“Wij passen niet in het systeem”

Lecce staat bekend als het Florence van het zuiden. Er zijn veel gebouwen in barokstijl te vinden en dat heeft Lecce aan de Rooms-Katholieke Kerk te danken: “Ze zijn gebouwd als tegenreactie op de protestantse Reformatie, die de essentie van het geloof centraal wilde stellen. Door de majestueuze uitstraling van de kerkgebouwen probeerde men de mensen terug te roepen naar de moederkerk”. Lecce wordt ook wel ”stadskerk” genoemd, want op de hoek van iedere straat is een kerk te vinden. Na vijfhonderd jaar zijn de gebouwen niet meer gevuld als toentertijd, maar functioneren zij meer als toeristische attractie.

Angst

Desondanks zit het rooms-katholicisme nog diep verankerd in het DNA van de inwoners van de stad. “Wanneer je een koffiebar binnenstapt, of naar het postkantoor gaat, zie je een heilige aan de muur hangen. Religie wordt gebruikt wanneer men het nodig heeft. Voor genade bid je tot een heilige.” Vincenzo Coluccia vertelt dat het onmogelijk is om mensen te overtuigen dat ze zich op het verkeerde pad begeven. “Mensen zijn bang om te veranderen. Ze zijn er diep van overtuigd dat de Rooms-Katholieke Kerk, ook al heeft zij het wellicht bij het verkeerde eind, voor hen in de bres zal springen bij het sterven. Wanneer ik in een gesprek het Evangelie deel, en de ander realiseert zich dat er mogelijk iets niet klopt aan eigen opvattingen, dan stopt het gesprek. Men wil niet bang gemaakt worden en heeft angst om overtuigd te worden”.

Wie zijn jullie?

Het is niet eenvoudig om een reformatorische gemeente in Lecce te starten, zo legt dominee Coluccia uit: “Deze stad heeft geen protestantse geschiedenis. Dat betekent dat wij als gemeente bewust contacten moeten leggen met de overheid en andere instituties in de stad. Het enige wat men kent is de Rooms-Katholieke Kerk. Daarom krijg ik vaak te horen: “Wie zijn jullie?” en “Waarom zijn jullie hier?” Ik heb dus vaak kansen om uit te leggen waarom wij als gemeente bestaan”. Op dit moment wordt de presbyteriaanse gemeente door de lokale overheid beschouwd als non-profitorganisatie. “Officieel word ik door de overheid niet erkend als voorganger, maar als lid van een organisatie. Wij passen niet in het systeem”.

Evangelisatie

Omdat de gemeente een nieuwkomer is, kostte het Vincenzo Coluccia meer dan een halfjaar om een bankrekening voor de kerk te regelen: “Ik ben naar meer dan negen verschillende banken geweest, heb steeds alle benodigde documenten aangeleverd, en heb talloze gesprekken gevoerd. Aan het einde kreeg ik steeds te horen dat zij ons niet vertrouwden of niet met ons in zee wilden. Dat was frustrerend, tot de negende bank onze aanvraag accepteerde”.

Judit, zijn vrouw, moedigde hem aan: “Zie het als kansen voor evangelisatie. Je ontmoet zoveel mensen door bij al deze banken aan te kloppen. Nu weten zij dat wij als gemeente bestaan en waarom wij hier in de stad zijn”. Meerdere keren kon hij via deze deur het Woord van God delen met bankmedewerkers.

‘0-km kerk’

Zodra rooms-katholieken de gemeente bezoeken, moeten enkele drempels worden geslecht. “Mensen zijn gewend aan een ”0-km kerk”, een kerk waar je niet voor hoeft te reizen. In Lecce zet je een paar stappen en je staat in een kerkgebouw. Onze gemeente is voor sommigen een uur rijden. Ik krijg weleens de vraag: “Waarom zou ik een uur gaan rijden als er een kerk bij mij om de hoek staat?”.” Niet alleen de afstand, maar ook de cultuur in de gemeente is anders dan in de Rooms-Katholieke Kerk. “Ik heb gezien dat nieuwe mensen het moeilijk vinden om deel te nemen aan het gemeenteleven. In een parochie ben je meer een klant. Je gaat erheen, je luistert en je vertrekt weer. Onze gemeente zien wij liever als familie dan als restaurant”.

Zodoende vraagt de rooms-katholieke context om een bewuste omslag in de manier waarop kerk-zijn vorm krijgt. “Het gaat erom dat gelovigen begrijpen wat het betekent om onderdeel te zijn van één lichaam, om deel uit te maken van de kerk. Alleen dan kunnen wij als gemeente er samen op uit trekken om Gods Woord te delen en anderen voor te leven hoe het is om God te dienen in het dagelijkse leven”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen