Aan het Colombiaanse volk

Met verbijstering hebben wij kennis genomen van de ramp, die uw land getroffen heeft: de verschrikkelijke uitbarsting van de vulkaan, waardoor de gehele stad Armero van de aardbodem is verdwenen.

Onze Nederlandse regering heeft meteen ƒ 2 miljoen toegezegd als eerste bijdrage in de leniging van de nood. Verschillende organisaties van ons land zijn bezig om zoveel mogelijk steun bij elkaar te brengen voor de nog overlevende slachtoffers van deze catastrofe.

Maar niet alleen financieel, ook innerlijk hebben wij met u meegeleefd. Levensgroot is op u, maar ook op ons, de vraag afgekomen: Waarom? En misschien kan deze overdenking u enigszins helpen om een antwoord te vinden.

God zag hel en greep niet in

U en wij, christenen, geloven dat God alles in handen heeft. We belijden: "Ik geloof in God, de Vader, de Almachtige"

De gelovigen hebben deze God lief vanuit de grond van hun hart. Ze kennen Hem persoonlijk. Ze leven uit en in Hem.

Maar des te pijnlijker komt dan dit feit op ons af: Deze God die de enige, de grote liefde is van ons leven, heeft dat rommelen van die vulkaan gehoord. Hij zag hoe de spanning van dat opgehoopte gas steeg tot het kritieke punt. Hij zag die mensen in dat dal, slapend, niets vermoedend. Hij kón die uitbarsting verhinderen. Hij heeft het niet gedaan. Waarom niet?

Die eerste bruidsnacht

God zag die mensen, die zich veilig waanden in de stilte van de nacht. Hij zag dat bruidspaar, die geliefden die zichzelf voor het eerst geheel aan elkaar overgaven. Hij had in Zijn Woord (Ef. 5:25-27) deze eenwording tussen man en vrouw verheven tot beeld van de liefdevolle eenheid tussen Christus en Zijn gemeente. Maar toen kwam de lawine van modderen besmeurde dit sublieme gebeuren met de dood. Waarom, o waarom?

Mogen wij u vragen om uw betraande ogen op te heffen naar Golgotha? Daar hangt de Schoonste der mensenkinderen dood te bloeden. Hoor Hem schreien: "Maar ik ben een worm en geen man, een smaad van mensen en veracht van het volk". "Mijn God. mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, (van) de woorden van mijn brullen" (Ps. 22, de psalm die Christus bad aan het kruis). "Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; toen wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte dat wij Hem zouden begeerd hebben" (Jes. 53:2, de profetie van Christus als de lijdende Godsknecht).

De wieg werd het graf

God zag die kraamkamer; die jonge ouders, blij om hun eerste kind. de vrucht van hun liefde, de hoop van hun toekomst. Toen rolde de modder donderend het huis binnen en bedolf alles: vader, moeder, kind. verpleegster. Het wiegje van de baby werd tegelijk zijn graf. O God. waarom, o waarom?

Maar hoor de mensgeworden Zoon van God zeggen: "En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden (nl. aan het kruis. HJH), opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe" (Joh. 3:15-16).

Omayra

God zag dat meisje van 12 jaar. Omayra Sanchez.dat dagenlang tot aan haar hals vastzat in water, modder en puin. Zij zat met haar voeten geklemd onder een deur, die door het natuurgeweld was ingedrukt. Ze a a n reddingsploeg gezegd dat zij met haar voeten het lijk van haar tante voelde. Ook haar vader lag onder het puin van wat eens hun huis was.

God hoorde hoe dit meisje de redders smeekte: "Ik wil niet sterven. Laat mij leven! Red mij!"

Omayra werd inderdaad uit de poel naar boven gehaald. In het ziekenhuis geraakte ze echter in coma en is drie dagen later toch nog gestorven. Waarom? O God. mijn God. waarom?

Gezondigd èn gerechtvaardigd om niet

Nee, die mensen van dat dal, van de stad Armero, waren niet slechter dan wij. Wij kunnen alleen maar het schuldige hoofd buigen met het gehele mensdom en ootmoedig belijden: Want wij "hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid Gods" Maar we mogen er meteen vol bewonderende vreugde aan toevoegen: "… en worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing die in Christus Jezus is" (Rom. 3:23-24).

God vraagt geen tegenprestatie meer van ons. Hij vraagt alleen geloof in Zijn barmhartige liefde. En dat betekent dat wij ons vol vertrouwen moeten en mogen overgeven aan Zijn Zoon, Jezus Christus. Dan ontvangen we het eeuwige leven, nú reeds. Dan komt Christus in ons wonen om met ons de strijd aan te binden tegen onze zelfzucht, tegen onze zonde.

Dáárom!

Hoor Hem, de Schuldeloze, die als het Lam Gods de zonden der wereld op Zich nam, in de messiaanse psalm 69 roepen: "Verlos mij, o God, want de wateren zijn gekomen tot aan de ziel. Ik ben gezonken in grondeloze modder, waar men niet kan staan; ik ben gekomen in de diepte der wateren en de vloed overstroomt mij. Ik ben vermoeid van het roepen".

Waarom? Dáárom: omdat God alzo liefde wereld heeft gehad dat Hij de mensen niet wilde laten wegzinken in de modder van hun eigen schuld en vuil. maar hen Zijn Zoon als Redder heeft gegeven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen