De antichrist

Volgens Kittels' „Theologisches W�rbuch" betekent het woord „anti" in het Nieuwe Testament nooit „tegen". Het heeft de grondbetekenis van ,in de plaats van". Zo bv. Rom. 12:17, 1 T'hess. 5:15, 1 Petr. 3:9, Joh. 1:16, Hebr. 12:16 (Griekse tekst).

Bewust of onbewust

Het lijkt mij dat dit wel eens vergeten wordt in allerlei beschouwingen omtrent de figuur van de Anti-christ. De Anti-christ is dus allereerst iemand die de plaats van Christus op aarde wil innemen. HET GEVOLG is dan dat hij daardoor ook tegenover Christus komt te staan.

En dat „tegenover Christus staan" kan gebeuren bewust of onbewust. Ook dat onderscheid is heel belangiijk. Wij zullen van de pausen uit de laatste tijd zeker niet mogen zeggen, dat zij zich bewust zouden gekeerd hebben tegen Christus. De vraag is zelfs of we dat wel van ꨮ paus uit het verleden mogen zeggen. Wel zullen we moeten bevestigen dat de geest van de anti-christ heel duidelijk tot openbaring is gekomen in de pausen van de contrareformatie, die opdracht gaven om hen die de Christus der Schriften weer 'herontdekt hadden, ter dood te brengen. Dat is bv. terecht de mening van de kanttekenaars van de Statenvertaling. Als wij dat niet eens meer durven zeggen, dan begrijp ik niets meer van de zin van de geschiedenis:. Dan blijft er immers slechts als konklusie over, dat die martelaren die met de naam van Christus op de lippen stierven, door een louter toeval, door een tragische samenloop van omstandigheden, zijn omgebracht.

De Anti-christ die tegen :het einde der tijden verschijnt, zal zich ook bewust ten volle tegen Christus keren.

Ook wij zijn dik wijls anti - christenen

Wanneer wij echter vasthouden aan die grondbetekenis (anti = in de plaats van), dan kan dit vermanende woord van de Bijbel zich indringend tegen onszelf keren. Dan moeten wij telkens tot gewetensonderzoek komen: Waar en wanneer stel ik mijzelf in de plaats van Christus? O, niet bewust, beslist niet. Ik keer mij niet tegen Christus, ik heb Hem lief, maar...... telkens wanneer ik iets afdoe aan de volstrekte geloofsgehoorzaamheid jegens Hem, stel ik mijzelf in Zijn plaats.

Het gevolg is dan onvermijdelijk dat er schaduwen gaan vallen over onze ziel, dat wij onszelf in het licht gaan staan, nl. in het Licht van Christus. Wij zijn dan zelf een belemmering voor de volle doorbraak van Zijn vreugde, Zijn vertroosting, Zijn kracht. Wij blussen dan de Geest van Christus uit (1 Thess. 5:19) en ... blazen dan de geest van de anti-christ in ons aan.

Christus neem bezit van ons!

Op vele wijzen heeft de r.k. kerk de mens in de plaats van Christus gesteld, met de bewuste goede bedoeling om Christus te eren, maar metterdaad tegen Hem, zoals de paus als plaatsbekleder van Christus op aarde, de priester als middelaar, de heiligen, vooral Maria, de verdienstelijkheid van de goede werken in plaats van het geloof in Christus alleen. En het is nodig dat wij daarop wijzen.

Maar. . laten wij de vermanende vinger die wij tegenover anderen opheffen, allereerst naar onszelf richten.Laat onze bede steeds zijn: Christus, neem geheel en al bezit van mij! Stoot alles in mij weg, wat ook maar enigszins Uw plaats wil innemen. Geest van Christus, vervul mij geheel en al! Amen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen