LAATSTE BERICHTEN

Ook u zult in de pers hebben gelezen dat het Vatikaan 240 miljoen dollar heeft betaald aan de schuldeisers van de in 1982 failliet verklaarde Banco Ambrosiano. Het Vatikaan ontkent dat het daartoe verplicht zou zijn, maar dat ze dat fantastische bedrag enkel betaalde, omdat ze niet door die buitenlandse schuldeisers voor de rechtbank wil worden gedaagd. Waarom bang zijn voor de rechter, wanneer je overtuigd bent van je onschuld? Wie gelooft dit praatje van de paus? In een volgend nummer hoop ik in te gaan op het zo juist verschenen boek: „Gods wil of mafia" van D. Yallop {f 34,50; kan ook bij ons besteld worden), dat de corrupte financiële praktijken van het Vatikaan uit de doeken doet.

ALS JE JE SCHIKT NAAR DE PARTIJEN …

… in ons kerkverband, dan - zo zei iemand mij - hebben onze predikanten een florissant bestaan: een prachtige pastorie, een slee van een wagen en een dik salaris. Maar als ze tegen de heersende opinie ingaan, ook al doen ze dat met een beroep op de Bijbel en het Sola Scriptura, dan worden ze psychisch weggedrukt. De meesten van hen worden dan overspannen.

HET GAAT GOED MET DE PAUS

Wie macht heeft, kan eisen stellen. Het Vaticaan is niet bereid de paus te showen wanneer er geen honderdduizenden op het vliegveld gereed staan om hem te begroeten. Voor het geseculariseerde Nederland is dat geen geringe opgave, maar men heeft er iets op gevonden. Het vliegveld Beek in Limburg ligt net dicht genoeg bij Duitsland en België om vanuit dat achterland de menigte op te vullen. Daar zal de paus in mei 1985 dus kunnen laten zien dat zijn getrouwen in Nederland echt geen verstek laten gaan. Het bezoek moet immers slagen! Aldus drs. K. A. Schippers in Evangelisch commentaar.

„Nadat zij dit alles (de meest onwaarschijnlijke misdaden) bekend hadden, was hun gratie verleend. Alle drie hadden zij lange, weerzinwekkende artikelen in de krantgeschreven, waarin de reden van hunfouten ontleedden en beloofden zich te beteren. Enige tijd na hun vrijlating Winston ze inderdaadalle driegezien in het caféDe Kastanjeboom. Er zat niemandaan een van tafeltjes vlak bij hen. Het was niet verstandig om ook maar in de buurt van zulke mensen gezien worden. Zij zaten zwijgend achter glazen jenever. Zij waren lijken die afwachtten om tergestuurd te worden naar het graf.

Korte tijd later werden zij alle drie weer gearresteerd. Bij hun tweede proces bekenden zij al oude misdaden nog eens opnieuw, met een hele reeks van nieuwe daarbij. Zij werden terechten hun lot stond geboekstaafd in de partij-geschiedenisboeken, als een waarschuwing voonageslacht" (Uit„1984"pag. 65-66).

Volgens canon 2258 van het r.-k. kerkelijke wetboek dat tot 1983 geldig was, kon iemand ook getroffen worden met de speciale ban van de excommunicatio pro vitando. De rooms-katholieken waren dan onder straffe van doodzonde en hel verplicht zulk een gebannene te vermijden (= vitare). Dat betekent o.a.: „Men mag niet met hem aan dezelfde tafel eten, tenzij men in een hotel toevallig met zulk een geëxcommuniceerde aan dezelfde tafel komt te zitten" (Moeder; ik klaag u aan, pag. 57).

Maar laten we niet al te veel met de beschuldigende vinger naar Rome wijzen, want iets dergelijks voltrekt zich ook in de protestantse kerken en groepen, wanneer een oprecht gelovige een mening verkondigt, die afwijkt van de „Partijlijn". Dan wordt ook om hem een kring getrokken: „Pas op! Aanraking is levensgevaarlijk".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen