Onlangs was ik krank

Uit Petrus Broes,

De peinzende Kristen, Dordrecht 1841

"Nu hoor ik myn Verlosser roepen: Ziet! gy zyt gezond geworden; zondig niet meer, op dat u niet wat ergers geschiede!- God sprak tot my, zyn gunstgenoot, van vrede, en zal ik, zal ik nu tot dwaasheid wederkeeren? - Het teederste waken tegen dat al, wat God in mij bestrafte, en over het geheel een wandel van betrouwen, van gehoorzaamheid en van hemelsgezindheid, in meerdere mate, dan ooit te voren, zal het beste bewijs zijn der zamenstemming van myn hart met de oogmerken van Hem, die my kastydde tot myn nut, opdat ik zyner heiligheid deelachtig worden moge. - En hoeveel, hoeveel zal ik daartoe nodig hebben! - Myne verzoekingen keeren weder. - Myne herstelling brengt in zeker opzigt derzelver vernieuwing mede. Myne herstelling wikkelt my opnieuw in den vermeerderden kring van gelegenheden en gevaren. - Het bederf is in myn hart gebleven, en geen van deszelfs wortelen is by gelegenheid van myne krankte uitgeroeid. - Myne voornemens bezorgen my geen onderstand. - Zoo zal ik dan zuiver op God zien; zoo zal ik in diepen ootmoed, en pleitende op Gods belofte, roepen: o myn Vader! vat Gy myne hand! stel my onder uw byzondere opzigt! volbreng uwe kracht in myn onvermogen! naast, naast voor u, al, wat ik ben, en heb en kan! Gy hebt my getuchtigd, om my te verbeteren! bereik uw einde! sprengt Gy op myn bezoedeld gewisse het reine water des borgbloeds van uwen Zoon tot schuldverzoening, vaderlyke schuldvergeving over alles, wat u de roede op deed nemen, ei! voeg er ook by de kenbare vervulling van de bygevoegde heilbelofte: Ik zal maken, dat gy in myne inzettingen zult wandelen, en myne regten zult bewaren, om die te doen!

Onlangs was ik krank! Nu ben ik beter. - Myne vrienden baden om myn leven! welk eene eere voor my! Een van lsraëls Koningen ging heen, zonder begeerd te zyn. Van myn Verlosser, schoon Hy aan elk had welgedaan, riep men: Weg met dezen! en deze smaad, myn Heiland aangedaan, dat ongelyk, is de wortel, waar op de eere groeide, die ik genoot, toen medemenschen…toen Gods vrienden baden om de verlenging myner dagen. -Thans ben ik opgerigt. Hun gebed is verhoord, Hun oog is op my. Zy maken rekening, althans zy verlangen, dat myn verlengd leven hun in grootere mate tot zegen zy, en zy dus eenen dubbele verhooring krygen mogen. Hun oog zal nu byzonder op my zyn. Wigtige bedenking! En, hoe meer ik die beschouwe, hoe gereeder ik ben, om behoudens het oneindig onderscheid van omstandigheden, de bidbetuiging van myn Heiland de myne te maken: Laat ze door my niet beschaamd worden, die U verwachten, Heere God der heerscharen! Laat ze door my niet te schande worden, die U zoeken, God van Israël!…."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen