De tragiek van Lourdes

Ds. en mevr. Gravendeel en wij tweeën hebben het nuttige met het aangename verenigd en zijn een week met vakantie geweest in Spanje, waar wij ons op de hoogte hebben kunnen stellen van de situatie van het protestantisme in Spanje. Op onze weg door Frankrijk hebben we twee ex-priesters bezocht, n.l. Gabriel Millon, direkteur van de baptisten-Bijbelschool van Bordeaux, en Pierre Petit, professor aan de theologische faculteit van Montpellier. We zullen nog wel uitvoerige verslagen geven over deze reis.

Deze keer iets over Lourdes.

Het was in de avond dat we er aankwamen. Nadat we een hotel hadden gevonden, gingen we meteen naar de grot en maakten er het slot van een lichtprocessie mee.

Het maakte diepe indruk op mij. Deze smekende massa, dat flakkeren van het gele fakkel-kaarslicht. En dan dat zingen. En de verzuchtingen van de zieken, die je niet hoorde, maar die je aanwezig voelde.

En dan boort zich de vraag in je naar boven: Wat moet God daar nu van denken? Het antwoord op deze vraag is alleen maar te vinden in zijn Woord. Daar wordt steeds weer verkondigd, dat wij onze verwachtingen nooit op mensen die gestorven zijn, mogen bouwen.

Maar ook heel de prediking van de Bijbel spreekt de veroordeling uit over wat in Lourdes gebeurt.

De Bijbel toont ons de radikale bedorvenheid van ons mensengeslacht. En trouwens nu wij elke dag in de krant lezen over het proces-Eichmann, nu worden wij telkens met onze neus gedrukt op de stinkende modderpoel van onze menselijke natuur.

Zes miljoen Joden de dood in gejaagd! Ook vrouwen, meisjes, kinderen! Dat heeft Eichmann gedaan, dat wil zeggen: een mens, een uit ons geslacht. Eichmann en anderen.

En kijk eens in uw eigen hart. Kijk eens rondom u heen. Overal ziet u het menselijk bederf.

En hoe dwaas is het dan als wij nu toch een van ons naar voren willen schuiven? Al is zij dan de gezegende onder de vrouwen en de Moeder des Heren.

Wij, mensen, mogen alleen met gebogen hoofden voor God verschijnen. We moeten alleen op genade rekenen, die van Zijn kant komen moet. Niet van onze kant. Wij, mensen, zijn alleen maar slecht.

En die genade is gekomen van Gods kant. „Want de genade Gods is verschenen, heilbrengend voor alle mensen, om ons op te voeden, zodat wij, de goddeloos heid en de wereldse begeerten verzakende, bezadigd, rechtvaardig en godvruchtig in deze wereld leven, verwachtende de zalige hoop en de verschijning der heerlijkheid van onze grote God en Heiland, Jezus Christus, die Zich voor ons heeft gegeven om ons vrijte maken van alle ongerechtigheid". (Titus 2:11-14).

Dat wij, mensen, bedorven zijn en de vloek Gods ten volle verdienen, is duidelijk. Dat wij aan Jezus Christus genoeg hebben, omdat Hij de volle verzoening is voor onze zonden en ons leven, is ook duidelijk.

Waar om dan nu toch weer een van ons, mensen, naar voren schuiven, terwijl de Schrift daar geen enkel recht toe geeft? Integendeel, er wordt duidelijk gezegd, dat alle mensen zondig zijn, b.v.: „Niemand is rechtvaardig, ook niet één.... allen zijn afgeweken, tesamen zijn zij onnut geworden" (Rom. 3:10,12).

Nog eens: hoe durven wij, na zulke duidelijke taal van de Bijbel en van de dagelijkse ervaring, nog iemand van ons naar voren schuiven? Ons heil moet dan dus toch nog enigszins van ons komen. Kunnen we het dan niet verdragen, dat we alleen aan God de eer moeten geven?

Nu zal Rome zeggen: Maar onze kerk leert dat zo en die heeft van God het onfeilbare leergezag gekregen.

Ja, maar ook Rome heeft toch het duidelijke Woord Gods voor zich. Ook Rome moet toch de weg gaan in het geloof.

En daarom nog eens: Hoe durft Rome de mensen op te wekken om zo hun vertrouwen op Maria te stellen zoals in Lourdes gebeurt?

Heus, het gaat niet om Maria, maar om ons, mensen, die nadat God zijn eniggeboren Zoon voor ons in de dood gegeven heeft, toch nog onze smekingen gaan richten tot één der onzen, wie het dan ook zij.

Veertigduizend militairen.

De volgende dag was de dat um van de internationale bedevaart van de militairen naar Lourdes. Het was een zeer regenachtige dag. Mistig en koud.

We dacht en aan de vele zieken, die in dit zure weer naar de grot zouden gereden worden om daar ondergedompeld te worden in het ijskoude bronwater. Nu kon ik iets beter begrijpen, wat ik vroeger steeds gehoord had: De zieken die naar Lourdes gaan, veranderen bijna altijd. Ofwel er treedt een merkbare verbetering in, of wel ze gaan snel achteruit en sterven. Toen werd ons dat zo verklaard: Ook indien dan spoedig de dood volgt, dan is dat toch even goed een verhoring van het gebed in Lourdes. Want dan heeft God hen aldus voor goed van hun lijden op aarde willen verlossen. Mijn eigen moeder is ook spoediggestorven na haar bedevaart naar Lourdes.

Nu ik echter deze mistroostige dag in Lourdes heb meegemaakt, kwam mij een andere verklaring voor verbetering of achteruitgang van de zieken in Lourdes veel aannemelijker voor. Het lijkt mij n.l. volkomen natuurlijk verkl aarbaar dat deze zieken een verandering ondergaan, ten goede of ten kwade, nadat ze misschien jarenlang voor deze reis gespaard hebben, terwijl ze in hevige psychische spanning verkeren, die nog opgevoerd wordt door de massa-hypnotische sfeer, die in deze bedevaartplaats heerst, terwijl ze dan bovendien nog de schok ondergaan van de aanraking met het bronwater.

„Sursum Corda" van 9 juni schrijft echter vol enthousiasme over deze verregende bedevaart. Daarin las ik ook, wat we trouwens al voor de Franse radio meenden gehoord te hebben, dat ook kardinaal Alfrink deze bedevaart had meegemaakt.

„Met veertigduizend man gewapenderhand een stad bezetten is krijgskundig een koud kunstje. Maar meebeleven hoe veertigduizend man sterk tot bij de poolcirkel vandaan en als verlofganger uit Algerije en Kongo samendrommen in Lourdes op de plavuizen voor de grot om via Gods Moeder de hemel te bestormen terwille van de wereldvrede, dat is aangrijpend. En daar zitten we nu op dit ogenblik midden in dat wonder. Als u dit leest, is het alweer voorbij. Maar ik schrijf een uur na aankomst. Met dik duizend manschappen zijn wij hierheen gevaren uit Nederland. Met twee treinen. De gele en de oranje trein. En in de oranje trein de kardinaal als leger-bisschop en vijfentwinttig, zeg maar gerust vertroetelde, zieken en invalide militairen.

Vreemd eigenlijk, dat het echte pelgrimeren zo op het zijspoor van de devotie is geraakt, terwijl je in de trein naar Lourdes zo duidelijk kunt ervaren hoe diep bijbels eigenlijk een bedevaart in wezen is...."

„.... Zo zijn we nu in Lourdes. De kardinaal is met groot vertoon van de trein gehaald en geëscorteerd door knetterende motoren als kerkvorst, zoals hij het zelf noemde „gevangen gezet" in het bisschoppenasyl..." „En morgenvroeg viert de kardinaal met hen allen aan het altaar onder de grot de „messe d' arrivée (mis van aankomst. H.J.H.), zoals het program heel bijbels-militair aangeeft Het is een nieuwe gemeenschapsmis waard. De mis van vreugde om de aankomst. En hoe begint deze bij de intochtszang? Met Lourdes „de heilige stad", het „hemels Jeruzalem" te noemen "

Een paar vragen:

Aan het slot van dit trieste verslag willen wij aan Sursum Corda een paar vragen stellen.

U noemt een bedevaart naar Lourdes diep bijbels.

Maar Jezus zegt: „De ure komt en is nu, dat de waarachtige aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en in waarheid, want de Vader zoekt zulke aanbidders; God is geest en wie Hem aanbidden, moeten aanbidden in geest en in waarheid" (Joh. 4:23, 24).

U verhaalt met kennelijk pleizier, hoe kardinaal Alfrink „met groot vertoon van de trein gehaald is en geëscorteerd door knetterende motoren".

Wij menen dat dit een werelds vertoon is, die aan bedienaren van het Evangelie niet past. Het Evangelie betekent immers een boodschap van Gods genade aan ons, zondige mensen, waarvoor God zijn eigen Zoon gaf in de kruisdood. Bij de verkondiging van zulk een boodschap past ons alleen maar een gebogen hoofd, maar geen groot vertoon en geen knetterende motoren. Paulus zegt over zichzelf en over de andere bedienaren van het Evangelie: „Als wij echter onderhoud en onderdak hebben, dan moet ons dat genoeg zijn. Maar wie rijk willen zijn vallen in verzoeki ng...." (1 Tim. 6:8-9) .

U noemt de opdracht van een „Mis van aankomst' heel bijbels-militair. Maar: „die (= Jezus) niet, gelijk de hogepriesters, van dag tot dag eerst offers voor zijn eigen zonden behoeft te brengen en daarna voor die van het volk, want dit laatste heeft Hij eens voor altijd gedaan, toen Hij Zichzelf ten offer bracht" (Hebr. 7:27).

Het formulier van de „Mis van aankomst" noemt Lourdes het „hemelse Jeruzalem". Hoe is dit te rijmen met wat er in Openbaring 21:1 tot 22:5 te lezen is over het hemelse Jeruzalem?

BANNEUX, een bereikbaar genade oord.

„.... Wij hebben het hier in Holland eigenlijk zo dicht bij huis. Tal van zieken hopen jarenlang op de bedevaart naar heel ver die nooit komt, terwijl Maria juist hier in Banneux voor hen zo gemakkelijk bereikbaar is. liet gaat niet om concurrentie of iets van die aard. Het gaat om het bereikbare, om de troostende, genadevolle pelgrimstocht juist daarheen waar Maria zich heel bijzonder heeft getoond als de Moeder van armen en zieken en allen die bij hun kruis haar steun behoeven" (Sursum Corda, 28 april 1961)

De Bijbel zegt echter: „Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medevoelen met onze zwakheden, maar een, die in alle dingen op gelijke wijze als wij verzocht geweest, doch zonder te zondigen. Laten wij daarom met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid ontvangen en genade vinden om hulp te verkrijgen te gelegener tijd" (Hebr. 4:15-16). Jezus leeft ten volle met onze zwakheden mee. Om Hem te vinden hoeven wij geen dure of goedkope reizen te maken. In het gebed vinden wij Hem overal, waar we ook zijn.

HEBT U AL BETAALD ?

Hebt u uw abonnnement van dit jaar al betaald? Indien niet, doe het dan nu meteen. U merkt wel, dat we het geld dringend nodig hebben voor ons werk. Doe het nu, want anders moeten we met kwitanties gaan werken. En dat is jammer van het geld dat daardoor verloren gaat vanwege de extra kosten voor u en voor ons.

Vanaf 5 september gaan we kwitanties verzenden aan hen, die nog niet betaald hebben. Dit geldt natuurlijk niet voor de vele roomskatholieken die van ons een gratis-abonnement hebben gekregen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen