HET PAARD EN DE EZEL

Het paard is lang symbool gebleven van de buitenlandse machten, die op hun eigen krachten bouwden. Toen David zevenhonderd paarden buit had gemaakt, gebruikte hij ze niet voor zijn eigen leger, maar liet ze de pezen doorsnijden (2 Sam. 8:4).

Salomo heeft echter de paardenfokkerij opgevoerd. En we weten hoe hij aan het einde van zijn leven tot vreselijke afgoderij is vervallen.

De profeten hebben echter voortdurend ervoor gewaarschuwd dat Israël niet op paarden en wagens moest vertrouwen, omdat die het symbool waren van de eigen menselijke kracht en overmoed.

In Hosea 2:18-19 zegt de Heere dat Hij de ontuchtige vrouw Israël opnieuw tot bruid zal werven „in gerechtigheid en in gericht en in goedertierenheid en in barmhartigheden". En in 1 : 7 zegt Hij: „Ik zal niet verlossen door boog noch door paard noch door krijg (oorlog), door paarden noch door ruiters". Zie ook Amos 2 : 15 en ps. 76 : 7.

„Wee hun die in Egypte om hulp aftrekken en steunen op paarden en vertrouwen op wagens… en zien niet op de Heilige Israëls en zoeken de Heere niet (Jes. 31 : 1). En hoe is het met ons? Doen ook wij vaak niet mee aan dat steunen op aardse krachten? „Dezen (vermelden) van wagens en die van paarden; maar wij zullen vermelden van de Naam van de Heere, onze God" (ps. 20 : 8). Is dat zo? Of hebben wij het altijd over ónze beginselen, ónze prachtige kerk, ónze christelijke scholen, ónze christelijke politieke partij, ónze omroepvereniging, ónze… ónze!?

Zeker, we zullen daarbij ook wel de Naam van de Heere vermelden. Zo vroom zijn we wel. Maar diep in ons hart bedoelen we dan onze eigen naam, die we groot willen maken, de naam van de kerk of groep waartoe we behoren: Kijk eens hoe ónze kerk groeit, kijk eens naar dat machtige aantal, kijk eens naar de vele gaven van de Geest die bij óns aanwezig zijn, kijk eens hoe vol het Evangelie is dat wij verkondigen, kijk eens… kijk eens… naar óns!

Christus reed op een ezel

Maar de Messias-Koning Jezus rijdt Jeruzalem binnen, niet gezeten op een paard, het symbool van de vleselijke kracht van de man, maar gezeten op een ezel. Mattheús tekent daarbij aan: „Dit alles nu is geschied opdat vervuld worde hetgeen gesproken is door de profeet, zeggende: Zegt de dochter Sions, Zie, uw Koning komt (tot) u, zachtmoedig en gezeten op een ezelin en een veulen, zijnde een jong van een jukdragende (ezelin)" (21 : 4-5); zie ook Jes. 62 : 11 en Zach. 9 : 9. En moet Hij niet ons voorbeeld zijn zowel in ons persoonlijke als in ons kerkelijke leven? Jezus heeft gezegd dat slechts zij kinderen van God zijn, „die niet uit den bloede, noch uit de wil des vleses, noch uit de wil des mans, maar uit God geboren zijn" (Joh. 1:13).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen