De Paternoster

Wat is de paternoster of rozenkrans? De Romeinse apologisten gaan geen verdediging zoeken wanneer men zegt, dat veel katholieke gebruiken een heidense achtergrond hebben. Zij bevestigen slechts dat de geestelijkheid ze heeft aangenomen maar tegelijkertijd gekristianiseerd heeft. Hierbij komt dan ook de paternoster of rozenkrans. Een soortgelijk instrument werd reeds eeuwen terug gebruikt in midden-Azië. De muzelmannen aldaar gebruikten het als een soort van telmachine voor allerlei gebedsformules. Doch het werd alleen maar gedaan voor het loven en eren van hun God zelf, door allerlei woorden en afwisselende gezangen. In feite is de paternoster dus wel een afstammeling van het kralensnoer aldaar gebruikt. Eigenlijk bestond de primitieve paternoster in de roomse kringen, uitsluitend uit Onze-Vaders en geen enkel Weesgegroet. Vandaar dan ook zijn naam paternoster. Uit het latijn vertaald door: Onze Vader. De hedendaagse paternoster bevat nog vijf Onze Vaders tegen vijftig Weesgegroeten. Met reden mag men dus wel zeggen dat hij veel minder théocentrisch is geworden. De Poolse paternoster welke men bidt voor de Maagd van Czetoskawska kent helemaal geen Onze Vaders meer. Op die manier krijgt hij dus helemaal een anthropologisch of menselijk karakter.

ONMISBAAR VOORWERP.

Of de paternoster bij de roomsen van grote waarde is, hoeft men niet te vragen. Bijna ieder heeft er één op zak, of bezit er zeker één. In landen zoals België, Italië, Frankrijk en Spanje, is de paternoster voor een rooms-katholiek van zoveel betekenis als de Bijbel voor een Evangelisch-christen. In de rooms-katholieke kerk is de paternoster een onuitschakelbaar voorwerp geworden. Men grijpt er naar wanneer men in verzoeking komt. Menigeen laat wel eens een tientje van de paternoster door de vingers glijden, langs de straat, in de trein of op de tram, ja zelfs wanneer men bij de bakker of kruidenier een poosje wachten moet. Sommige paters of kloosterzusters dragen hem aan hun gordel, om hem alzo steeds bij de hand te hebben. Opmerkelijk is het hoe de paternoster gedurende de zondagsmis het missaal of kerkeboek gaat vervangen. Op bedevaartsoorden wordt de paternoster in massa gebeden.

In vele scholen doet men zelfs aan de bekende levende paternoster. Leerlingen spreken dan onder elkaar af, om daaglijks één Onze Vader en tien Weesgegroeten te bidden. Z o vormt men per vijf personen één paternoster. Nog bidt men gedurende de meimaand, die de Mariamaand genoemd wordt, in vele huisgezinnen terwijl men gezellig rond de haard geschaard zit, een paternoster. Zoiets wordt dan gedaan door de meest geëerde persoon des huizes, terwijl de anderen nabidden. Laatst nog werd in het bisdom Brugge een Amerikaanse pater uitgenodigd, om er een reeks predikingen te houden over de paternoster; om dan ook alzo het gebruik er van aan te moedigen.

Kortom het zou bij onze zuiderburen bijna onmogelijk zijn, om verder een godsdienstig leven te leiden zonder hun paternoster. Niet alleen gedurende hun leven is hij voor hen een kostbaar instrument, maar ook na hun dood merkt men hoe ze hun paternoster vast gekneld houden tussen de vingers.

ONBIJBELS EN HEIDENS.

In vele gevallen kan men aantonen dat al die praktijken niet in overeenstemming zijn met het Woord van God of de Bijbel. In Matth. 6 leert Jezus ons zelf op een uitdrukkelijke wijze hoe we bidden moeten. „Gebruik bij het bidden geen omhaal van woorden, zoals de heidenen…." Wat verder toont ons Jezus zelf weer aan hoe en wat we moeten bidden. „Onze Vader die in de Hemelen zijt.." Toch prijst de roomse geestelijkheid de paternoster aan, die eigenlijk uit vijftig Weest gegroeten tegen vijf Onze Vaders bestaat, en dus ook wel een vloed van woorden mag genoemd worden.

De zo bekende Mariaverschijning te Fatima, verklaarde aan de jonge Francesco dat hij veel paternosters moest bidden, wilde hij de hemel binnenkomen. Het arme kind deed tot zijn laatste stuiptrekkingen niets anders dan paternosters prevelen. Het is nu niet alleen Francesco die zo iets deed, maar ook vele roomskatholieken deden dit en doen het nog steeds. Angstig grijpen ze dan naar een paternoster. De arme sukkelaars zoeken dan hun behoud in een aards voorwerp. Een krans van houten bollekens aan elkaar gehouden door een ijzerdraad. Hoe roepen en zuchten ze dan naar Maria, hoe willen ze zich dan tooien met haar wapen de paternoster om dan alzo behouden te worden.

Gelukkig de christen die weet wat Jezus zelf predikte aangaande ons behoudenis. Ik ben de deur; als iemand door Mij binnenkomt, zal hij behouden worden…. Joh. 10 : 9.

Zo ziet men dan, dat een kerk die het Woord loslaat haar leden doet grijpen naar een heidens instrument. Terwijl Jezus ons in zijn heilig Evangelie op zovele plaatsen aantoont dat Hij alleen de weg is en onze behoudenis, leert de roomse kerk op haar beurt, dat er toch nog wel andere wegen of behoudenissen zijn.

Mag men dan met alle recht niet zeggen: „O kerk van Rome: Zo hebt gij het Woords Gods van kracht beroofd ter wille van uw overleveringen."? Matth. 1 5 : 6 .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen