IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Terwijl de wereld kraakt en steunt in al haar voegen…

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Terwijl de wereld kraakt en steunt in al haar voegen…

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Terwijl de wereld kraakt en steunt in al haar voegen…

terwijl de miljoenen hongeren… terwijl de duizenden sterven in oorlogsnood… terwijl de kinderen zuchten onder de druk van de grote-mensen- wereld… terwijl mensen zuchten onder de druk van systemen… terwijl miljoenen leven in honger en nood… terwijl…… terwijl… Gaat u maar door. De nood op deze aarde ' is zo onvoorstelbaar groot! En zij is er door de zonde. Dat is de oorzaak van het lijden. Paulus heeft het goed gezien in zijn brief aan de Romeinen. In vers 23 zegt hij: "De bezoldiging der zonde is de dood." Laten we elkaar toch geen verkeerd beeld voor ogen schilderen. Het lijden, het verdriet, de nood en de dood, ze zijn er door de zonde. De zonde van Adam en de zonde van ons.

Het verbaasde me dat iemand op zo, een vreemde wijze over het lijden kan schrijven, zoals in bijgaand artikel is weergegeven.

Een stukje als het onderstaande artikel getuigt toch niet van een gezond christelijk geloof en ook niet van respect of eerbied tot de dingen van God en Zijn dienst. Leest u dit artikeltje eens rustig door. Zonder u op te winden. Laat het eens op u inwerken… Is het niet dringend nodig om juist ook in een wereld waar zulke dingen geschreven worden, helder te getuigen van de oorzaak van de nood, maar ook van de redding in die nood?

Laten we om te beginnen erkennen dat het Evangelie eigenlijk iets absurds verkondi gt, namel i j k dat we gered zijn. Immers, dan zeg je meteen: "Maar wat doen we dan nog hier?" Want één di ng is zeker: we zitten nog niet in de hemel . Kijkt u maar om ukondi gen aan mensen die het niets interesseert. Ze hebben wel iets beters te doen dan naar ons te luisteren! En als we door het kruisoffer met God verzoend zijn, waarom is bij de verrijzenis van Jezus niet iedereen verrezen die daarvoor gestorven was? En waarom is dan het aardse paradijs niet in ere hersteld, zodat wij allemaal zorgeloos in Adams tomatentuintje geboren zouden zijn? Het is toch een heen. Heeft Jezus ons dan maar half werk afgel everd? Twi ntig eeuwen na onze redding is het nog steeds niet af. Nog steeds moet en we die rotklus opknappen om het Evangel i e te ver puur egoï sme van Jezus om als Enige op te staan… Maar het is nog iets erger dan het lijkt. Want al is Jezus tot nu toe de Enige Die is opgestaan, Hij is beslist niet de eni ge die geleden heeft. Kijk maar om u heen. Het gepolijste marmer van onze crematoria en de praatgroepjes voor rouwverwerking hebben de ruwe werkelijkheid van het lijden en de dood niet overwonnen. Had Jezus dat niet kunnen voorkomen? Hij heeft ons toch gered? Of is Hij niet alleen egoïst, maar ook nog sadist?

Laten we eerlijk zijn. Wie zijn afkeer en het schandaal van het kruis overwonnen heeft met de kracht van het geloof, komt meteen een tweede schandaal tegen. Je valt van het ene schandaal in het andere. Als je gelooft dat we gered zijn, hoe heb je dan vrede met deze wereld waar uiterlijk bezien niets lijkt te zijn veranderd? Waar halen we het lef vandaan om het Evangelie te verkondigen? Ga eens kijken in het sterfhuis van Moeder Teresa in Calcutta. Of in de woestijn die gevangenis heet. Of in de morbide onderwereld die houseparty wordt genoemd. Of gewoon in de Hollandse huiskamer waar je mensen als koeien naar hun zoutbl ok ziet kijken. Wat is het toch moeilijk om geen slaaf te worden van de televisiekast. Waar je ook komt, overal is de mens nog in een strijd gewikkeld, soms een fysieke, altijd een geestelijke. Een worsteling om liefde en om waarheid. Het lijkt wel of de hele mensheid apokalyptische beproevingen ondergaat …

Als Jezus ons echt liefheeft, had Hij natuurlijk inderdaad als Enige willen lijden, om alle doden zo snel mogelijkte doen verrijzen en de schepping in ere te herstellen. Toch is precies het tegenovergestel de gebeurd. Hij is al in z'n eentje opgestaan terwijl wij nog moeten wachten temidden van de beproevingen.

Waarom toch? Welk licht kunnen we werpen op de realiteit waarin we ons bevinden om het geloof niet op een absurditeit uit te laten lopen? Welke hoop kan ons sterken? Blijkbaar is er in het uur van Jezus, als Hij aan de Vader gehoorzaamt, iets volstrekt onuitsprekelijks gebeurd. In de terugkeer naar de Vader, als Jezus Zijn aardse bestaan opoffert, is er een eenheid van willen, van liefde met de Vader die het grote mysterie van Christus' sterven zelf is. Als Maria het gestorven lichaam van Jezus in haar schoot ontvangt, is dat eigenlijk het monument van die ontzagwekkende eenhei d tussen Vader en Zoon. Maria is de eerste die bij Jezus' lijden aanwezig was omdat de Vader het wilde.

En sinds de wederopstanding herinnert ieder mens die beproefd wordt Jezus het meest geleden heeft, name ons aan de gehoorzaamheid waaraan lijk dat de Vader van Hem vroeg dat telkens als we een arme ontmoeten, Hij niet alleen zou lijden. Dat gebeurt of een gehandicapte. Of iemand die zonder zelfverheerlijking voor de gerechtigheid vecht. Of iemand die opeens waarheid zoekt. Zeg niet te snel dat je in iedere beproefde mens Jezus ziet. Zo makkelijk is dat niet te zien. En zeg ook niet te gemakkelijk dat iemand die lijdt maar alles aan Jezus moet opdragen. Het lijden in de eeuwen na de verrijzenis blijft een ontzagwekkend mysterie dat alleen maar ontzagwekkender wordt naarmate je sterker gelooft. Het lijden verenigt ons op een geheimzinnige manier met die eenheid tussen de Vader en de Mensenzoon, waarin we de eeuwige eenheid van de Vader en Zijn Zoon, het Woord, kunnen aanschouwen. Hoe geschiedt dit? Dat is het unieke geheim van ieder mens, van iedere ziel die opgaat naar God. De groei van de eenheid tussen ons hart en het hart van Jezus is het grote geheim dat we in de heerlijkheid zullen aanschouwen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 mei 1997

In de Rechte Straat | 28 Pagina's

Terwijl de wereld kraakt en steunt in al haar voegen…

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 mei 1997

In de Rechte Straat | 28 Pagina's