Spanningen tot op het gebeente van de r.k. kerk

Hoe groot de spanningen in de r.k. kerk van nu wel zijn, blijkt uit een artikel van drs. J. Arts, r.k. priester, dat verschenen is in De Haagse Courant van 4 februari 1967 en waaruit wij citeren:

„De gebeurtenissen binnen de r.k. kerk lijken de laatste tijd minder bepaald door de tegenstelling die men tijdens het Vatikaanse Concilie (1962-1965) „progressief—conservatief" noemde en die meer of minder aanpassing van de situatie op het oog had. Er is thans sprake van radikalere, wezenlijker zaken. De nieuwe spanning gaat veel dieper en raakt het historische gebeente van de katholieke kerk".

„De liturgie-deskundige pater H. Oosterhuis S.J. verklaarde:

— Als Rome zo doorgaat, kan het voor heel wat priesters betekenen, dat zij over een paar jaar niet meer voor hun geweten verantwoord zijn om r.k. priester te zijn —"

Tot wie zouden we gaan?

„Tien, zelfs vijf jaar geleden zou het „uittreden" varl een man als Charles Davis, een befaamde Engelse priester-vaktheoloog, nog gehuld zijn in een sfeer van stilzwijgen. Nu echter gaat een respectabele theoloog als pater A. R. Adolfs, wiens boeken een internationale markt vinden, er in her openbaar uitvoerig op in. Hij vraagt zich af, waarom hij zelf (nog) niet dezelfde stap wil zetten. Hij geeft daarvoor tastenderwijs een aantal redenen. Maar hij eindigt:

— Na dit alles geschreven te hebben, vraag ik me toch nog af, of die „anderen" eigenlijk niet moediger zijn dan ik. Maar voorlopig heb ik nog geen beter antwoord gevonden op de vraag: Heer, tot wie zouden wij gaan? —"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen