Briefwisseling met kardinaal Alfrink

Naar aanleiding van een artikel van ds Besselaar in Trouw was er in dat blad een diskussie ontstaan onder de lezers, of de r.k. kerk van Nederland de protestantse kerken, en meer in het bijzonder de gereformeerde kerken, ten volle als kerk erkent. Ik heb toen voorgesteld: Laten we het aan kardinaal Alfrink zelf vragen. Ik schreef hem een brief waarin ik hem de volgende vragen voorlegde:

Onze vragen:

1. Erkent u de gereformeerde kerken ten volle als kerk?

2. Indien u daarop antwoordt met „ja", dan zouden wij gaarne nog wat konkreter van u vernemen wat deze erkenning inhoudt en zouden wij gaarne nog de volgende vragen aan u willen stellen:

3. Erkent u dat in de gereformeerde kerken de enige en volledige weg des heils wordt verkondigd, die hierin bestaat: De mens wordt slechts gerechtvaardigd door de toerekening van de gerechtigheid van Christus, die hij deelachtig wordt uitsluitend langs de weg van het gelovig vertrouwen in Jezus Christus, zodat de gerechtvaardigde mens het eeuwige leven op geen enkele wijze kan verdienen door zijn goede werken?

4. Erkent u dat een kerk haar volledig kerkzijn uitsluitend te danken heeft aan d.e zuivere verkondiging van deze enige en volledige heilsweg, zodat het voor het volledig kerkzijn op geen enkele wijze nodig is dat een kerk het onfeilbaar gezag van de paus erkent?

5. Erkent u dat de bediening van de Mis door een r.k. priester op geen enkele wijze een meerwaarde bezit dan de bediening van het Avondmaal door een predikant van onze kerken?

Antwoord van kardinaal Alfrink:

Een deskundige op het terrein van de oecumene, aan wie de Kardinaal Uw schrijven van 23 februari jl. liet lezen, gaf de raad te antwoorden: „dat een ten volle als Kerk erkennen in feite een volkomen overeenstemming van Kerken is, zodat op grond daarvan een bezegeling door een gemeenschappelijke Avondmaalsviering niet alleen mogelijk, maar zelfs noodzakelijk zou zijn. Zover is het echter kennelijk nog niet. Dit zit hem niet alleen in de vragen, die de Katholieke Kerk nog aan de Reformatorische Kerken te stellen heeft, maar ook in d,e vragen die blijkens Lunteren nog aan protestantse zijde t.o.v. Rome leven".

Verder zou de Kardinaal willen verwijzen naar hetgeen het Tweede Vaticaanse Concilie in het Decreet „Over de kath. deelneming aan de oecumenische Beweging" over deze materie heeft gesteld.

Hoogachtend,

w.g. Vic. Zemann, secr.

Een kort kommentaar

Uit dit antwoord van kardinaal Alfrink blijkt dus duidelijk, dat er nog geen sprake kan zijn van een elkaar ten volle erkennen als kerken. Daar ging de diskussie eigenlijk over. Dat blijkt ook uit zijn: verwijzing naar het „Dekreet over het oecumenisme". Daarin wordt de r.k. kerk getekend als „de ene en enige Kerk van God", die alleen beschikt over „de gehele volheid van de heilsmiddelen" en wordt van de protestanten gezegd, dat zij „niet de authentieke en ongeschonden werkelijkheid van het eucharistische mysterie (= Avondmaal. H.J.H.) bewaard hebben".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen