Sacramentsdag

Beste dominee,cIk ben al vaker de naam Sacramentsdag tegengekomen. Kunt u uitleggen wat dit inhoudt? Met vriendelijke groet, K.L.

Het was paus Urbanus IV die op 2 augustus 1264 het feest van het “Heilig Sacrament” instelde. Dit deed hij op ingeving van de heilige Juliana van Mont-Cornillon, een eenvoudige en vrome kloosterlinge uit Luik.

Juliana van Mont-Cornillon, geboren in 1193, deed intrede in een soort kloosterhoeve. In haar streven naar nederigheid wilde ze de minst belangrijke taken op deze hoeve verrichten. Zij kreeg een bijzondere liefde voor Augustinus en Bernardus. Haar grootste vreugde echter was de eucharistie te kunnen bijwonen. Op een dag zou zij een wonderlijk visioen hebben gehad: zij zag de helder schijnende maan met een inkeping in de rand. Waar ze zich ook wendde, dit visioen bleef haar vergezellen. Het werd voor haar een obsessie. Zij smeekte God dat Hij haar ervan zou verlossen of verklaren wat het betekende. Na verloop van tijd werd het haar duidelijk: de helder schijnende maan was het beeld van de kerk. De inkeping betekende dat er in de liturgische kringloop nog één feest ontbrak, namelijk een feest ter ere van het allerheiligste sacrament van Zijn lichaam en bloed. De Heere zou haar de opdracht hebben gegeven om de instelling van zo’n feest in de kerk te bevorderen. Gedurende een twintigtal jaren heeft Juliana erom gebeden en erom laten bidden. Uiteindelijk voerde bisschop Robertus het feest in 1246 in zijn bisdom in.

Teken van God

Op een dag zou een priester in Bosena (Italië) de mis gecelebreerd hebben toen het bloed van Christus in zichtbare vorm over het corporale gevloeid zou zijn. Dit was voor paus Urbanus IV een teken van God om in 1264 over te gaan tot de instelling van het feest van Sacramentsdag voor de hele kerk.

Het feest wordt gevierd op de donderdag na Drievuldigheidszondag, de eerste zondag na Pinksteren. Dan worden specifiek de instelling van het avondmaal (eucharistie) en de vernieuwing van het kruisoffer herdacht. Gedurende acht dagen wordt in veel kerken de gelegenheid geboden om het Heilig Sacrament te aanbidden.

In het brevier, het getijden- en gebedenboek van de priesters, is ter gelegenheid van Sacramentsdag een gedeelte opgenomen uit een preek van Thomas van Aquino:

“O kostbaar en wondervol gastmaal, zo heilzaam en zoet! Immers, welk gastmaal kan kostbaarder zijn dan dit, waarin geen vlees van kalveren en bokken, zoals vroeger onder de wet, maar Christus ons als spijs wordt voorgezet, de ware God? En wat is wondervoller dan dit sacrament? Hier toch worden brood en wijn wezenlijk veranderd in het lichaam en bloed van Christus, en zo wordt Christus, God en mens samen, onder de gedaante van een weinig brood en wijn besloten…”

“Geen enkel sacrament is heilzamer dan dit. De zonden worden erdoor weggewassen, de deugden vermeerderd en de ziel met een overvloed van geestelijke gaven verrijkt.”

Voor Rome is Sacramentsdag de dag waarop de instelling van de eucharistie wordt herdacht, met daaraan verbonden de belijdenis van de ”transsubstantiatie”.

Heeft u een vraag
over de Rooms-Katholieke Kerk of over het geloof in het algemeen? Elk nummer behandelt ds. Vanhuysse één ingezonden vraag.
Mail uw vraag naar karolien@irs.nu

Dat betekent dat brood en wijn worden veranderd in het lichaam en bloed van Jezus Christus.

Rome leert: “Indien iemand die wonderbare en unieke verandering loochent van de gehele substantie van het brood in het lichaam en van de gehele substantie van wijn in het bloed, die zij vervloekt” (Conc. van Trente). Dit is het dogma van de ”transsubstiatio”. Het is door paus Innocentius III in 1215 op het Concilie van Lateranen tot officiële leer verklaard. Rome baseert zich daarvoor op Joh. 6:48-58.

Door het geloof

Maar precies op grond van dit Bijbelgedeelte moeten wij deze leer afwijzen. Het ”eten” is hier een ”eten des geloofs” en het ”drinken” een ”drinken des geloofs”. De hele Bijbel getuigt dat Christus en Zijn heil ontvangen worden door het geloof. Met klem leert Jezus in Joh. 6 dat niet het lichamelijk eten en drinken ons voedt en sterkt.

Niet brood en wijn zijn geloofsversterkend, maar Zijn gekruisigde lichaam en Zijn vergoten bloed. De Heere wil door de tekenen van brood en wijn ons leren leven uit het ene offer van Jezus Christus ”door het geloof.” Jezus verwoordt dit helder in Joh. 6:63.

Eucharistie als offer

Op Sacramentsdag wordt eveneens de instelling van de eucharistie als offer herdacht. Rome leert dat tijdens de mis een echt en waar verzoeningsoffer God wordt gebracht, terwijl de Bijbel leert: “Want dat heeft Hij eenmaal gedaan, als Hij Zichzelven opgeofferd heeft” (Hebr. 7:27). Dit staat ook in 1 Petrus 3:18. De offerande van onze Heere Jezus is volstrekt genoegzaam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen