Verkeerde weergave van ROME

Als Rome het reformatorisch belijden verkeerd weergeeft, protesteren wij. Maar ons protest keert zich evengoed tegen onjuiste weergave van de leer van Rome in protestantse bladen. „In de Rechte Straat" wil steeds ten dienste staan van het gesprek Reformatie-Rome, en daarom ijveren voor zuivere uitdrukking van elkanders leer.

Helaas moeten we ook deze keer weer „De Protestant" bekapittelen. Daar troffen we ernstige fouten aan. En dat nog wel in het officiële hervormings-nummer, dat men massaal wil verspreiden.

Het betreft twee alinea's op pag. 27. Ik heb die aan een rooms-katholieke kennis hier in Kortenhoef laten lezen. Hij haalde de fouten er zo uit.

Wij willen kort zijn en liever in een positief artikel deze punten uitvoerig bespreken. In deze alinea's zijn de volgende buitelingen gemaakt:

„Op deze aanvangsdaad (van het geloof) volgt dan het eigenlijke, namelijk het volbrengen der plichten, waardoor de gelovige trapsgewijze de zaligheid bereikt." De weg ter zaligheid begint niet met de aanvangsdaad, maar met de aanvangs-deugd van het geloof, die het kind wordt ingestort door het doopsel.

Bovendien is het niet het volbrengen van de plichten, waardoor men de zaligheid bereikt. De zaligheid kan men pas verdienen, wanneer men de bovennatuurlijke deugd van liefde heeft ontvangen, waardoor men vergoddelijkt wordt, deel krijgt aan het inwendige leven van de Drieëenheid, en daardoor dus daden kan stellen, die in de lijn liggen van de latere rechtstreekse aanschouwing van het intertrinitaire goddelijke inwendige leven, en zo dus de zaligheid, d.i. de onmiddellijke Godsaanschouwing verdienen. Dat is juist de gedachte van het „meritum de condigno" ( = verdienste uit evenwaardigheid).

Volgens Rome kan een mens de bovennatuurlijke deugd van geloof en zelfs van vertrouwen op Jezus Christus hebben en toch verloren gaan. Het is juist door de liefde, dat de mens gerechtvaardigd wordt en niet door het geloof. Dat is juist het grote verschil tussen Rome en Reformatie.

„Het vertrouwen op Gods eeuwige liefde in Christus staat secundair àchter de geboden en de beloften der kerk." Ook dit is niet waar. De grond van alle verdiensten ligt in de bovennatuurlijke liefde, maar deze bovennatuurlijke liefde is niet mogelijk zonder het bovennatuurlijk vertrouwen op Gods eeuwige liefde in Christus, en vanzelfsprekend moet zij wortelen in het bovennatuurlijk geloof. Een mens die deze bovennatuurlijke deugden mist, kan nog zozeer de geboden vervullen en nog zozeer vertrouwen op de beloften van de Kerk, hij gaat dan toch verloren volgens Rome.

„Het opvolgen van de geboden komt in de plaats van de bekering van de zondaar tot de hemelse Vader." Ook dit is dus niet waar. Rome leert het anders. Ik wil het hierbij laten —.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen