Volg MIJ!

Het verhaal van de roeping van de eerste discipelen is bijzonder boeiend. Je staat meteen voor raadsels.

Hoe komt het toch dat deze volwassen mensen, meteen als ze Jezus zien, zó door Hem in beslag genomen worden, dat ze niet meer van Hem loskomen? Ze laten direkt alles in de steek en gaan met Hem mee. Hun zaak? hun visserij? ze denken er niet eens meer aan. Dat zal allemaal wel in orde komen. Die Man die ze ontmoet hebben, zal daar wel voor zorgen. Dat hebben ze meteen aangevoeld En Petrus? Die was toch getrouwd. Kan dat nu zo maar? Vrouw en kinderen (en een zieke schoonmoeder — Matt. 8:14) alleen thuis laten en weken, misschien maanden van huis wegblijven? Geen nood. De Heere zal wel zorgen.

We hebben één antwoord op die vraag: „Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader die Mij gezonden heeft, hem trekke" (Joh. 6:44). Ze werden gewoonweg tot Jezus getrokken. Zo heeft Johannes het ook zelf ervaren. Hij zal dan ook van harte amen hebben gezegd op die uitspraak van zijn Meester in dat twistgesprek met de joden. Hij zal daarbij gestaan hebben en zich hoofdschuddend hebben afgevraagd: Maar, leidslieden van ons volk, ZIEN jullie dan niet dat Hij de Messias is? Zijn jullie dan werkelijk blind? Of vergis ik me? Maar nee, ik kan mij niet in Hem vergissen. Als ik mijzelf de vraag stel, of Hij het werkelijk is, de langverwachte, de Redder van ons volk, dan komt het antwoord meteen al vlammend en juichend in mij boven, tegelijk met die vraag, mét die twijfel: Ja, Hij is het!

Maar als Jezus dan dat zegt, dan begrijpt Johannes iets van dat raadsel: De Vader heeft hem naar Jezus getrokken. Het is een bovenaardse Macht die hem met de Meester verbond. Dat is het geheim; het geheim van de uitverkiezende liefde Gods. En Johannes zal daar stil en ootmoedig onder geworden zijn.

Maar hoe is dat trekken van de Vader gebeurd? Er moet wel iets in de figuur van Jezus geweest zijn, dat hen fascineerde. Zijn hele persoonlijkheid allereerst, maar verder misschien de evenwichtige en toch ook glanzende energie en rust van Zijn ziel, als een weerspiegeling van het welbehagen des Vaders dat met Hem meeging, dat ín Hem was.

Laten we ook zó de Bijbel lezen. We moeten proberen om daar Hem te ontdekken, deze Zoon van God, de afstraling van Gods heerlijkheid en de afdruk van Zijn wezen (Hebr. 1:3). We moeten daar niet allereerst een leer gaan opsporen, geen leer van de onmacht van de mens en van Gods uitverkiezing, hoe waar dat ook allemaal is. Een mens wordt niet tot Jezus getrokken door een leer, maar door Hemzelf. En wanneer we eenmaal Hem hebben gevonden, dan vinden we de rest ook wel. Laat dat dan maar aan Christus over. Dat zul je dan ook doen, want dan heb je maar één verlangen: Hém te volgen.

Volg Mij! We staan aan het begin van een nieuw jaar. We weten niet wat 1975 voor ons zal brengen. Misschien kijkt u angstig naar de toekomst. Maar heus, dat hoeft niet. Eén ding is nodig: kom en zie naar Hem en volg Hem. Laat Hem geheel en al bezit van u nemen. Geloof in Hem zonder enige twijfel, vertrouw geheel en al op Hem. En dán zult u in 1975 wonderen zien, wonderen van genade en zegeningen op allerlei gebied. Dat moge de Heere u geven, overvloedig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen