Open brief aan ds. van Leeuwen

Uw aangekondigde overgang naar de R.-K. Kerk is een openlijke daad en vraagt om een openlijk antwoord.

Uw daad is een openlijke veroordeling van de belijders van de leer van de Reformatie zoals die is afgekondigd door het Concilie van Trente, waarvan u voortaan de uitspraken als onfeilbaar moet aanvaarden. (Zou u dat weigeren, dan gaat u volgens de leer van uw nieuwe kerk naar de hel).

U moet dus onderschrijven: 'indien iemand beweert dat de mensen gerechtvaardigd worden alleen door de toerekening van de gerechtigheid van Christus, die zij vervloekt".

"Indien iemand beweert dat de genade waardoor wij gerechtvaardigd worden, slechts een gunst van God is, die zij vervloekt".

"Indien iemand beweert dat het geloof waardoor wij gerechtvaardigd worden, niets anders is dan het vertrouwen op de goddelijke barmhartigheid die ons de zonden vergeeft om wille van Christus, of dat wij alleen door zulk een vertrouwen gerechtvaardigd worden, die zij vervloekt".

"Indien iemand beweert dat de eenmaal gerechtvaardigde mens door zijn goede werken niet waarlijk het eeuwige leven zou verdienen (vere mereri), die zij vervloekt". Aldus Trente, zesde zitting, canon 11, 12 en 32.

U stemt dus in met de vervloeking van uw kerk over ons, die deze waarheden belijden als onze enige troost in leven en sterven.

En waarom doet u dat? U schreef aan uw kerkeraad: "Ik ben gaan geloven in de noodzaak van een ongebroken overlevering van het ambt van de apostelen via de handoplegging zoals dat vanaf de oudste kerk aan de bisschoppen is toevertrouwd". Naar aanleiding van deze bewering wil ik de volgende overwegingen aan u voorleggen:

1. Waar staat in de Bijbel dat de overdracht van het eeuwige leven gebonden zou zijn aan bepaalde ceremonies? Nergens lees ik dat wij door het ondergaan van een ceremonie de vergeving der zonden ontvangen en wedergeboren worden. Christus, mijn Zaligmaker, houdt ons steeds weer voor: De zaligheid wordt ons deel enkel door de gelovige overgave aan Hem. En de apostelen hebben die grondboodschap van hun Meester nadrukkelijk verkondigd.

2. U wilt via de handoplegging gaan staan in de gemeenschap met de apostelen? Maar door uw overgang naar de R.-K. Kerk verbreekt u uw gemeenschap met de apostelen, doordat u een ander evangelie, het evangelie van de zaligmaking op grond van de verdienstelijke werken, gaat aanhangen en verkondigen.

Van de eerste discipelen staat geschreven: "En zij waren volhardend in de leer der apostelen en in de gemeenschap en in de breking van het brood en in de gebeden" (Hand. 2:42). U verbreekt de gemeenschap met de discipelen van Christus, doordat u hen (en ons) voortaan onder vervloeking gaat afwijzen.

3. U noemt de handoplegging een noodzaak. "Die in de hemel woont, zal lachen" (ps. 2:4). "Toen Petrus nog deze woorden sprak, viel de Heilige Geest op allen, die het Woord hoorden" (Hand. 10:44). Zij ontvingen dus de volheid van de Geest enkel door de prediking van het Woord. Waar blijft u dan met uw noodzaak van de handoplegging?

4. Petrus die u voortaan moet beschouwen als de eerste paus van Rome, schreef: "Gij die wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar (uit) onvergankelijk zaad door het levende en eeuwig blijvende Woord van God" (1 Petr. 1:23). Maar u zegt: Nee, de wedergeboorte heeft zijn oorsprong in de handoplegging.

Petrus voegt eraan toe: "Want alle vlees is gras… maar het Woord des Heeren blijft in eeuwigheid". Maar u maakt de gemeente van Christus afhankelijk van het 'vlees', van mannen die elkaar door de eeuwen heen de handen hebben opgelegd.

5. Ik heb zoals u weet verschillende keren een dienst van u of van uw vrouw meegemaakt, toen u nog predikant in Rozendaal was. Met zorg heb ik ook toen al uw verliefdheid op de vorm, uw hang naar de liturgie, gadegeslagen.

Die zorg was daarom zo groot, omdat u nooit direkt en persoonlijk opriep tot bekering. Dat paste ook niet in het geheel van uw bediening. Het moest allemaal mooi zijn en dan kun je niet een mens ontdekken aan zijn diepe bederf. We hebben wierookgeur nodig, maar niet de stank van de zelfzucht van de zondige mens. Daar moet een wierookgordijn over worden gelegd.

Zelfs het smadelijke sterven van Christus aan het kruis omhing u met esthetische feestslingers. precies zoals de R.-K. Kerk dat altijd heeft gedaan.

Maar zonder bekering is de liturgie alleen maar een met bloemen bestikte lijkwade. De "reuk des doods ten dode" (2 Kor. 2:16) waarin wij allen geboren worden en opgroeien, wordt niet met wierook verdreven. Ze wordt slechts veranderd in een "reuke des levens ten leven" door de wedergeboorte uit het Woord. Wij allen zijn in Adam gevallen, maar "gij staat door het geloof'(2 Kor. 1:24), niet door de liturgie.

6. U hoopt straks priester gewijd te worden. Dan gaat u uzelf sieren met de erenaam die de Schrift alleen aan Christus toekent, nl. "priester in eeuwigheid". En dat terwijl u weet dat zelfs Christus Zich die titel met uit eigen beweging heeft aangematigd, maar hem heeft aanvaard uit de handen van God, "Die tot Hem gesproken heeft: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd; gelijk Hij ook in een andere (plaats) zegt: Gij zijt Priester in eeuwigheid naar de ordening van Melchizédek" (Hebr. 5:4-6).

Toen ik in Wittem priester was gewijd, zong het koor dreunend: "Tu es sacerdos in aeternum - Gij zijt priester in eeuwigheid!". Als een roes ging dat over mij heen: Voortaan behoor ook ik tot die religieuze elite, die elke dag Christus uit de hemel kan roepen om substantieel tegenwoordig te komen onder de gedaanten van brood en wijn. omdat ik daarover de consecratiewoorden heb uitgesproken. Voortaan kan ik in de biechtstoel beslissen over eeuwig leven of eeuwige dood van de mensen die ootmoedig voor mij neerknielen en hun intieme zonden aan mij belijden. Voortaan… wat geweldig! Ik!… wat een hoog verheven 'ik' ben ik nu geworden! O ik beleed - ja. ik was ook nog een bijzonder iemand vanwege mijn nederigheid! - dat alles alleen uit genade was, hoewel werken "waarlijk de vermeerdering van de genade verdiende" (Trente, zesde zitting canon 32).

Nu schaam ik mij diep over deze aanmatiging, maar met Paulus kan ik nog aanvoeren: "Maar mij is barmhartigheid geschied, omdat ik het onwetend gedaan heb in (mijn) ongelovigheid" (1 Tim. 1:13). Dat kunt u niet zeggen, want u kent de Schriften door en door.

7. Voortaan gaat u neerzien op uw vroegere collega's. Zij kunnen volgens de leer van uw nieuwe kerk het Avondmaal niet geldig bedienen. Maar ú kunt het dan wèl. U gaat dan de mis opdragen, die volgens Trente "een echt en waar verzoeningsoffer voor onze zonden" is. Zo gaat u de eer aantasten van de enige Hogepriester, die door één, algenoegzaam offer hen die in Hem geloven, heeft verzoend met God. Zie de brief aan de Hebreeën.

O. u zult zeker minzaam en neerbuigend met hen willen omgaan, maar in uw hart gelooft u dan dat u verre boven hen verheven bent (o ja, uit genade!!!). "Oecumene een prioriteit!", nl. om alle mensen zo spoedig mogelijk onder de macht van de 'Heilige Vader' van Rome te brengen.

8. Vaak getuigden uw preken van respekt voor Israël. Maar voortaan gaat u een enorm struikelblok voor hen vormen, nu u bent gaan staan op de Steen, de paus. die terecht voor de Joden een steen des aanstoots was en nog steeds is. U maakt het daardoor veel moeilijker voor hen om te geloven dat Christus de Messias is.

Zij kennen hun Tora. Zij weten hoe de profeten het Joodse volk voortdurend gestriemd hebben vanwege hun beeldenverering en dat hun ongehoorzaamheid aan dit verbond de voornaamste oorzaak is geworden van hun ballingschap. De Joden hebben zich vrijgemaakt van elke vorm van beeldenverering. Maar u gaat zich stellen achter een paus die in zijn encycliek over Maria uitdrukkelijk oproept tot het "vereren van de gewijde afbeeldingen… van het kruis en van de beeltenissen van de Moeder van God, van de engelen en van de heiligen… zowel in de kerk als langs de wegen" (nr. 33).

Gaat u nu ook voor die beelden neerknielen en er kaarsjes voor opsteken?

Gaat u nu ook de Roomse Kerk vereren, die is als een gouden kalf vanwege haar wereldse, met name haar politieke en financiële, macht (verzinnebeeld in het stierkalf) en vanwege al haar uiterlijke schittering o.a. in de liturgie en in de schetterfanfares van de pausreizen (verzinnebeeld in het goud van het kalf)? Ja, ik ken het antwoord van de r.-k. theologen dat ook u voortaan zult herhalen: Wij vereren die beelden en de paus niet in zichzelf, maar omdat zij Christus en de ware levende God uitbeelden.

Maar zo redeneerden de Joden ook bij de Sinaï. Zij wilden in dat gouden kalf de Heere, niet een afgod, vereren. "Aaron riep uit en zeide: Morgen zal de Heere een feest zijn" (Ex. 32:6). Maar Mozes zei: "Gij hebt een grote zonde gezondigd" (v. 30):

9. Als u straks tot priester wordt gewijd, zult u van de paus het verlof krijgen om gehuwd te blijven voortleven. U hoeft dan uw vrouw niet te verstoten.

Maar dat eist deze paus wèl van de ongeveer 80.000 gehuwde priesters. Die moeten vrouw en kinderen in de steek laten en ootmoedig voor de paus hun misdaad belijden dat ze tegen zijn wil een burgerlijk huwelijk hebben gesloten. Pas als ze dat doen. is de paus bereid ze weer in zijn genade aan te nemen.

Gelooft u nu werkelijk dat Christus aan één van ons, zondige mensen, zulk een absolute macht over eeuwige dood of eeuwig leven en over de intiemste menselijke verhoudingen, zoals het al of niet toestaan van een huwelijk, heeft gegeven? Wilt u uw huwelijk als priester als een gunst aanvaarden uit de hand van die almachtige man in Rome?

Bovendien kunt u weten dat Rome uw priesterhuwelijk gaat gebruiken als een propagandamiddel: "Zie je wel? Een dominee erkent dat wij de enige ware Kerk zijn en dat het protestantisme alleen maar bestaat uit dwalende 'kerkelijke gemeenschappen', aldus ook de nieuwe encycliek over Maria. Laat u uzelf en uw vrouw aldus spannen voor de zegekar van de paus en zijn willekeur waarmee hij met zijn soevereine macht beslist dat de ene priester (o.a. u) gehuwd mag leven, terwijl hij de andere gehuwde priesters naar de eeuwige hel verwijst?

Bovendien, als u in de gemeenschap wilt staan van de pausen der eeuwen, dan komt u ook de bisschoppen van Rome tegen, die de Reformatie te vuur en te zwaard hebben willen uitroeien. En als u van mooie kerkelijke gewaden houdt, lees dan eens hoe de bisschoppen in hun pontifikaal ornaat en de priesters met de prachtigste paramenten verschenen bij de auto da fe's, waar de protestantse ketters werden verbrand.

Dat moet een feeëriek gezicht zijn geweest: de vlammen van de brandstapel weerkaatst in het goudbrokaat van de Inquisiteurs. En wat een streling voor het muzikale oor: het massale koor met zijn Te Deum (de Ambrosiaanse lofzang) en op de achtergrond het psalmgezang van de stervende reformatorische martelaren: "U looft d' apostelschaar in heerlijkheid, o Heer! Profeten, martelaars vermelden daar Uw eer".

Tot slot: ik neem aan dat u geen enkel gesprek met mij wilt. Dan had u dat in een eerder stadium moeten doen. Toch stuur ik u vóór publikatie van deze Open Brief een afschrift. Wanneer deze brief verschijnt, betekent dat dus dat u geen gesprek met mij wilde.

Velp. G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen