IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

DE KERK VAN KOREA

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE KERK VAN KOREA

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dit boek van ds. Bram Krol, ondertitel: „Haar geschiedenis en de huidige situatie", 118 blz. is verkrijgbaar voor ƒ 6,00 bij Instituut voor Evangelisatie, postbus 271, Doorn. Ik heb het geboeid gelezen en wil het graag iedereen aanbevelen.

Ongetwijfeld hebt ook u gelezen over de enorme groei van het christendom in Korea. We geven enkele cijfers:

1940 1981

Rooms-Katholieken 150.000 1.439.778

Protestanten (totaal) 372.000 7.637.010

Presbyterianen 4.912.650

Methodisten 885.650

Baptisten 315.650

Pinksterbeweging plm. 1.000.000

Een interessante konklusie uit deze cijfers: Ook hier blijkt weer dat de bewering dat de kinderdoop een belemmering zou zijn voor een opwekking, volkomen in strijd is met de werkelijkheid. Ik heb al eens meer gewezen op het feit dat de grootste opwekking naast die van Korea te vinden is in Chili in een kerk met de kinderdoop nl. de methodisten-pinksterkerk, die in 1907 begonnen is met vijf mensen en thans 1 miljoen 300.000 leden telt.

Natuurlijk is dit geen bewijs dat de kinderdoop „dus" bijbels is. Want grote getallen zijn nog geen bewijs van de waarheid.

De opwekking in 1907

Ook in Korea is de opwekking begonnen in 1907. Ik laat hieronder de beschrijving van ds. Krol volgen:

De opwekking van 1907:

Op 6 januari begon de grote bijbel-conferentie. Naast de 940 deelnemers waren er ook andere belangstellenden, die aan de avondbijeenkomsten mee konden doen. Elke avond zat het gebouw afgeladen met 1500 bezoekers. Na een preek van Blair waren er enkelen die schuld beleden, vooral op het punt van gebrek aan liefde, met name tegenover de Japanners. Verder bleven de samenkomsten wat droog en doods.

Op de achtste conferentie-avond, 14-1-1907, was er een bijzondere uitstorting van Gods Geest. Daar was ook zeer aanhoudend om gebeden. Op die dag had rev. Graham Lee de leiding. Na een korte preek riep hij op tot gebed. Het was voordien de gewoonte dat eerst de één, dan weer een ander hardop een gebed uitsprak. Maar nu was er plotseling een geroezemoes door het hele gebouw, vanwege het hardop bidden van alle aanwezigen gelijk, met het geluid van huilen erbij. „Als jullie zó willen bidden, bidt dan allemaal maar!" riep Lee door het gebouw. Zó werd een typisch verschijnsel geboren, zoals dat nu nog in de Koreaanse kerken te vinden is. (Hoewel dit ook van een aantal andere opwekkingen bekend is, zie de boeken van Edwin Orr). Niemand had erop aangestuurd om zo te bidden. Het werd ervaren dat dit zo door Gods Geest was geleid. Sindsdien wordt ook in de eredienst van de (meeste) Koreaanse kerken één of tweemaal de gelegenheid geboden om zo te bidden, waarbij de tijd om op te houden wordt aangegeven door het geluid van de gebedsbel. Buitenstaanders moeten vaak wennen aan het soms harde geluid van de biddende menigten.

Het verslag dat rev. Lee van deze samenkomst heeft gemaakt is in vele boeken opgenomen. Ik geef een vertaling uit The Korean Pentecost, pag. 72: „De één na de ander stond op, beleed zijn zonden tot hij niet meer verder kon, om dan te gaan huilen en zich op de grond te werpen en met zijn vuisten op de vloer te slaan als in een volkomen doodsstrijd vanwege de overtuiging van zonde. Mijn eigen kok probeerde zijn schuld te belijden, hij knapte halverwege af, en schreeuwde me dwars door de kerkzaal toe: „Dominee, vertel me dan, is er enige hoop voor mij, kan ik nog vergeving krijgen?" Hij wierp zich op de grond en huilde en schreeuwde het bijna uit in zijn hevige strijd. Soms brak het gehele gehoor, na een schuldbelijdenis, uit in hardop bidden en het gevolg daarvan was bijna niet te beschrijven. Opnieuw, na weer een schuldbelijdenis, barstten allen uit in niet meer te tomen huilbuien, en dan huilden we allemaal, we konden er niets meer aan doen. Zo ging de vergadering door tot twee uur in de vroege ochtend, met belijdenissen, huilen en gebed." (p. 41-42).

Belemmer de Geest niet

Als je dat leest, verzucht je onwillekeurig: O mocht zo iets toch ook in Nederland komen!

Dat kán. De Heilige Geest heeft overal dezelfde kracht. Maar … wij kunnen de Heilige Geest weerstaan (Hand. 7:51) en Hem zelfs uitblussen (1 Thess. 5:19). Dat hebben de methodisten in Chili gedaan, die vast wilden houden aan hun oude, dorre tradities. Maar hun aantal is vanaf 1907 niet verder gekomen dan 5000. Zo kunnen ook wij ons keren tegen nieuwe gebedsvormen, die onder de aandrijving van de Heilige Geest zich gaan vormen. Maar dan worden we met vruchteloosheid geslagen. Laten we de lessen van de kerk van Korea ter harte nemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 oktober 1984

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

DE KERK VAN KOREA

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 oktober 1984

In de Rechte Straat | 32 Pagina's