PINKSTERPAUSJES

Je zou dat niet verwachten, omdat een pinkster-dogma een innerlijke tegenspraak lijkt. En in deze kringen wordt zo vaak gewezen op 2 Kor. 3: 17: „Waar de Geest des Heeren is, daar is vrijheid". Dan is het bovendien erg vreemd dat men dit eigen gevormd pinkster-dogma soms met harde hand hanteert. Ik kreeg onderstaande brief:

De trein reed verder… met mij ernaast

U schrijft in uw boek „Moeder, ik klaag u aan", dat u, hoezeer u ook overtuigd was (en dat nog steeds is) dat u de R.-K. Kerk moest verlaten, toch nooit helemaal van die kerk los raakte.

Dat is echter een verschijnsel dat zich ook in het protestantisme voordoet. Ik heb 19 jaar in het „Volle Evangelie" een plaats gehad.

Lang ben ik niet meer naar de samenkomsten kunnen gaan, omdat ik ziek werd. Maar ziek-zijn kan eigenlijk niet in de Volle Evangelie-kringen. Als je ziek blijft en je bezoekt daarom niet meer de samenkomsten, word je alleen gelaten.

Dat komt omdat in deze groep leerstellingen zijn ingebracht, die zich tot harde dogma's hebben ontwikkeld. Eén van die leerstellingen is b. v. dat je in tongen moet hebben gesproken, wil je vervuld zijn van de Geest. Ik kan het met die leerstelling niet eens zijn, ofschoon ik de vervulling met de Geest op heerlijke wijze heb ervaren.

Een tweede leerstelling is: Er is niets beters dan de Volle Evangelie-gemeente! Maar het gaat toch om de Heere Jezus Christus. Hij is de liefdevolle Heiland, die ons kocht met Zijn dierbaar bloed. Hoe kunnen we dan onze eigen gemeente of groep nog verheerlijken? Zijn we dan geen verloste zondaars?

Als je nu maar op alles ja en amen knikt, is er geen vuiltje aan de lucht. Maar o wee, als je het met een of andere leerstelling niet eens kunt zijn en dat niet onder stoelen en banken steekt! Dan duurt het niet lang of je bent een getekende.

En nu ben ik eruit gestapt. Ik was met de trein van het Volle Evangelie meegereden, een donkere trein was het wel. Ik ben onderweg uit die trein gestapt, ergens waar geen station was. De trein stond zo maar even stil en daar maakte ik gebruik van. Maar o, aan de ene kant was een heel diepe glooiing met een sloot er naast en die sprong durfde ik niet te wagen. Nu dan maar aan de andere kant eruit springen. Maar gelijk reed de trein weer verder.

Maar weet u wat gebeurde? Het leek of ik geschept werd door iets dat naast de trein was aangebracht. En zo rijd ik toch maar weer mee. Zo zal het ook in uw leven zijn geweest: ergens uitgestapt en toch rijd je op een of andere manier ook weer mee: je komt er nooit helemaal van los.

Nu was (en is) er in de pinksterbeweging grote zegen, vooral in het begin. Maar ik meen dat er een duidelijke teruggang is.

En als je meent een vermanend woord in die richting te moeten spreken en niet meer meedoet met het gejubel over „Wij van het Volle Evangelie!", dan keren de ruggen zich naar je.

We proberen echter ons niet te laten ontmoedigen, al gebeurt dat echt wel eens. Maar de Heere zegt in Deut. 31: 8 dat Hij voor ons zal uittrekken.

Wat is dat heerlijk dat de Heere met ons gaat. We hoeven daarom dus nooit meer afhankelijk te zijn van de anderen. Maar het doet wel pijn, als je alleen gelaten wordt. Misschien mogen we aldus een heel klein beetje meemaken van wat de Heere heeft doorgeworsteld in Gethsemané. Hij werd door allen verlaten. Maar Hij kwam tot een heerlijke overwinning over de macht van Satan. En wij mogen met Hem overwinnaars zijn! broeder.

Er zijn vele bedrukten en verdrukten onder Gods kinderen. Soms komen wij elkaar tegen. En dan kunnen wij elkaar bemoedigen.

Houd goede moed, broeder. De Heere is wondervol, de Heere alleen. En door en in Hem kunnen wij elkander liefhebben, ook liefhebben hen die ons niet (willen) begrijpen.

Slootdorp

Uitdrijven van de „leer-geest"

Ik liet bovenstaande brief lezen aan een broeder van een gematigde pinkstergemeente. Hij vertelde mij: Ik had een meningsverschil met een voorganger van een extreme pinkstergroep. Toen ik hem mijn bezwaren tegen zijn leer vanuit de Bijbel voorlegde en hij daar niet op kon antwoorden, zei hij ineens: „U hebt een leergeest en die moet bij u worden uitgedreven".

Dat is minstens even erg als het „anathema sit!" van de pausen van Rome. Dit is jezelf onfeilbaar maken met een beroep op je macht om leerduivelen uit te drijven.

Pausin E.N.

Ik heb datzelfde ondervonden, ongeveer tien jaar geleden, met mej. E.N., die stad en land afreist om de mensen bang te maken voor allerlei demonen en okkulte krachten. (Ik heb twee tapes van haar beluisterd en haar brochures gelezen.) Ik had een gesprek met haar over de gaven van de Heilige Geest o.a. dat nergens in de Schrift staat dat die gaven alleen voor de eerste tijd van het christendom bestemd waren. Ik kreeg toen van haar te horen: „U bent omgegaan met pinkstermensen en dús bent u okkult belast. Daarom kunt u niet meer helder over deze dingen denken. " Volgens mej. N. moet je die okkulte belasting zien kwijt te raken door schuldbelijdenis, gebed om bevrijding en pastorale behandeling. Moet ook ik mij dus eerst pastoraal laten behandelen (bv. door haar), voordat ik weer helder over de Bijbel kan denken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen