KRONKELINGEN van het ALGEMEEN HANDELSBLAD

In het Algemeen Handelsblad van 23 okt. 1965 stond het volgende te lezen onder de titel „Kerkelijke kronkelingen":

„De stichting De Rechte Straat, gesticht en geleid door de gewezen r.k. priester ds. Hegger om r.k. priesters bij te staan, als zij wensen over te gaan tot de gereformeerde belijdenis, heeft een beroep gedaan op de Staten-Generaal. Hij wil dat de Nederlandse regering haar invloed aanwendt, opdat, wanneer een Spaans r.k. priester, die protestant is geworden, een huwelijk sluit, dit huwelijk door de Spaanse regering wordt erkend.

Behalve dat het niet op het terrein van de regering ligt zich met deze interne Spaanse zaken in te laten, zit er nog een erger kronkel in dit verzoekschrift. Het gaat er hier niet om, dat de Spaanse regering het huwelijk van een protestant niet erkent, maar dat zij een r.k. priester het recht ontzegt protestant te worden. Voor de Spaanse Wet mag hij geen protestant worden, blijft r.k. priester en mag dus niet trouwen.

Slechts als Rome dispensatie geeft van priesterlijke plichten vervallen de bezwaren van de Spaanse Wet. De Rechte Straat heeft daarom die dispensatie gevraagd, kennelijk alleen maar om aan die Spaanse wet te ontkomen, want als iemand overtuigd protestant is heeft een dispensatie van Rome geen zin. Rome laat zich niet voor zo'n karretje spannen en heeft de dispensatie geweigerd, omdat zij die alleen maar geeft „om een goed christelijk leven te leiden binnen de rooms-katholieke kerk".

Een fijne manier om te zeggen, dat voor protestanten dispensaties van Rome onzin zijn en men zich daar niet leent tot verschaffing van wel begeerde maar met gewaardeerde papieren om een burgerlijke wet te ontlopen„ zeker niet als die wet bekering tot het protestantisme voorkomt. Ds. Hegger weet dat allemaal wel, ook dat dit geen zaak is voor de Staten-Generaal, maar hij wil publiciteit voor zijn werk, dat bepaald niet vrij is van ressentimenten. Niet dat iemand ingenomen is met een wet die het protestant worden van priesters zo niet verbiedt dan toch zeker niet erkent. De Staat heeft zich daar niet mee te bemoeien."

„Zo zijn onze manieren"

Wij zonden daarop een artikeltje ter opname, en verwachtten, dat dit stuk van ons, dat een eenvoudige rechtzetting is van pertinente onjuistheden, door dit „onafhankelijke' blad zou worden geplaatst:

Tot onze verbazing weigerde de redaktie van het Algemeen Handelsblad deze rechtzetting in haar blad op te nemen.

De lezer oordele daarom zelf hoe „onafhankelijk" het Algemeen Handelsblad wel is door vergelijking van de artikelen. Hier volgt dan het geweigerde stuk:

Kerkelijke kronkelingen ?

Blijkbaar hebt u het door ons aan u gezonden persbericht zeer oppervlakkig gelezen. In elk geval bevat uw artikel over ons in uw editie van 23 oktober vele onjuistheden.

Een kleine onjuistheid is het wanneer u schrijft, dat het doel van onze stichting is: „om r.k. priesters bij te staan, als zij wensen over te gaan tot de gereformeerde belijdenis". "Wij helpen evengoed priesters die tot een andere protestantse belijdenis willen overgaan, want ons stichtingsbestuur is interkerkelijk in die zin, dat leden van allerlei kerken ten persoonlijken titel lid zijn van ons bestuur. Wij helpen echter evengoed priesters, die van de aanvang af ons bekend maken, dat zij niet voelen voor een overgang naar het protestantisme. Wij menen n.l. dat het een eenvoudige eis van menslievendheid is om ook zulke priesters te helpen en dat het integendeel erg op „zieltjeswinnerij" zou gaan lijken, indien wij enkel priesters zouden willen helpen, als zij protestant zouden willen worden.

Veel ernstiger echter is de volgende onjuistheid, waarop u verder uw hele artikel baseert: „Hij wil, dat de Nederlandse regering haar invloed aanwendt, opdat, wanneer een Spaans r.k. priester, die protestant is geworden, een huwelijk sluit, dit huwelijk door de Spaanse regering wordt erkend".

Wij echter schreven in ons persbericht: „Wij hebben de mogelijkheid onderzocht om ons tot de Nederlandse regering en tot de Staten Generaal te richten met het verzoek tot een protest via onze ambassadeur bij de Spaanse regering en bij het Vatikaan. Men heeft ons echter van bevoegde zijde medegedeeld, dat onze regering dit niet kan doen, aangezien de regeling van het huwelijksrecht een binnenlandse aangelegenheid is van elke staat". Dat is dus precies het tegenovergestelde.

U verwart deze zaak met een andere aangelegenheid, waarover wij wèl een brief hebben gezonden aan de Staten Generaal en de Nederlandse regering: n.l. dat de Spaanse priesters geen paspoort kunnen krijgen zonder toestemming van de kerkelijke overheid. Dat houdt o.a. ook in, dat op hun paspoort, wanneer ze dat toch hebben gekregen b.v. op grond van een werkelijke of voorgewende bedevaart naar Lourdes, Fatima of Rome, altijd zal vermeld worden, dat hun beroep priester is. Dat betekent weer, dat men daardoor ingaat tegen een van de wezenlijke bedoelingen van het internationale paspoort, n.l. de vaststelling van de identiteit van de drager van het paspoort met zijn persoon en zijn beroep. Is dit niet iets voor onze Nederlandse regering om te protesteren tegen de aantasting van de rechten van de mens doordat men hem een paspoort kan weigeren enkel op godsdienstige gronden, en tegen het feit dat de Spaanse regering ingaat tegen de wezenlijke bedoeling van het paspoort in het internationale verkeer, wanneer zij weigert op een p?.jjjoort iemands werkelijk beroep te vermeiden, en integendeel, enkel op godsdienstige gronden een beroep blijft vermelden, dat hij uit gewetensovertuiging niet meer uitoefent en ook niet kan en wil uitoefenen?

Onjuist is ook als u schrijft: „Rome laat zich niet voor zo'n karretje spannen". Met dat karretje bedoelt u: „het verkrijgen van een geldig burgerlijk huwelijk voor Spaanse priesters".

Want Rome heeft ZICHZELF voor dat karretje gespannen. Het is enkel op grond van het konkordaat van het Yatikaan met Spanje, dat Spaanse r.k. priesters geen burgerlijk huwelijk kunnen sluiten. Rome behoeft enkel dit karretje te verlaten en de zaak is opgelost. Rome kan dan ofwel heel deze bepaling uit het konkordaat schrappen ofwel dispensatie geven van het celibaat aan priesters, die uit gewetensovertuiging protestant zijn geworden, en dan kunnen althans deze protestant geworden priesiers een geldig burgerlijk huwelijk sluiten. De bron van de moeilijkheden zit niet bij de Franco-regering, maar bij Rome die deze bepaling in het konkordaat heeft laten vastleggen.

Tenslotte: u verwijt mij het zoeken van publiciteit en ressentiment in deze. Maar dan zou ik willen vragen: Waarom verwijt u dan niet b.v. aan ds Maarten Luther King ressentiment, die eveneens opkomt voor zijn verdrukte broeders in de V.S. Als ik dan opkom voor mijn broeders, de r.k. priesters, met name in Spanje, die verdrukt worden in een van de meest primaire menselijke rechten n.l. op een geldig burgerlijk huwelijk, moogt u mij evenmin ressentiment verwijten.

Velp.

Beroepseer van de journalist

Het Alg. Handelsblad van 14-9-65 had een felle aanval gedaan op De Nieuwe Linie, omdat dit blad zich nogal kritisch had uitgelaten over de reis van Paulus VI naar de UNO. „Men moet wel historisch stekeblind en uit koppig vooroordeel de werkelijkheid niet willen zien om dit zo maar te kunnen zeggen", zo schreef het A.H. over DNL.

Naar aanleiding daarvan sprak de (r.k.) Heraut, die thans weer stevig in handen is van de oerconservatieve jezuïetenpater Schoenmaeckers, die de Nederlandse r. katholieken in zulk een ongunstig licht heeft gesteld door zijn publikaties, vooral in Engeland, — er zijn blijde verwondering over uit, dat een nietkatholiek blad de paus had verdedigd tgenover De Nieuwe Linie.

In elk geval vind ik het prettiger om aangevallen te worden samen met De Nieuwe Linie, dan om geprezen te worden door pater Schoenmaeckers.

In het Alg. Handelsblad van 4 nov. is een fiks anti-rooms artikel verschenen. Daarover schrijft dr. N . van Doornik in een artikel in De Tijd, getiteld: „De beroepseer van de journalist": „Dit is nu de journalistiek, waarvoor wij ons hart vasthouden in de komende periode". Het A.H. maakte n.l. gebruik van citaten uit conciliedekreten, waaruit het stukken wegliet, waardoor zulk een dekreet verminkt werd.

Wij zouden er aan willen toevoegen: Het is eveneens een schending van de primaire wetten van de goede journalistiek, wanneer mer duideLjke onwaarheden niet wil laten rechtzetten, ook niet door de persoon die aangevallen werd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen