ALS STRAKS DE LEEUW brult....

In 1958 ben ik voor een toernea van spreekbeurten in Z. Afrika geweest. Vrienden namen mij toen mee naar het Paul Krugerpark, een natuurreservaat ongeveer zo groot als Nederland.

Drie dagen zijn we er geweest. Het was een aparte ervaring, die tocht door een volstrekt ongerepte natuur. In de nacht hoorde je de geluiden van het oerwoud, de verscheurende dieren die zich op hun prooi stortten, het angstige gehuil van het tengere wild, en het lokkende roepen van de eeuwige voortplantingsdrift.

De taktiek van de leeuw

Men vertelde mij over de manier waarop de leeuwen hun prooi vangen. Dat gebeurt zo:

Eén van de leeuwen gaar vóór een groepje lekkere hapjes (herten, reeën enz.) zitten. Een andere trekt erom heen zó dat hij in de windrichting komt. De grazende dieren snuiven dan door de wind de reuk van deze leeuw op. Ze rennen er van door in de richting van de wind, maar daar zit de eerste leeuw hen op te wachten. Dikwijls laat die leeuw dan het grootste gedeele van die kudde voorbijgaan om zich dan te werpen op de laatsten. En dan begint het nachtelijke feest, waar eerst de mannetjesleeuwen zich mogen verzadigen, terwijl pas daarna de wijfjes aan de beurt komen.

De leeuw brult ook pas op het moment, dat hij zich op zijn prooi gaat storten.

Ook dat is taktiek, want door dit geweldige geluid verstijft de prooi soms van schrik.

De omtrekkende beweging van de duivel

Als we dat alles weten, dan begrijpen we hoe scherp Petrus de duivel tekent, wanneer hij hem vergelijkt met een leeuw.

Ook de duivel maakt vele omtrekkende bewegingen om Gods kinderen te kunnen aanvallen. Hij storq zich niet meteen brullend op ons. Hij verschijnt aan ons veel liever als een engel des Lichts (2 Kor. 11:14). Hij weet heel goed, dat hij bij gelovige protesranten méér kan bereiken door het prevelen van Bijbelteksten dan door het laten knallen van vloeken.

Hij zal het bij de kinderen Gods meestal ook niet proberen met brute sexuele verleiding, maar hij zal twee mensen waar hij wel wat in ziet, eerst bij elkaar brengen langs de weg van diepgaande geestelijke gesprekken. Zij hangt aan zijn lippen, ja, eerst figuurlijk; maar de duivel zorgt er wel voor dat het dan ook letterlijk wordt. Het begon met „zuster in de geest", en het eindigde, met „zuster in het vlees", ordinaire echtbreuk. Dit gebeurt, als men „de engel des lichts" niet onderkent, als men niet waakzaam is.

Zo hebben ook de profeten Israël voortdurend moeten waarschuwen tegen het gevaar, dat aan een oecumenische verbroedering met andere godsdiensten verbonden is, omdat zij daardoor gemakkelijk vervallen tot de geestelijke hoererij van beeldendienst en afgoderij. Lees daarover b.v. Hosea, met name het tweede hoofdstuk, dat begint met de ontroerende oproep: „Klaagt uw moeder aan!".

De duivel beschikt over een heel leger

Dat lezen we in Ef. 6:11-12. „Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels. Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de geweldhebbers der wereld, der duisternis dezer eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht".

Wanneer we ergens een omleiding tegen komen, dan kunnen we dat wel vervelend vinden, omdat we tijd verliezen, maar we weten dan zeker, dat het nodig is, meestal omdat de weg verbeterd moet worden, en dat we in elk geval via de omleiding straks weer op de goede weg terecht komen. De omleidingen van de duivel echter voeren ons naar de weg van het verderf, ook al zal de duivel ons voorspiegelen, dat clie omleidingen noodzakelijk zijn. Zijn bedoeling is alleen maar om ons om de tuin te leiden.

Ontwapening

Zo is de duivel ook in onze tijd bezig om de kinderen Gods via de omleiding van een valse oecumene te voeren op de weg die naar de eeuwige ondergang leidt. En geraffineerd is de strategie die hij daarbij toepast. Hij spiegelt ons massabekeringen voor, als we wat water in de wijn van Gods "Woord doen. Neen, we moeten geen scherpslijpers zijn, zo suggereert hij ons. We moeten een beetje meegaan met de wereld, o natuurlijk niet helemaal. En dan... ook in de heidense godsdiensten is er „iets heiligsi en waars", dat de r.k. kerk „met oprechte eerbied beschouwt" (Aldus de „Verklaring over de niet-christelijke godsdiensten" van het Concilie). De onverbiddelijke veroordeling van de heidense godsdiensten, zoals Paulus die uitspreekt, is ouderwets. Zo fluistert de duivel.

En we kunnen ook gemakkelijk meegaan met Rome. Laat de paus maar praten over zichzelf als over de rots der waarheid, hier in Nederland accepteren de r. katholieken zo iets niet. En als hij zich laat ronddragen op zijn draagstoel, och kom, dat is folklore. We moeten 'n beetje meegaan met Rome; bij ons is het ook niet allemaal koek en ei. We leven in een tijd waarin iedereen roept om ontwapening. We moeten daar allemaal aan meedoen, ook de kerk. Wij moeten nu maar eens dat tweesnijdende zwaard van Gods Woord opbergen. Dat wapengekletter is uit de tijd.

De duivel heeft niets liever dan dat wij de vermaningen van de Bijbel tot waakzaamheid in de wind slaan. Des te gemakkelijker kan hij zich dan via een omtrekkende beweging achter de wind opstellen. Maar straks zal hij zich dan in zijn ware gedaante vertonen. Dan zal zijn brullen hen die sliepen in de luwte van een valse rust, doen verstijven van schrik. Maar dan is er geen ontkomen meer aan.

't Hijgend hert

Op een middag, toen wij door de wildtuin reden, zagen wij rechts van ons een luipaard afdalen naar het dal, waar een riviertje stroomde. Rechts van de weg zagen wij allerlei „bokken" (= de Z. Afrikaanse verzamelnaam voor allerlei dieren, die tot de vaste gerechten behoren van de verscheurende dieren). Zij maakten allen een bepaald angstig, hijgend geluid, terwijl ze gekeerd stonden in de richting van de verdwijnende luipaard. Dat is een uiting van het kollektieve instinkt, een natuurlijk solidariteitsgevoel, waardoor men elkaar waarschuwt voor dreigende gevaren.

In Nederland hebben we ook zo iets. Misschien hebt u het wel eens gezien. Wanneer een kat in de buurt is, dan scheren de zwaluwen rakelings over de kat heen, terwijl ze tegelijk een angstig en woedend geluid laten horen. Ook dat is de waarschuwing voor het dreigende gevaar.

Ook wij, kinderen Gods, vormen een kudde schapen, die geleid worden door de goede Herder Jezus. „Ik ben de goede herder. De goede herder zet zijn leven in voor zijn schapen; maar wie huurling is en geen herder, wie de schapen niet toebehoren, ziet de wolf aankomen, laat de schapen in de steek en vlucht — en de wolf rooft ze en jaagt ze uiteen — want hij is een huurling en de schapen gaan hem niet ter harte" (Joh. 10:11-13).

Wij moeten elkander waarschuwen met het woord van Christus: „Wacht u voor de valse profeten, die in schapevacht tot u komen, maar van binnen zijn zij roofgierige wolven" (Mat. 7:15). (Foei, wat een onoecumenische taal! — zou menigeen in onze tijd zeggen).

Herder en profeet

Christus was vol van genade en waarheid. Daarom kon Hij alle ambten tegelijk in volmaaktheid uitoefenen.

Wij echter zijn beperkt. Daarom heeft Christus „zowel apostelen als profeten, zowel evangelisten als herders en leraars gegeven, om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon" (Ef. 4:11).

Zo zijn er dus sommigen door Christus aangesteld tot herders en leraars. Zij hebben vooral tot taak om de gemeente positief op bouwen, om hen te voeren naar de grazige weiden van Gods Woord. Dat kan een heerlijke taak zijn. Het is voor een herder een grote voldoening wanneer hij ziet hoe de kudde vol dankbaarheid graast op de malse weide van Gods Woord.

De profeet heeft echter een andere roeping. Zijn dienstbetoon aan de gemeente zal dikwijls meer bestaan in de waarschuwing, de oproep tot waakzaamheid.

Natuurlijk mag hij niet de gemeente in paniek brengen. De oproep tot waakzaamheid is tegelijk een oproep tot nuchterheid. „Wordt nuchter en waakzaam", zo zegt dan ook Petrus.

En die vermaning tot nuchterheid is in onze tijd dikwijls zeer ter zake. Er is zoveel romantisch verlangen naar de eenheid der christenen, die helemaal niet gebaseerd is op de Bijbel. Velen verwachten een eenheid van de kerken vooral langs kerkdiplomatieke weg, zonder dat er een werkelijke bekering aan voorafgaat.

Er moet een harmonie zijn tussen de herder en de profeet, tussen de positieve voeding met Gods Woord en de waarschuwing tegen de gevaren die ons omringen. De herder en de profeet mogen niet met elkaar slaags raken, want juist dan krijgt de wolf de kans om de kudde te besluipen en de schapen te roven.

De eindtijd is in zicht

Het is duidelijk, dat de eindtijd nadert. Apocalyptische spanning is voelbaar over de wereld. Reeds horen vela kinderen Gods de voetstappen van de Koning, die van Zijn verre reis wederkeert.

De machten der duisternis zijn zich ook aan het groeperen. De troepen van de Boze trekken zich samen en ze verbergen hun machtsconcentraties achter het rookgordijn van schone leuzen, van vrome Bijbelteksten.

„De grote boer, die zit aan vele wateren... (Openb. 17:2), op zeven bergen (vs 9), de grote stad die het koningschap heeft over de koningen der aarde (vs 18), die door haar toverij alle volken heeft verleid" (18:23).

We horen sterker dan ooit de roep: Hier is de Christus. Ik ben Zijn plaatsbekleder. Ik ben de rots der waarheid.

Maar sterker dan vroeger moet nu ook de waarschuwende stem klinken van de profeet. Indien dan iemand tot u zegt: Zie, hier is de Christus, of: Hier, gelooft het niet. Want er zullen valse christenen en valse profeten opstaan en zij zullen grote tekenen doen, zodat zij, ware het mogelijk, ook de uitverkorenen zouden verleiden" (Mat. 24:23-24).

„Ga uit van haar"

Omwille van die vreselijke verleiding moeten wij voortdurend waarschuwen met Gods Woord en hen die gevangen zijn in een verleidelijk anti-christelijk stelsel toeroepen: „Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen...... Want zij zegt in haar hart: Ik troon als koningin, ik ben geen weduwe en geen rouw zal ik zien. Daarom zullen haar plagen op één dag komen: dood en rouw en hongersnood, en zij zal met vuur verbrand worden; want sterk is de Here God, die haar geoordeeld heeft. En de koningen der aarde, die met haar gehoereerd hebben en weelderig zijn geweest, zullen over haar wenen en weeklagen, wanneer zij de rook van haar verbranding zien, van verre staande uit vrees voor haar pijniging, zeggende: Wee. wee, gij grote stad, Babyion, want in één uur is uw oordeel gekomen!"

Wat is daar bij de sluiting van het concilie anders gebeurd dan een hoereren van de r.k. kerk met de koningen der aarde? Ik weet het, dit is harde taal, en men zal mij daarom wel weer met stenen gooien.

Maar denk eens aan Christus, die, omdat Hij geen koning wilde zijn in aardse zin, aan het kruis werd geslagen. Kunt u zich een Christus voorstellen die zich laat ronddragen omstuwd door een joelende menigte, een Christus die in de mis Zijn bloedig kruisoffer opnieuw zou laten tegenwoordig stellen door een kerkvorst, de paus, terwijl de delegaties van 90 landsregeringen vertegenwoordigd zijn op grond van de diplomatieke betrekkingen die de paus met deze landen onderhoudt? (zie de foto op bl. 26). Kunt u zich voorstellen, dat deze man werkelijk de vertegenwoordiger zou zijn van de Christus der Schriften?

Ir van Dis, die als enige geprotesteerd heeft tegen de vertegenwoordiging van onze regering bij de sluiting van het concilie, zal ook wel belachelijk worden gemaakt, zelfs in onze protestantse pers, zoals trouwens al gebeurd is. Profeten zijn nooit geëerd, zeker niet in hun vaderland (Luk. 4:24).

Lezers van In De Rechte Straat

Laten wij de waarschuwende geluiden van de Bijbel overnemen. Laten wij elkander waarschuwen, zoals de bedreigde grazende kudden elkander waarschuwen voor het roofdier dat in de nabijheid is. Het zou egoïsme zijn, wanneer zij tevreden zouden zijn met het feit, dat wij het roofdier gezien hebben en dus op onze hoede kunnen zijn. Wij moeten ook de anderen wakker maken, die het nog niet gezien hebben en veilig menen te kunnen wegdommelen onder de slaperige stem van „herders" die vrede roepen, terwijl er geen vrede is, maar gejaagde mobilisatie, de totale mobilisatie van de machten der duisternis die zich klaar maken voor de grote eindstrijd.

Laten wij toch niet wereldgelijkvormig worden, opdat wij straks niet met de wereld veroordeeld zullen worden. Vlucht in de veilige armen van Jezus, voordat de grote dag aanbreekt. Vlucht om uws levens wil!

DE GESCHIEDENIS VAN DE AKTETAS

Van een gereformeerd predikant kregen wij het volgende toegezonden, dat wij zonder vermelding van initialen publiceren mogen:

Geachte Collega Hegger,

Hoewel wij altijd maar zeer bescheiden „St. Nikolaas" houden, besloten wij dit jaar van dat genoegen aj te zien en het geld voor andere doeleinden te gebruiken. Mijn vrouw stortte wat voor Genk en ik gaf een bijdrage voor het Kerstfeest van de varenden op zee.

Onverwacht deed iemand mij echter een mooie tas cadeau. Ik had die echter beslist niet acuut nodig, want ik heb een tas, al vertoont die sporen van gebruik. Na ons besluit om geen St. Nikolaas te houden vond ik bovendien geen vrijmoedigheid om die nieuwe tas dan w è l te aanvaarden.

Het leek mij goed toe om het geval aan u te sturen, ten dienste van één van hen, die in „de Wartburg", vanuit r.k. kring overgekomen, toevlucht gevonden hebben. U zult stellig onder hen wel iemand weten, die deze tas heel goed gebruiken kan om b.v. reformatorische lektuur in op te bergen.

Ik hoop dat u dit cadeautje voor het bovengenoemde doel wilt aanvaarden en dat de toekomstige bezitter er mee gediend zal zijn.

U Gods zegen toewensende bij uw arbeid, teken ik met vriendelijke groet.

ALS U TOCH OVERSCHRIJFT.....

Misschien was u allang van plan om onze arbeid te steunen door het bestellen van een Wartburglepeltje (prijs ƒ 3,— zonder en ƒ 3,25 met doosje) of van een grammofoonplaat Wartburgserie 1 of (en) 2 (prijs per plaat ƒ 4,50). Mogen wij u er dan aan herinneren? Nu u toch het abonnementsgeld gaat overschrijven, kan dat in één moeite.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen