Ds. H. J. HEGGER NAAR…. INDIA

Herhaalde malen reeds is in ons blad geschreven over de toestand in India. De stapels brieven, die ons vanuit dat land bereikten, maakten melding van vele uittredingen uit de r.-k. kerk van priesters en nonnen, en wel van een zodanige omvang, dat wij ons als bestuur bijna twee jaar geleden reeds afvroegen: „Wat is er in India gaande?" (Artikel ds. H.J.H. januari 1971).

Deze brieven spraken ook van grote nood onder de uitgetredenen; velen kunnen niet in eigen levensonderhoud voorzien en zijn aangewezen op de barmhartigheid van anderen. En dat in een onderontwikkeld land waar op zichzelf reeds zo'n grote nood is op velerlei gebied! Dank zij ons ex-priesterfonds waren wij in staat om in vele gevallen financieel hulp te verlenen.

Sindsdien heeft de correspondentie met India een respectabele omvang aangenomen; in grotere getale dan voorheen bereiken ons verzoeken om financiële hulp. Een rapport van ds. J. Wesley, zelf een Indiër en voor ons geen onbekende, spreekt van honderden priesters en kloosterzusters, welke zijn gaan inzien dat Rome een juk van geestelijke slavernij betekent en de vrijheid der kinderen Gods zoeken, die Christus voor de Zijnen verwierf.

Velen nemen moedig de beslissing en treden uit de r.-k. kerk zonder te letten op de gevolgen van hun stap. Ook velen worden nog heen en weer geslingerd door de vraag over het al of niet blijven in de kerk. Ze worden verscheurd door innerlijke strijd.

Een niet te onderschatten faktor is de onzekere toekomst die zich als een dreiging aan hen voordoet. Wie zal in hun eerste levensbehoeften voorzien direkt na hun uittreding? Wie verschaft hen een betrekking? Hier komt nog bij, dat de r.-k. kerk in het zuiden van India (Kerala) door haar numerieke sterkte ook grote macht heeft op politiek en economisch gebied, waardoor de moeilijkheden bij uittreden veel groter en omvangrijker zijn dan in andere delen van dat land. En juist in dat gebied bevindt zich het grootste aantal van hen, die hun ambt of klooster verlieten.

Verschillenden (w.o. ex-priester J. P. Thottil, waarover wij reeds eerder schreven) hebben opvangcentra ingericht en doen al het mogelijke om meerdere uitgetredenen met raad en daad terzijde te staan, doch ook dergelijke centra zijn — zelfs voor de eerste levensbehoeften - op barmhartigheid aangewezen.

Nu is het op zichzelf een verblijdende zaak, dat zovelen hebben leren zien het inhoudloze van het tot nog toe door hen beleden geloof, dat men is gaan onderscheiden dat niet de kerk, doch alleen Gods Woord onbetwist gezag toekomt.

Wij zijn ook dankbaar, dat wij in staat waren om in vele individuele gevallen financieel hulp te verlenen. Maar.. alle berichten zijn niet even verblijdend. Zonder in bijzonderheden te treden zij vermeld, dat bovenstaande feiten satan niet ongemerkt voorbijgaan en in deze tracht de werking van Gods Geest tegen te staan. Ook — en misschien wel vooral — onder deze tot reformatie gekomen broeders en zusters.

HOE NU VERDER TE HELPEN?

Dat is de vraag waarvoor wij ons als bestuur gesteld zien. Moet de hulpverlening onzerzijds beperkt blijven tot het zenden van geld aan individuele personen, of legt de HEERE ons in deze ook nog ander werk in de handen? Zijn onze geldzendingen aan verschillende personen wel verantwoord? Hoe komt het dat zo weinigen onder de uitgetredenen van ijver bezield zijn om het Evangelie van de bevrijding door Jezus Christus door te geven aan hen, die nog gekluisterd zijn aan banden van de eigenwillige godsdienst? Hoe kan bereikt worden, dat een rijkdom aan ontwikkeling, verenigd in deze ex-priesters, op doelmatige wijze wordt aangewend? Moeten wij in samenwerking met anderen ter plaatse niet iets gaan doen aan de opvang en begeleiding?

Vragen, waarop zonder gedegen onderzoek geen antwoord mogelijk is.

Vandaar dan ook, dat het bestuur besloot om ds. Hegger binnen afzienbare tijd (van 26 febr. tot 16 maart 1973) naar India te zenden om het complex van vragen ter plaatse nader te onderzoeken en in samenwerking met ds. Wesley door te spreken.

Moge de HEERE deze broeders een goed inzicht geven opdat de daarna te nemen beslissingen dienen zullen tot meerdere eer en glorie van Zijn Naam. Wij wekken al onze lezers op dit in hun gebeden te willen gedenken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen