De martelaren van Gorkum

„Het is een hardnekkig misverstand, dat het protestants kerkelijk verleden iets te maken zou hebben met de moord op een twintigtal Gorkumse priesters en monniken. Met officiële geloofsvervolging had dit immers niets te maken: het ging louter en alleen om een persoonlijke wraakoefening van Willem van Lumey, graaf van Lamarck, bijgenaamd „Admiraal Langnagel", een halve wilde die gezworen had haar en nagels niet te zullen knippen vóór hij de justitiële moord op zijn bloedverwant Egmond gewroken had. Op last van Lumey maar tegen het bevel van Willem van Oranje werden zij in Den Briel omgebracht. Uiteindelijk maakte Lumey het zó bont, dat hij door de prins ontslagen werd en gevangen gezet in Fort Rammekens, bij Vlissingen. Daaruit ontsnapt ontkwam hij over de Schelde naar Luik — werd weer rooms-katholiek en keerde zich tegen de prins van Oranje door zich aan te sluiten bij het Spaanse leger.

Michel Servet is te Genève wèl officieel ter dood veroordeeld om zijn godslasterlijke uitspraken. Alleen: de protestanten bleken niet erg gelukkig te wezen met een dergelijke rechtspraak en lieten al spoedig een „monument expiatoire" verrijzen op de plaats van zijn terechtstelling: een boete-monument, een verzoeningsteken.

Het zou in de Nederlanden een stap van oecumenische betekenis zijn, indien de rooms-katholieken ook van hun kant zouden kunnen besluiten tot het oprichten van dergelijke boete-monumenten in alle plaatsen waar protestanten door officiële r.-k. instanties ter dood veroordeeld zijn. Al zou dat alleen nog maar gebeuren in al die plaatsen, waar minstens twintig protestantse geloofsgetuigen als martelaren en martelaressen gevallen zijn, dan zou al in elke stad beneden de grote rivieren een dergelijk monument moeten worden opgericht. Welke progressieve r.-k. vleugel neemt hier het initiatief tot het oprichten van dergelijke tekenen van boete en verzoening?"

Aldus Y. v.d. Schoot in „Trouw" van 14 nov. 1964. Nog steeds is van r.-k. zijde geen reaktie gekomen op dit verzoek van ds. S. Daarom leek het ons goed om dit stuk in 1974 nog eens te plaatsen. Er is immers in tien jaar tijd veel veranderd in de r.-k. kerk van Nederland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen