IS BIDDEN IN TONGEN SATANISCH?

"Ja, tenzij …"

Dat zegt F. Legrand, een uit Franssprekend België afkomstige evangelist, die nu in Zwitserland woont, in "Het teken van de talen" (Uitg. Medema, Vaassen, 182 blz. ca. ƒ. 22.50). Hij beweert dat het spreken/bidden in tongen satanisch is, behalve:

1. Wanneer het gebeurt, nadat het volmaakte (1 Kor. 13:10) is gekomen en volgens hem is met het 'volmaakte' in 1 Kor. 13:10 de canon van de Schrift bedoeld. "Met de voltooiing van de canon der Schriften was 'het volmaakte' gekomen" (p. 95). Daarvóór was het bidden/spreken in tongen een gave van de Heilige Geest. Daarna werd het satanisch, echter …

2. Ook daarna kunnen er volgens L. uitzonderingen zijn, waarbij het bidden/spreken in tongen niet als satanisch beschouwd hoeft te worden. Hij somt er drie op:

a. Pinkstermensen die nooit in tongen hebben gesproken, "vallen niet in de klasse van de vervalsers. Satanische invloed is in dit geval uitgesloten".

b. Degenen die slechts één keer, "meegesleept door de speciale sfeer van en de onderwijzing door de omgeving", in tongen hebben gesproken, gaan eveneens vrij uit, want "de vervalsing is hier zo miniem en eenmalig dat men zo iemand geen poging tot fraude kan toerekenen".

c. Zij die wel meerdere malen in tongen hebben gesproken/gebeden, maar "spoedig de fout ontdekt en bekend" hebben, worden door Legrand eveneens van satanische invloed vrijgesproken.

Maar over al het andere spreken en bidden in tongen luidt het oordeel van Legrand: "Het is een vervalsing van de duivel, die de komst van de antichrist voorbereidt" (121-124).

Is dit liefde?

Aan de vrucht kent men de boom, zo heeft de Heere Jezus gezegd. Welnu,"de vrucht van de Geest is liefde…" (Gal. 5:22).

Maar is het liefde, wanneer je mede-christenen die met ons het ware Evangelie van de zaligmaking door genade en geloof in Christus alleen belijden, onderstaande slinkse bedoelingen in de schoenen schuift:

"Ze hebben willens en wetens de unieke leerstellige uitleg (bedoeld is: de uitleg van Legrand. HJH), die de Heilige Geest over Zijn doop geeft, weggemoffeld" (p.22). Ze geven een "trieste demonstratie van de meest flagrante kwade trouw" (53). "De Schrift wordt door hen opzettelijk onder de voeten vertrapt" (68). De pinkstermensen "laten zich meeslepen in het raderwerk van de vervalsing" (83). Ze zijn "dolgedraaide katrollen" (128). Ze maken zich schuldig aan "morele oplichterij".

"Een ongelofelijke geest van bedrog en huichelarij beheerst de meest vurige aanhangers" (141).

Een protestantse paus

Legrand komt op mij over als een protestantse paus, die keihard hen veroordeelt die zijn "onfeilbare" uitspraken in twijfel durven te trekken. Hij verwijt hen dan dat ze onder "satanische invloed" (121) staan.

Op p. 51 schimpt Legrand over "universitair opgeleide" mensen, die het niet met hem eens zijn. Hij verwijt hen dat ze ofwel dom als kinderen ("Het is zo duidelijk en logisch dat een kind het kan begrijpen"; p. 89) of wel kwaadwillig zijn. Hen (waaronder bv. onze prof. Grosheide, prof. Versteeg en prof.Scheps) die menen dat het bij het spreken/bidden in tongen niet gaat over bestaande talen, slingert hij Mat. 13: 14,15 in het gezicht.

Nu weet ik heel goed dat theologieprofessoren niet het laatste woord hebben in geloofsvragen. Maar of het in de glossolalie gaat over een al of niet bestaande vreemde taal, is geen geloofsvraag, maar een kwestie van wetenschappelijke exegese. En het getuigt niet bepaald van nederigheid (Mat. 11:29) en wetenschappelijke bescheidenheid, wanneer evangelist Legrand zich zo laatdunkend uitlaat over hen die het niet met hem eens zijn, ook al tonen die met tal van argumenten aan dat het bij de glossolalie niet kan gaan over bestaande talen.

Vragen

1. Rondom het spreken/bidden in tongen liggen vragen, waarop ook ik (nog) geen antwoord heb. Daarom zou het goed zijn, wanneer men daar wat dieper op zou ingaan.

Maar dit boek van Legrand is op geen enkele wijze een bijdrage tot een vruchtbare discussie. Integendeel, het bewerkt alleen maar verharding van standpunten en bittere verwijdering.

Ook heb ik ernstige bezwaren tegen de leer en de methodes van sommige internationaal werkende pinksterleiders, die ook Nederland aandoen zoals Morris Cerullo en John Wimber. Als het waar is dat Wimber de paus een wedergeboren christen noemt, dan kan ik mij indenken dat Roy Livesey hem in New Age Bulletin van juli 1991 de roomse rattenvanger van Hameien noemt. Maar nogmaals, ik meen niet dat we hen op de manier van Legrand moeten bestrijden. ZO MOGEN CHRISTENEN ELKAAR NIET TE LIJF GAAN.

2. Zojuist werd ik opgebeld door een Chileense, die ergens in Nederland woont. Ze had mijn boek "Moeder, ik klaag u aan" (in het Spaans) gelezen. Ze zei:

"Wat u schrijft over de dictatuur in de R.-K. Kerk, kun je ook toepassen op sommige pinkstervoorgangers; althans de pinkstervoorganger van onze gemeente gedraagt zich ook als een pausje. Hij trekt zich niets aan van wat de gemeente wil. Hij is geen herder, maar een doordrammer, die slechts zijn eigen ideetjes najaagt, waarbij hijzelf zoveel mogelijk in het centrum van de eerbetuigingen komt te staan.

Ik begin steeds meer te griezelen van al die profetieën aan de lopende band. Daarnaast is men er al heel spoedig bij om duivel(tje)s uit de leden van de gemeente uit te drijven. Maar moeten duivelen uitgedreven worden uit kinderen Gods, die door het bloed van Christus gereinigd zijn? En dan al die diensten van gebedsgenezingen! Het komt op mij over als bijgeloof en occultisme.

Ik ben nu met mijn zoon de Institutie van Calvijn die u ons vroeger had gezonden, aan het bestuderen. Dat komt op ons over als veel bijbelser en dus veel gezonder. Bovendien blijkt Calvijn vervuld te zijn van eerbied voor de heilige God, en die eerbied missen wij vaak in de samenkomsten van onze pinkstergemeente.

Wij gaan er dan ook niet meer heen, want we krijgen er toch geen voedsel uit Gods Woord. Daarom zouden we met nog vijf anderen graag een predikant hebben, die denkt als Calvijn ".

Ons antwoord:

1. Een van de grondbeginselen van de Reformatie is de belijdenis van de totale bedorvenheid van de menselijke natuur. Ik ben overtuigd dat dit ook de besliste leer van de Bijbel is.

En als je vanaf de aanvang je daar goed van doordringt, ben je voorbereid op teleurstellingen. Je weet dan d a t j e van een protestantse kerk niet moet verwachten dat het een knusse groep van volmaakten is. Toen jij en ik er lid van werden, kregen ze er weer één zondaar, zondares, bij.

Maar, als er de zuivere leer wordt verkondigd, word je er elke zondag weer bemoedigd, doordatje getroost wordt met de verzekering dat de Heere altijd weer onze zonden vergeeft om wille van Jezus Christus.

2. Ook als een predikant van de gereformeerde gezindte jullie groep zou gaan leiden, halen jullie er weer een zondaar bij. Ook hij zal geen volmaakte zijn.

Maar jullie kunnen dat dan wél accepteren, wanneer hij als zondaar naast jullie gaat staan en samen met jullie leeft uit de vergeving der zonden.

3. Het zal echter heel moeilijk zijn om voor jullie een predikant te vinden. Redenen:

a. Jullie groep is wel erg klein. Wie zal voor het levensonderhoud van die voorganger (en zijn gezin) zorgen?

b. Waar vind je een predikant die het Spaans voldoende beheerst, zodat hij bij jullie kan preken en pastorale arbeid onder jullie kan verrichten?

Blijf echter op de Heere hopen. Hij is de Opperherder, Die Zijn schapen nooit uit het oog verliest. Tot zo ver mijn antwoord aan haar.

Verder commentaar:

1. Ik heb vaker dit soort verhalen gehoord. Maar op grond van zonden en misbruiken wil ik niet bepaalde gedeelten uit de Bijbel schrappen.

Dat deed Paulus ook niet tegenover de gemeente van Korinthe, waar de gaven van de Geest, vooral het bidden/spreken in tongen, werden misbruikt. Dan zegt hij niet: "Ik verbied jullie voortaan te profeteren en te bidden/spreken in tongen". Integendeel, hij schrijft: "IJvert naar de geestelijke (gaven), maar meest dat gij moogt profeteren" (1 Kor. 14:1).

Bovendien: de beste manier om dwalingen te bestrijden bestaat nog steeds daarin dat we onverkort de waarheid belijden en beleven. Daarom moeten we de gaven des Geestes op de juiste bijbelse manier gebruiken; dat is de beste manier om de uitwassen te 'bestrijden'.

2. Ik herhaal: wij zijn en blijven verloste zondaars. We moeten steeds weer ootmoedig belijden: "Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een ieder naar zijn weg"(Jes. 53:6a). De één gaat zijn gezapige gangetje elke zondag naar de kerk; hij haalt er zijn geestelijke natje en droogje en wil verder niet worden lastig gevallen. De ander vlucht in een intellectualistische uitpluizerij van de Bijbel en is wars van alles wat op bevinding lijkt. Weer een ander wil zwemmen in gevoeligheid, sensatie, emotie, high zijn, zweven op roze wolken of griezelen in de schachten van de dood.

Daarom moeten we onszelf altijd weer laten beschijnen door het levende Woord van God, dat de duisternissen van ons zondige hart steeds weer wil aanwijzen, opdat wij ons dagelijks bekeren van onze boze wegen. En dan mogen we weten: "Doch de Heere heeft onzer aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen" (Jes. 53:6b). Tot onze intense vreugde! De onuitsprekelijke blijdschap in Christus! Hem alleen zij alle eer!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen