„Stiekem"

„Het wordt tijd, dat we niet alleen meer praten over de zwijgende kerk, maar ook een rubriek gaan inrichten voor de stiekeme kerk. Een van de schaarse rechten, ook aan de leek in het kerkelijk wetboek toegekend, is het recht op verzwijging van zijn naam tegenover het slachtoffer, wanneer hij als denuntiant bij de kerkelijke overheid is opgetreden (Canon 1397, § 3).

Bedoeld zal zijn: Dr. Terruwe

Iemand krijgt een berisping uit Rome, maar tegelijk de aanmaning hier met niemand over te spreken. Aan de berisping worden bepaalde aanwijzingen gekoppeld, die onaanvaardbaar voor hem zijn. In zijn onschuld komt 'hij op het denkbeeld zich tot de straffende autoriteit te wenden met zijn bezwaren tegen het hem opgelegde, met een verzoek de maatregel te wijzigen. Een hooggeplaatst deskundige verzekert hem: „Op zo'n brief krijg je nooit antwoord. De Romeinse instantie neemt haar aanwijzing stellig niet terug maar zal je wellicht zwijgend gedogen, dat je haar voorschrift niet nakomt. Op die manier houden ze de mogelijkheid open, je te gelegener tijd nog weer te kunnen beschuldigen van ongehoorzaamheid."

Bedoeld zal zijn: „De Pelgrim"

De Volkskrant brengt uittreksels uit een boek over het Concilie. De voornaamste kritiek in Vaticaanse kringen blijkt te zijn dat het verslag „te openhartig" is. Het uittreksel vertelt overigens slechts dingen, waarvan de kennis voor de geïnteresseerde gelovige toch wel hoogst belangrijk mag worden geacht.

Drie staaltjes van heel uiteenlopende aard. Ieder, die met de Vaticaanse diplomatie en politiek in contact is gekomen, zou er vele aan kunnen toevoegen.

Maar de eerste prijs komt toch wel toe aan het geval van de geseculariseerde priester uit het bisdom Versailles, die verlof had gekregen kerkelijk te trouwen, maar dit aan niemand mocht vertellen.

Man en vrouw moesten zich aan de buitenwereld dus maar voordoen als in concubinaat levend. Dat is voor de clerus klaarblijkelijk minder aanstotelijk dan een dispensatie van de celibaatsverplichting. „Leven in zonde" zoals dat zo fraai heet, is voor de stiekeme kerk niet zo'n kwalijke zaak als het feit, dat iemand op rechtmatige wijze ontslagen kan worden van het voorschrift, ongehuwd te blijven.

Tegenover de stiekeme kerk is openbaarheid de beste politiek

Als reden voor de geheimdoenerij zou zijn opgegeven dat anders wellicht vele priesters secularisatie en dispensatie zouden gaan vragen.

Wanneer die vrees gegrond is, dan bewijst dit enkel dat er „something very rotten" is in de hedendaagse staat van het priesterschap en celibaat. Of zwijgzaamheid het beste middel is om die kwaal te genezen zal nog wel blijken.

Gelukkig heeft in dit geval de betrokkene welbewust de hem afgeperste onredelijke belofte tot stilzwijgen verbroken. Tegenover de stiekeme kerk is openbaarheid de beste politiek".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen