Concert op de Wartburg

Van de operazanger, Theo van Gerven, kregen wij de onderstaande brief:

AVE MARIA. Spencer U.S.A., 6 nov. 1962 Charlton Road

Dear Pastor Hegger,

Terwijl ik ergens in een wachtkamer zit, lees ik in een American Newspaper, n.l. The TIME van 22 juni van dit faar, een artikel: „Haven on Straight Street".

Daarin staat: „Een priester, die wil breken met de r.k. kerk, is hulpeloos."

Dat zijn dus uw eigen tragische woorden. Ik zou daaraan nog willen toevoegen: „….en hopeloos", want: TU ES SACERDOS IN AETERNUM (= Gij zijt priester in eeuwigheid).

Ik zou u een eenvoudige vraag willen stellen: Hoe kan iemand, een eeuwig gezalfde, als priester zijn hoge waardigheid zo prijsgeven (hoe menigmaal hebt u brood en wijn veranderd in het Lichaam en Bloed van Christus?). — Judas was hulpeloos en hopeloos. Hij pleegde ZELFMOORD.

Dezelfde Jezus geeft u de tijd om terug te komen tot zijn Schaapsstal.

Dat u nu de naam draagt van „calvinist", is SCHANDELIJK. Deze Wartburg in Velp is enkel gesticht onder een excuus om andere verloren schapen op te vangen, die eigenlijk HERDERS zouden moeten zijn. U moet zich daarom in uw hart en ziel en geweten diep-ongelukkig voelen. Ex-priesters zijn mensen die hun hoge priesterlijke waardigheid geruild hebben om te leven met een vrouw. En nu bent u om wille van een kortstondig genot, inplaats van een dienaar Gods te zijn, een slaaf van de satan geworden. Mogelijk dezelfde satan die de verheven pastoor van Ars wilde verleiden.

Hoe gaat u zich verantwoorden, wanneer de eeuwige Rechter u zal oproepen, wanneer Hij een einde maakt aan uw leven? Het is enorm riskant om zo te leven zoals u nu doet.

Gij zijt PRIESTER IN EEUWIGHEID. Uw avontuur is slecht, zondig. Luister toch naar de hemelse Moeder Maria, die in Fatima zo dikwijls verscheen aan Lucia, Francisco en Jacinta. De derde keer dat Maria hun verscheen, zagen zij de HEL. Maria zei toen: Dit is de plaats, waar de arme zondaars naar toe gaan. En zeker de slechte priesters.

Fatima is de hoop van de wereld, OOK VOOR U. Als u hiermee zoudt lachen, dan is uw geweten slecht.

Nu geef ik u tot slot een advies. Binnenkort ga ik naar Europa. Als oud-operazanger wil ik nu voor u en voor alle andere verloren schapen (HERDERS)

een Pro-Deo-concert zingen, wanneer u mij tegelijk een kans wilt geven om VOOR U ALLEN in deze Wartburg (WARREBOELBURG) te mogen spreken.

Laat mij eens boren, of u deze kans, dit moment van nieuwe genade, wilt aannemen.

Met heilbede en groeten,

w.g. Theo van Gerven.

Weldaad van de oecumene

Voor twintig jaar terug dacht praktisch elke r. katholiek, ook in Nederland, zo over een priester die overging naar de reformatie. Er was geen sprake van, dat een priester die met zijn kerk brak, nog ooit in de hemel zou kunnen komen. Hun plaats zou later zijn in het diepste van de hel.

Daar is de laatste jaren toch heel wat verandering in gekomen. En dat is beslist te danken aan de invloed van de oecumenische kontakten.

Verreweg de meeste r.-katholieken van Nederland zouden zich in onze tijd schamen om zulk een brief te schrijven.

Duidelijk treedt hierdoor weer naar voren het grote belang van de aanwezigheid van protestantse waarnemers op het concilie. Immers, onze Theo van Gerven, zal toch moeilijk over „schandelijke calvinisten" kunnen blijven schrijven, nu niemand minder dan paus Johannes een baarlijke calvinist uit het meest calvinistische land van de wereld, Nederland, n.l. prof. Berkouwer, persoonlijk op het concilie heeft uitgenodigd.

Bezwaren tegen protestantse waarnemers

Toch zijn er ook reformatorische christenen, die ernstig bezwaar maken tegen deelname aan het concilie.

Zo schreef een abonnee:

„Dat het u verheugt, dat prof. Berkouwer de uitnodiging naar het concilie heeft aangenomen, vind ik een treurige zaak. Want als Rome met de Reformatie wil samenwerken, dan is dat niet om er van te leren, maar om haar belachelijk te maken en zo te vernietigen.

Rome is met haar praal, pracht en macht veel aantrekkelijker voor de mens dan de Reformatie. Want alles wat uit God is, heeft geen gedaante of heerlijkheid". Ik meen dat deze briefschrijver hierbij het onderscheid uit het oog verliest tussen het r.k. stelsel en de r.k. mens.

Inderdaad is het waar, dat het r.k. stelsel slechts de totale opheffing van de reformatie beoogt. Dit doel volgt met alle noodzaak uit de dogma's en uit heel de diktatoriale struktuur van het r.k. stelsel. Met minder dan de algehele vernietiging van het protestantisme kan het r.k. stelsel niet tevreden zijn.

Maar men mag het doel van een stelsel niet zonder meer vereenzelvigen met het doel van de afzonderlijke mensen die lid zijn van dat stelsel. Het is juist een van de grondbeginselen van de Reformatie tegenover Rome, dat wij steeds de eerbied voor de afzonderlijke persoon willen handhaven. Het r.k. stelsel wil alles vlak strijken. Alles moet buigen voor dit harde stelsel.

De reformatie heeft echter uit de Bijbel geleerd, dat de goede Herder zelfs de 99 schapen achterliet om het ene schaap dat verloren was, in de wildernis te gaan zoeken. En wij weten ook uit andere plaatsen van de Bijbel, dat het laatste oordeel over het menselijk hart alleen aan God toekomt.

In de strijd die wij op grond van de Bijbel tegen het r.k. stelsel voeren, mogen wij de afzonderlijke r.k. mens, die misschien in die wildernis van starre dogma's verkommert, niet uit het oog verliezen. Wij zouden dan beslist geen navolgers zijn van Jezus Christus, de goede Herder,

Begrijpelijk, maar toch……

Ik begrijp goed de bezwaren die sommigen hebben tegen de deelname aan het concilie van protestantse waarnemers. Hun argumenten wegen zwaar. En toch meen ik dat de argumenten die pleiten voor wèl-deelname, zwaarder wegen. Ik begrijp degenen die zeggen: Het r.k. stelsel is al veel te ver van de Bijbel afgeweken dan dat deelname als waarnemer geoorloofd zou zijn.

Maar daar staat tegenover, dat een protestantse waarnemer op geen enkele wijze verplicht is om daden te stellen, die tegen zijn geweten indruisen. Hij hoeft niet te knielen in de Mis, hij hoeft de voeten van de paus niet te kussen, hij kan gewoon blijven staan, als de paus de zegen geeft, enzovoort.

Christus is de hoop der wereld!

Maar ik keer nu weer terug tot onze vriend Theo.

Hoe arm is die brief. Wij, ex-priesters, worden aangemaand om te luisteren naar de verschijning in Fatima. Fatima wordt de hoop der wereld genoemd.

Neen, beste vriend Theo, ik lach niet om wat u schrijft; ik zou er eerder om kunnen huilen.

In de Bijbel wordt geen schepsel, en zeker niet een verschijning, die eeuwen later plaats zou hebben, de hoop der wereld genoemd, maar enkel Jezus Christus. Wilt u een paar voorbeelden ?

„Hun heeft God willen bekend maken, hoe rijk de heerlijkheid van dit geheimenis is onder de heidenen: Christus onder u, de hoop der heerlijkheid" (Kol. 1:27). „….opdat wij zouden zijn tot lof zijner heerlijkheid, wij die reeds tevoren onze hoop op Christus hadden gebouwd" (Ef. 1:12). „Want gelijk het lijden van Christus overvloedig over ons komt, zo valt ons door Chistus ook overvloedig vertroosting ten deel" (2 Kor. 1:10).

„Vestigt uw hoop volkomen op de genade, die u gebracht wordt door de openbaring van Jezus Christus" (1 Petr. 1:13).

Uit deze teksten blijkt toch wel duidelijk, dat wij op geen ander schepsel onze hoop mogen stellen, ook niet gedeeltelijk: „Vestigt uw hoop volkomen op…. Jezus Christus". Dat laat geen ruimte meer over, zeker niet voor een verschijning in de twintigste eeuw, die zichzelf „de hoop der wereld" noemt.

Een verschijning die zo lijnrecht ingaat tegen Gods Woord in de Bijbel, kan onmogelijk van God zijn, want God spreekt Zichzelf niet tegen. Er zit voor ons, reformatorische christenen daarom niets anders op dan te zeggen, dat deze verschijning voortkomt van de Boze, van de duivel, die in de Bijbel de vader der leugen wordt genoemd.

Als vriend Theo ook maar enigszins de Bijbel kende, dan zou hij toch voorzichtig moeten zijn met verschijningen. Want niemand minder dan Paulus waarschuwt tegen z.g. verschijningen uit de hemel:

„Maar ook al zouden wij, of een engel uit de hemel, u een evangelie verkondigen, afwijkend van hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt!" (Gal. 1:8).

„Priester in eeuwigheid"

Wanneer de r. katholieken opgewekt worden om er allerlei devoties op na te houden jegens Onze Lieve Vrouw van Fatima, Lourdes of Beauraing, jegens allerlei andere heiligen en nu vooral jegens Sint Jozef, dan is het te begrijpen, dat zij weinig belangstelling en tijd over hebben voor de studie van het enige boek in deze wereld, dat God voor zijn rekening heeft genomen, het enige boek waarin Hijzelf rechtstreeks tot ons spreekt, n.l. de Bijbel.

En dan is het te verklaren, dat men tot zulk oppervlakkig Schriftgebruik komt, dat men de term „priester in eeuwigheid" op mensen toepast.

Immers wie een beetje deze term in de Bijbel bestudeerd heeft, moest beslist weten, dat deze term alleen op Christus toepasselijk is. De verklaring die de brief aan de Hebreen daarvan geeft, laat daaraan geen twijfel meer over.

Toch ontvingen wij tot voor kort ook nog wel van r.k. priesters brieven, waarin ons deze woorden als een verwijt werden toegevoegd.

En nog geen drie maanden geleden overkwam mij het volgende: Ik moest iemand opbellen in Utrecht. Ik draaide en zei mijn naam. Maar ik had blijkbaar een verkeerd nummer gedraaid. De stem aan de andere kant van de lijn zei: „U bent dominee Hegger? Een Limburger? Een gewezen pater redemptorist?". - „Ja, dat ben ik". - „U bent en blijft priester in eeuwigheid". - Boem, haak op de telefoon. Even zie je in zo'n geval ook weer de macht van Rome. Deze man heeft mij nooit ontmoet. Ik heb hem persoonlijk nooit kwaad gedaan. Desondanks uit hij ineens die sterke vijandigheid. Dat komt niet van hemzelf, maar uitsluitend van het r.k. stelsel, dat de massa drijft tot deze instelling van de haat tegenover iedereen die deze kerk afbreuk zou kunnen doen, ook al gebeurt dat met een beroep op de duidelijkste teksten van de Schrift.

Hartelijk welkom

Maar vriend Theo van Gerven is hartelijk welkom op onze Wartburg. Hij moet zich echter niet beledigd voelen, als wij werkelijk onze lach niet meer kunnen inhouden, wanneer hij ons bepreken gaat met de bedreigingen van hel en zelfmoord, wanneer hij ons knusjes naast Judas op de knietjes voor hem wil hebben. Want zelfs r.katholieken van Nederland die we dan ook graag bij dat concert willen uitnodigen, — mits Theo goed vindt, dat wij ook een woordje mogen zeggen, — zullen moeite hebben om niet in lachen uit te barsten bij het horen van deze archaïsche taal van onze Theo.

Ofschoon…. ouderwets anti-protestantisme tref je ook nog wel eens onder de Nederlandse r. katholieken aan.

Zo krijg ik nog al eens brieven van kapelaan J.A. Kerstholt te Haarlem met deze adressering: „Zeer Eerwaarde Pater H.J. Hegger C.s.s.R." (afkorting van: Congregatie van de Redemptoristen.) De inhoud is dan ook navenant.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen