IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

LICHT OVER POLEN (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

LICHT OVER POLEN (2)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het groot-seminarie

Na mijn gymnasiale studies kwam ik voor de vraag te staan: Welk beroep ga ik kiezen? Ik hoorde nog steeds de stem van de Heere die mij riep om mij geheel aan Hem te geven en in mijn hart was er een verlangen om mijn leven aan Hem toe te wijden. Maar hoe zou ik aan die roepstem gehoor moeten geven? Wat was Gods bedoeling met mij?

Men had mij altijd geleerd dat de R.-K. Kerk de enige ware Kerk van Christus is. Een leven in de bijzondere dienst des Heeren zou dan ook alleen maar kunnen zijn: priester worden in de R.-K. Kerk.

Ik besloot die weg te gaan en liet mij inschrijven aan de theologische fakulteit van de Lwow- universiteit.

Als theologische studenten waren wij verplicht om in een internaat te leven, het grootseminarie. Het had veel weg van een klooster: kleine cellen en lange gangen. Het lag op een heuvel, omringd door hoge muren.

In het begin voelde ik me daar erg gelukkig. Alles leek zo heel anders dan de buitenwereld. Alles was erop gericht om ons zo spoedig mogelijk tot een persoonlijke gemeenschap met de Heere te brengen. En daarvoor dienden dan de theologische studies en allerlei vroomheidspraktijken.

Met al het vuur, de ijver en de energie van een jongeman gooide ik mij op de vele godvruchtige oefeningen zoals de kerk die voorschreef of aanbeval.

Elke dag woonde ik twee missen bij, ging te communie en biechtte één keer per week. Met de grootste zorg verrichtte ik mijn dagelijkse meditaties, las stichtelijke boeken, prevelde vele formuliergebeden, ging naar het lof (avonddienst), bad de rozenkrans en de verschillende litanieën, las veel levensbeschrijvingen van heiligen en probeerde hen na te volgen. Weldra werd ik dan ook beschouwd als een van de meest devote studenten van het seminarie.

Maar al deze pogingen en 'verdiensten' brachten mij niet dichter bij mijn Heiland, de officiële leer van de kerk. Maar ook daarvan kreeg ik de indruk dat ze in strijd waren met de leer van de Bijbel.

Er moest ergens iets grondig fout zitten. Maar wat was dat precies?

Ik maakte mij zorgen over al die twijfels, die mij bestormden en legde die daarom voor aan mijn geestelijke leider, d.i. de priester die aangesteld was om ons door onze geestelijke problemen heen te loodsen.

Hij luisterde aandachtig naar mijn verhaal en gaf toen het volgende antwoord: "Je weet dat er beslist niets fout kan zijn in de leer van onze kerk, want zij is de enige, ware Kerk van Jezus Christus op aarde. Als er dus iets fout is, dan zit dat in jou, in je eigen ziel. Het is de opstand van jou als jongeman tegen het gezag van de Kerk. Dit is een verzoeking, waar theologische studenten vaak last van hebben".

Hij raadde me aan: Maak je geen zorgen over die twijfels, probeer er ook geen antwoord op te vinden. Schud ze zo snel mogelijk van je af.

Ik volgde dit advies op en probeerde aan mijn twijfels te ontsnappen. Vaak voch ik tegen die stem in mij, die mij waarschuwde: er zit iets niet goed in de leer van je kerk. Deze geestelijke worsteling bleef mij gedurende mijn hele theologische studie bij. De twijfels bleven mij achtervolgen.

De dag van de priesterwijding kwam naderbij. Ik moest nu een beslissing nemen: of mij tot priester laten wijden of mij voorgoed terugtrekken.

Ik kwam er niet uit en besloot daarom een van de vroomste priesters die kon bogen op een jarenlange erv aring, te raadplegen. Ik legde mijn hart voor hem open en vroeg hem wat ik doen moest. Hij antwoordde:

"Er is helemaal geen reden voor jou om je niet tot priester te laten wijden. Iedereen heeft weieens last van zulke twijfels over de leer van onze kerk, maar het is niet verstandig om te proberen er een antwoord op te krijgen. En als je eenmaal gewijd bent, stuurt de bisschop jou en je collega's naar een parochie waar je je priesterarbeid kunt beginnen en dan zul je het zo druk hebben dat er geen tijd meer overblijft om zelfs maar aan twijfels te dénken".

Dat antwoord stelde mij gerust en zo liet ik mij tot priester wijden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 februari 1989

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

LICHT OVER POLEN (2)

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 februari 1989

In de Rechte Straat | 32 Pagina's