GEEN VERGIF?

In IRS juli-augustus heb ik op p. 37 de dwaling van het evolutionisme, die door prof. Lever verkondigd werd, alsmede de leer van Kuitert dat de hoogste norm voor het beoordelen van de Bijbel is, of de mens er wel bij vaart, waardoor hij in wezen het christendom van zijn absolute karakter ontdoet en de mens zelf over de inhoud en waarde van de Bijbel laat beslissen, vergif genoemd. Beiden hebben deze diep-ingrijpende dwalingen via een hele serie lezingen voor de NCRV over Nederland verbreid en ze hebben die lezingen daarna in boekvorm doen uitgeven, waardoor het vergif van deze dwaling nog verder kan doorvreten. Ik heb daarom in dit verband de NCRV een „vergift-zaaiende omroep" genoemd. Dat is mij door sommigen erg kwalijk genomen met als gevolg dat een tiental hun abonnement op IRS heeft opgezegd.

Eerlijk gezegd begrijp ik daar niets van. Ik meende van de veronderstelling te kunnen uitgaan, dat ook zij deze dwalingen als vergif beschouwen. Waarom steunen ze anders ons werk, waarin wij voortdurend de strijd aanbinden tegen dergelijke dwalingen?

Of verlangen ze alleen maar, dat ik de dwaling binnen de roomse kerk aangeef en dat ik steeds maar hoera roep voor onze eigen protestantse kerken en groeperingen? Als dat het geval is, dan moet ik ronduit zeggen dat ik voor die „eer" bedank. Ik wil eerlijk zijn. Menigmaal heb ik in ons blad precies dezelfde dwalingen gelaakt, als die door de KRO werden uitgezaaid.

Godfried Bomans en Schillebeeckx—Kuitert

In dat nummer heb ik wel een vergissing gemaakt. Ik heb geschreven dat de uitzending van Kuitert samen met Schillebeeckx over de opstanding en het leven na de dood ook door de NCRV zou zijn uitgezonden. Dat is niet juist. Die uitzending werd verzorgd door het IKOR.

Ik heb me afgevraagd, hoe ik die vergissing heb kunnen maken. Die vergissing is zeker voortgekomen uit het feit dat Godfried Bomans voor de NCRV een uitzending heeft gehad, waarin ook het leven na de dood ter sprake kwam. De tekst van die uitzending is opgenomen in „Gesprekken met bekende Nederlanders", door Godfried Bomans. Daarin ontbrak reeds elk getuigenis aangaande de opstanding na het leven. Kuitert zei: „Wat ik geloof, maar dat is een persoonlijke zaak, dus ik weet niet wat de mensen daar verder aan hebben, is dat je bij het sterven niet helemaal vernietst" (p. 45). Dit was reeds duidelijke ontrouw aan de roeping van de christen: „Zijt altijd bereid tot verantwoording aan een ieder, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is".

In het interview voor het IKOR was Kuitert nog veel beslister in zijn dwaling. Dat interview is verschenen in „Jezus van Nazareth en het heil der wereld". Kuitert had gezegd: „Datgene wat ons na de dood wacht, is al eerder verzonnen dan door christenen, maar op een andere manier" (p. 47).

Naar aanleiding daarvan stelde prof. Veenhof jr., die de gespreksleider was, hem de vraag: „Kun je dat als „verzinsel" typeren?". Kuitert antwoordde daarop: Het „ging mij meer om het algemene patroon van mensen, die met de dood in het reine moeten komen". Veenhof: „Ja, maar is dat „verzinnen"?" Kuitert: „ J a " (p. 49).

Ik herhaal: zodoende is mijn vergissing te verklaren; maar nogmaals deze laatste uitzending van Kuitert was niet van de NCRV, maar van het IKOR.

Enorme verantwoordelijkheid

De massamedia hebben een enorme verantwoordelijkheid. Zij beïnvloeden voor een groot gedeelte de publieke opinie. Daar ikzelf in het bestuur van de EO zit, voel ik dat sterk aan den lijve. Ook ik heb menigmaal (opbouwende) kritiek op de programma's. Ik vind ze soms te zoetelijk, een beetje zwevend, niet direkt ingaande op allerlei konkrete vragen.

Maar dat betreft dan de vormgeving van de boodschap. Die vormgeving zal altijd gebrekkig blijven, want het is mensenwerk. Wie is er ooit helemaal tevreden over een preek, die hij gehouden heeft?

Maar als wij temidden van uitzendingen, waarin de goede boodschap gebracht wordt, daarnaast ook heel wat ruimte zouden geven aan de dwaling, dan staan wij schuldig voor God. En het is dat wat ik in die opmerkingen aangaande de NCRV naar voren heb willen brengen.

Een abonnee van „Katholieke Stemmen"

van oktober 1975 schreef het volgende:

Uw artikel „sensitivity-training" was wel leerzaam en toepasselijk. Ook voor (onze??) K.R.O. waarvan ik de laatste jaren geen lid meer ben vanwege haar afbraak. Door abonnementsgeld zou ik meewerken aan die afbraak van de zo moeizaam verkregen positie in ons Nederland. Voor mij geldt dit eveneens voor K.V.P.—N.K.V. — en de vroegere R.K. Dagbladen: Maasbode—De Tijd—De Volkskrant.

Maar het is ook erg dat de NCRV diezelfde kant blijkt uit te gaan. De tendens van deze media wordt wel bewezen door haar uitzendingen zoals b.v. „die moeilijke kinderjaren" zaterdag 2 aug. 22 uur en maandag 4 aug. 22.15 uur. Het script van die verhalen is duidelijk godsdienstig-vijandig. Ouderen en gehoorzaamheid worden gekraakt. Het thema wordt (n.b. door kinderen emotioneel sensueel gespeeld) in beeld gebracht. Dat moet dan opvoedend heten maar het is onbegrijpelijk dat daarop zo weinig of niet of defaitistisch wordt gereageerd. Of is het gevorderde hersenspoeling of bewuste gezinsvernieling?

Zal er ooit weer een Omroep komen met een ware R.K. tendens en juiste inlichting en voorlichting? Of zouden we al zover zijn gezakt dat we eerst onder het marxistische-caudijnse juk door moeten en zullen moeten ondervinden wat het is atheïstisch te worden bestuurd en op de puinhopen opnieuw gaan beginnen? Het zou wel een onnodige harde leerschool zijn. Zou het niet anders kunnen?

Abonnee G.J.G.

Of had ik deze klacht van een rooms-katholiek, die blijkbaar zoekt naar het woord der waarheid, in ons blad niet mogen publiceren?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen