, ook voor hem. Hartelijkste dank!

Mijnheer,

Nee, wij spreken u niet aan met de titel "Heilige Vader" die u voor uzelf opeist, want:

1. Deze tere aanspraak gebruikt Jezus Christus, de Zoon van God, tegenover Zijn Vader, wanneer Hij Zich in het hogepriesterlijke gebed tot Hem richt. Hoe durft u dan te eisen dat men u met diezelfde naam aanspreekt? Denkt u soms dat Christus, wanneer u straks voor Zijn rechterstoel zult verschijnen, u ook zal begroeten met 'Heilige Vader'?

2. U keert zich tegen het heilige volk Gods, Israël, dat nog altijd Gods oogappel is en dat God niet heeft verstoten (Rom. 11:1), omdat Hi| trouw bh|tt aan het Verbond dat Hij sloot met dit uitverkoren volk.

Zouden wij u dan moeten aanspreken met 'Heilige Vader', u die radicaal ingaat tegen het handelen van de Vader van Jezus Christus, Die Zichzelf vereenzelvigt met het volk, waaruit Hij geboren is en Zich noemt: "de Wortel en het geslacht van David" (Openb. 22:16)?

3. U keert zich tegen het heilige volk Gods van het nieuwe Verbond in het bloed van Christus, de gelovigen die hun zaligheid alleen van Christus, alleen van genade, alleen door geloof verwachten. Immers u houdt nog altijd vast aan de vervloekingen van het concilie van Trente:

"Indien iemand beweert dat de mens alleen gerechtvaardigd wordt door de toerekening van de gerechtigheid van Christus, die zij vervloekt". "Indien iemand beweert dat de genade slechts een gunst van God is, die zij vervloekt". "Indien iemand beweert dat het geloof, waardoor wij gerechtvaardigd worden, niets anders is dan het vertrouwen op de goddelijke barmhartigheid, die ons de zonde vergeeft omwille van Christus, of dat wij alleen door zulk een vertrouwen gerechtvaardigd worden, die zij vervloekt" (zesde zitting, canon 1 1 en 12).

Hoe zouden wij die ons gerechtvaardigd weten, uitsluitend door genade, uitsluitend doordat de hemelse Vader ons de gerechtigheid van Christus toerekent langs de weg van geloof alleen, u dan kunnen aanspreken met de naam 'Heilige Vader'?

God heeft Israël niet verstoten, maar u doet dat wèl. U weigert nog steeds Israël als staat te erkennen. Dat betekent dat volgens u, hoe u het ook keert of wendt, Israël als staat moet verdwijnen. Dat is ook het streven van de PLO. En, ook al staat u niet achter hun terroristische acties, u verleent er wèl morele steun aan, doordat u de leider van de PLO, Arafat, de gezworen doodsvijand van Israël en thans hèt vriendje van Saddam Hoessein, reeds meerdere keren in audiëntie hebt ontvangen.

Dat u Israël niet wilt erkennen, ligt volledig in de lijn van uw pauselijke ambities, die geheel en al in strijd zijn met Gods bedoelingen.

De Heere God heeft slechts aan één volk, aan Israël, een concreet land toegewezen. Hij heeft als straf voor hun afdwaling dat land tijdelijk van hen laten afnemen. Maar de Bijbel leert ook dat God niet eeuwig over Israël zal toornen. Paulus schildert in de brief aan de Romeinen de heerlijke toekomst, die voor Gods uitverkoren volk is weggelegd in de eindtijd. Hij spreekt over een volheid waartoe Israël zal geraken en verbindt daaraan de vertroosting dat die volheid tot grote zegen zal zijn voor het mensdom. "En indien hun val de rijkdom is der wereld en hun vermindering de rijkdom der heidenen, hoeveel te meer hun volheid" (Rom. 11:12).

Dat u Israël niet wilt erkennen, volgt uit uw aanspraak op een aards theocratisch rijk, waarvan u beweert dat u de wereldlijke en geestelijke alleenheerser bent. Vroeger was dat rijk van de pausen gebundeld in de Kerkelijke Staat, die uw voorgangers in bloedige oorlogen hadden veroverd.

U en uw soms wrede voorgangers noemen zich 'de plaatsbekleders van Christus op aarde'. Maar Christus heeft gezegd: "Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld". Christus heeft Zijn eigen bloed vrijwillig gestort, opdat allen die in Hem zouden geloven, niet verloren zouden gaan, maar eeuwig leven zouden hebben. En u noemt ook uw voorgangers die het bloed van velen hebben doen vloeien om hun aardse, pauselijke koninkrijk te verdedigen en uit te breiden, plaatsbekleders van Christus, de Vredevorst.

Christus zegt van Zichzelf: "Ik ben de Waarheid". Maar uw voorgangers hebben hun aanspraken op de kerkelijke staten gebaseerd op de 'Schenking van keizer Constantijn', terwijl iedere historicus weet dat die schenking een puur verzinsel, een aperte leugen is geweest.

En al is uw Vatikaanse koninkrijkje gebaseerd op een vals document en op veel onschuldig bloed dat op last van uw voorgangers vergoten werd, toch blijft u van alle wereldlijke staten eisen dat ze uw Vatikaanstaatje erkennen als een volstrekt soevereine staat met een theocratische struktuur die door God rechtstreeks zou zijn gewild zoals dat met Israël het geval is.

En op grond van die pretentie eist u dat uw ambassadeurs, de nuntii, de eerste plaats moeten innemen in het Corps Diplomatique van de staten. En wanneer sommige staten, waaronder Nederland, gelukkig weigeren te buigen voor uw hoogmoedige eis, dan 'straft' u zo'n staat, doordat uw ambassadeurs dan niet de titel van 'nuntius', maar slechts van 'pronuntius' mogen voeren.

En omdat u zich verbeeldt dat u het hoofd bent van een Godsstaat, kunt u niet gedogen dat er naast uw Vatikaanstaat nog een andere staat zou erkend worden, die door God Zelf zou zijn uitverkoren. Daarom wilt u Israël niet erkennen.

Maar daardoor vertoont u ook alle trekken van "de mens der zonde, de zoon des verderfs. die zich tegenstelt en verheft boven al wat God genaamd of als God geëerd wordt, alzo dat hij in de tempel Gods als een God zal zitten, zichzelf vertonende dat hij God is" (2 Thess. 2:3,4).

Maar weet dat spoedig de Heere komen zal. Die u "verdelgen zal door de Geest Zijns monds" (2 Thess. 2:8).

U weigert de raketaanval van Saddam Hoessein op Israël te veroordelen. U zei in uw toespraak van afgelopen woensdag alleen maar dat 11 het betreurt dat bij die aanval slachtoffers zijn gevallen.

Maar, als iemand met een snelheid van 100 km. of méér door de kom van een dorp raast, en daardoor enkele kinderen dood rijdt, dan moet hij veroordeeld worden. Dan volstaan wij niet met het betreuren van die slachtoffers.

Bovendien liet u daar onmiddellijk op volgen: "Op gelijke wijze voel ik mij verbonden met de bevolking van Irak en van de andere landen die in deze strijd zijn gewikkeld". "Op gelijke wijze" … dus u stelt de geallieerde legers, die de resolutie van de V.N. uitvoeren, op één lijn met deze brute aanval van Saddam Hoessein op de burgerbevolking van Israël!

Door deze houding van u perverteert u het wereldgeweten, u die zich opwerpt als de kampioen-vechter voor de zedelijke normen.

LI hebt mgr. R. Bidawid, r.-k. patriarch van het bisdom Babyion (die u toestaat de titel te voeren "Zijne Zaligheid"), met nog twee andere bisschoppen van Irak in audiëntie ontvangen. Mgr. Bidawid noemde Saddam Hoessein een echte heer', 'iemand die een gesprek wil'. U hebt deze verheerlijking van de brute dictator van Irak alsof hij een 'echte heer' zou zijn, niet weersproken.

Wij vragen u: Is iemand die tienduizenden van zijn eigen volk, de Koerden, met gifgas heeft uitgeroeid,

iemand die de internationale rechtsorde heeft geschonden door Koeweit onder de voet te lopen,

iemand die de internationale regels voor de behandeling van krijgsgevangenen grof met voeten treedt en dus veroordeeld moet worden als een oorlogsmisdadiger, iemand die raketten richt, niet op militaire objecten, maar op de burgerbevolking, "een heer"?

U hebt de Verenigde Naties wèl veroordeeld, omdat die besloten hadden desnoods met geweld deze wrede dictator uit Koeweit te verwijderen. Ook daarmee hebt u zich gekeerd tegen het wereldgeweten, maar wat veel erger is: tegen de bijbelse normen van de handhaving van de gerechtigheid, waarin wij lezen dat degenen die onschuldig bloed vergieten, desnoods met de dood gestraft moeten worden.

U hebt vanwege uw veroordeling van de Verenigde Naties een pluimpje op uw pauselijke mijter gekregen van de nieuwe Hitier, Saddam Hoessein, en u hebt dat met bloed besmeurde compliment aanvaard.

Ook gisteren, 27 januari, hebt u het met tegengeweld verdrijven van de gewelddadige dictator van Irak zoals dat thans gebeurt door de legers van de Verenigde Naties, gebrandmerkt als "een mensonwaardige weg". U zult daardoor vast op een nieuw pluimpje van Saddam Hoessein kunnen rekenen.

Maar het feit dat u, en uw pauselijke voorgangers, geen enkele moeite hebben met dictators, is gemakkelijk daaruit te verklaren dat uzelf u de macht van een dictator toekent. U beweert dat God aan u heeft gegeven "het absolute leergezag en de absolute bestuurs- en rechtsmacht". En iedereen die zich verzet tegen uw dictatoriale aanspraken of die alleen maar in twijfel trekt, veroordeelt u meteen ter dood, ja zelfs - en er is geen enkele andere dictator die zichzelf deze bevoegdheid toeschrijft - tot de eeuwige dood in de hel.

Zo toont u zich op vele wijzen als het hoofd van het Babyion van Openb. 17 en 18, "het grote Babyion, de moeder der hoererijen en der gruwelen der aarde" Met haar "hebben de koningen der aarde gehoereerd". "De zeven hoofden zijn zeven bergen, op welke de vrouw zit". Rome werd - dat weet u evenzeer - in de klassieke oudheid de stad met de zeven bergen (heuvelen) genoemd.

Dat heidense Rome heeft toen oorlog gevoerd tegen het Lam (Openb. 17:14) en tegen Gods volk, de bruid van

het Lam.

Uw pauselijke Rome is de voortzetting van dat vroegere heidense Rome. Ook u keert zich tegen het uitverkoren volk Gods Israël èn tegen het volk dat God naast Israël "heeft aangenomen voor Zijn Naam" (Hand. 15:14)

U keert zich tegen het uitverkoren volk Israël door uw veroordeling van de Verenigde Naties, die Saddam Hoessein, de agressor van Gods uitverkoren volk Israël, een halt willen toeroepen.

U keert zich tegen het volk Gods uit de heidenen, de gemeente die Christus belijdt als haar enige en volkomen Zaligmaker, doordat u de rooms-katholieken in Zuid Amerika hebt opgeroepen tot een nieuwe contra-refor-matie, een heilige oorlog, tegen de christenen, die Christus als hun enige en volkomen Zaligmaker hebben aanvaard en daarom uw geestelijke dictatuur van zich hebben afgeschud.

In uw nieuwe encycliek 'Redemptionis Missio' zegt u: "Christus is de enige middelaar tussen God en de mensen". Maar u doet die goede belijdenis weer te niet, doordat u aldus eindigt: "Ik vertrouw de Kerk toe aan het middelaarschap van Maria, dat geheel op Christus is georiënteerd en gericht op de openbaring van Zijn heilsmacht".

Nergens staat in de Bijbel dat wij een middelares nodig hebben om tot Christus te komen. Integendeel. Christus heeft gezegd: "Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke" (Joh. 6:44). U maakt ervan: "Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat Mijn Moeder hem trekke". Denkt u beter te weten door wie de mensen tot Jezus getrokken moeten worden, dan de Zoon van God?

Zo gaat u radicaal in tegen het Woord Gods, brengt de mensen op een vreselijk dwaalspoor en leert hen hun vertrouwen te stellen op iemand buiten Christus, zodat ze daardoor voor eeuwig verloren gaan. Want Petrus, die door u de eerste paus genoemd wordt, heeft, terwijl hij met de dood bedreigd werd door het Sanhedrin, getuigd: "En de zaligheid is in geen ander; want er is ook onder de hemel geen andere Naam, Die de mensen gegeven is, door Welke wij moeten zalig worden" (Hand. 4:12).

Toen Maria wilde bemiddelen bij de bruiloft van Kana, wees Hij haar resoluut af: "Vrouw, is dat soms uw zaak?" (Joh. 2:4 RKV) en Hij heeft sinds Zijn openbare optreden ook nooit meer Maria aangesproken als 'moeder', maar enkel als 'vrouw'.

Tenslotte een woord tot u heel persoonlijk. Jezus is aan Paulus verschenen en heeft hem de vraag gesteld: "Waarom vervolgt gij Mij". Deze vervolger van Gods volk werd toen, door het krachtdadige ingrijpen van de genade, radicaal omgevormd tot een apostel, die zich totaal, zelfs tot de marteldood, heeft ingezet voor Gods volk.

Moge zich dat ook aan u voltrekken. "Bij de mensen is dat onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk" (Mat. 19:26). Door uw valse voorlichting worden miljoenen geleid op een weg. die voert naar de hel. Eens zal God u daarvoor ter verantwoording roepen. Want elke door u misleide "zal sterven door zijn eigen schuld, maar van u eis Ik zijn bloed op", zo spreekt de Heere in Ez. 33:8 (RKV). Daarom: Paus Johannes Paulus II, bekeer u, voordat het voor u voor eeuwig te laat is. Weet: "Vreselijk is het te vallen in de handen van de levende God". "Want onze God is een verterend vuur"(Hebr. 10:31; 12:29). "Wij smeken u in Christus' Naam: laat u met God verzoenen!" (2 Kor. 5:20).

H.J. Hegger en T. Vanhuysse,

voorheen priesters van uw kerk, maar die uw pauselijke juk hebben afgeschud en nu leven uit de vrede van de Vredevorst, Jezus Christus van Wie zij alles verwachten uit genade en door geloof alleen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen