Nederlandse ex-priester bedreigd in Brazilië

Onder de titel „Ecumenismo Roma nista" (= room oecumenisme) schreef rev. Joel Rodrigues Cavalcante in „Brasil Presbiteriano" van 15 sept. 1966 een artikel dat wij hieronder vertaald laten volgen:

Pastoor-direkteur

Het gebeurde in het overigens zo rustige stadje Conselheiro Pena. Wie had dat voor mogelijk gehouden.

De Nederlandse priester, J. Reinsma, die pastoor van de parochie was en direkteur van het plaatselijk r.k. gymnasium, kwam tot bekering door aanvaarding van het Evangelie van Gods loutere genade. Moedig ging hij op bezoek naar zijn kerkelijke overheid in Rio de Janeiro en deelde hun zijn besluit mede, waarbij hij tevens de nodige bescheiden van zijn ambt aan hen overhandigde.

Het verlangen van zijn hart

Teruggekeerd in Conselheiro Pena maakte hij daar zijn voornemen bekend om voortaan in alle vrijheid Christus te dienen overeenkomstig de leer van de Bijbel.

En op zondag 31 juli zag hij zijn diep verlangen in vervulling gaan.

Hij kwam in onze kerk en nam deel aan de eredienst. Hij zong en bad samen met ons.

Nooit hebben wij de kerk zo vol gezien. Maar nog groter was de menigte die hem buiten opwachtte, als hij de kerk zou verlaten.

De ouderlingen voelden echter de spanning die er overal heerste en, alsof zij het gevaar roken, lieten zij hem door een zijuitgang vertrekken en brachten hem met een auto naar zijn huis. Later vernamen wij dat enkele ongure elementen gezworen hadden om hem met stenen te bekogelen. Zij waren dan ook zeer teleurgesteld, dat ze er de kans niet voor hadden gekregen.

Zijn huis omsingelt.

Aanvankelijk had pater Reinsma de volgende dag de direktie van het gymnasium willen overdragen, maar toen hij hoorde welk een tumult zijn uittreden had veroorzaakt, besloot hij die overdracht niet te verrichten, die immers als een provocatie zou kunnen worden opgevat. Dezelfde nacht nog wilde hij het „oorlogsveld" verlaten en naar Rio de Janeiro vertrekken.

Toen hij echter naar het station wilde gaan, werd hem dat onmogelijk gemaakt door een woeste menigte die zijn huis had omsingeld. Helaas waren er meerdere notabelen van de stad en vooral veel professoren van het gymnasium bij, die het gepeupel en de troep studenten ophitsten.

Duizend zeloten

Deze massa van meer dan duizend „gelovigen", die bezield waren van ijver voor hun „heilige" roomse godsdienst, schreeuwden door elkaar en uitten de meest schaamteloze beledigingen aan het adres van pater Reinsma. Ze hadden een voorraadje rotte eieren, stenen en kapotte flessen klaarliggen om er de pater mee te ontvangen, als hij zijn huis zou durven te verlaten. Intussen riepen ze steeds maar: „Kom eens naar buiten, als u durft!".

Ook toen de commissaris van de poliie verscheen, kwam er geen verandering in de situatie. De massa wond zich steeds meer op.

Enkele moedige meisjes

Enkele moedige meisjes, leerlingen van pater Reinsma, drongen toen door de menigte heen naar het huis. Dat gebeurde onder hoongelach. Ze werden uitgefloten en voor van alles uitgemaakt.

Ze troffen daar de pas bekeerde priester aan, in gezelschap van enkele vooraanstaande protestanten van de stad. Allen lagen op de knieën, verenigd in een intense bidstonde.

Ontsnapping als van Saulus

De Here gaf antwoord. De Here zorgde voor een oplossing. Zoals Saulus, toen hij vervolgd werd in Damascus, zo lukte het ook pater Reinsma om langs de achterkant van zijn huis te ontsnappen. Hij reisde onmiddellijk onder de bescherming van vier gewapende soldaten naar de gouverneur van de provincie, Valadares.

De massa ging pas in de vroege ochtend uit elkaar, nadat sommigen het huis waren binnengedrongen en hadden vastgesteld, dat de „verrader" zich daar niet meer bevond.

Helaas dezelfde?

Ondanks de vele mooie woorden over de „eenheid van de christenen", waarmee Rome schermt in onze dagen, moeten wij op grond van de feiten helaas vaststellen, dat Rome steeds dezelfde blijft (Roma sempre a mesma).

BIDT VOOR DEZE BROEDERS

Wij weten dat vele abonnees regelmatig voor onze ex-priesters en voor de priesters met wie wij in kontakt staan, bidden. Dit is ook een van de voornaamste doeleinden van ons blad, dat wij aldus een gebedsgemeenschap met elkaar vormen. Dat bemoedigt ons ook altijd weer opnieuw.

Daarom betreuren we het zo. wanneer iemand om een of andere reden onze gelederen verlaat. Dan is het net of er even een schakel aan onze gebedsketen wordt losgemaakt. Bidt, broeders en zusters, voor de priesters in nood over heel de wereld, opdat ze bevrijd mogen worden van de angsten, vrij in Christus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen