EENZAAMHEID

Nu is er op de grote aarde geen, die slechts van verre enigszins vermoedt, hoezeer mijn hart in hunkering verbloedt. Ik voel mij zo verlaten en alleen.

De wereld met zijn mensenzee is wijd. Toch is er niemand die mij werk'lijk mist en niemand die mijn eindeloos zwerven gist; geen huis, geen haard waar mij wat warmte beidt.

En jij die tóch een stukje van mijzelve ving, verscheen slechts even aan mijn horizon.

En wat ik in je aan ontroering won, liet in de diepte slechts een rimpeling.

Ik hoor de wind die aan mijn ruiten rukt, doch ook zijn waaien gaat zo hol en grauw; ik vind niet eens een schuilplaats in de vouw der duisternis, die als een last mij drukt.

De hemel staat daarboven koud en hoog. Vangt u misschien mijn zuchten op, o ster?

Maar ook uw zwijgen staat zo ver, zo ver, en onbewogen is de flonk'ring van uw oog.

O mens, wend niet je blikken om je heen. Keer in jezelf, want daar woont Wie jou schiep, die in Zijn liefde jou tot aanzijn riep. Genadig nodigt Hij: Word met Mij één.

Klooster van Roosendaal, 2 dec. 1946.

********** Velp, 25 februari 1984:

„ Gij zult Mij alleen laten; en (nochtans) ben Ik niet alleen, want de Vader is met Mij" (Joh. 16:32). „Ik in hen en Gij in Mij… Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook zij bij Mij zijn… opdat de liefde waarmee Gij Mij liefgehad hebt, in hen zij en Ik in hen" (Joh. 17:23-26)

„ Uw hart worde niet ontroerd… In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen… Ik ga heen om u plaats te bereiden." (Joh. 14:1-2)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen