DE ENGE POORT

Er kwam eens een ernstige man tot de Zaligmaker, die als zijn vermoeden uitsprak.dat er wellicht maar weinig mensen zalig zouden worden. Deze man hoeft echt geen eigenwijze farizeeër geweest te zijn. die de zaligheid reserveerde voor een klein elitegroepje. Deze man betwijfelt echter wel een grote schare van gezaligden.

De man heeft er in ieder geval goed aan gedaan om deze vraag aan de Heere Jezus voor te leggen. Hij is immers de hoogste Profeet?

Zi jn woord is de waarheid. Zo ook hier. U moet er op letten dat de Heiland niet zonder meer ontkent dat er slechts weinigen behouden worden. Hij zegt zelfs dat er velen (!) zullen zijn, die zullen zoeken binnen te mogen gaan. maar niet zullen kunnen! Desondanks schuift Hij deze vraag als oneigenlijk terzijde. Het gaat er immers niet om hoevéél of hoe weinig er behouden worden, maar of GIJ behouden wordt. Daarom zegt Hij: Strijdt om in te gaan door de enge poort! Werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven! Zoekt eerst het Koninkrijk Gods!

Met deze dringende oproep is Jezus het land doorgetrokken. Met dit woord komt Hij ook heden tot u.

Deze oproep wil ons allereerst duidelijk maken, dat we van nature dus buiten staan. We staan buiten het heil, buiten het leven, buiten God en Christus. De oproep van Christus is daarom diep ontdekkend. Zijn onderwijs begint niet strelend bij vader Abraham, van wie we toch zulke lieve verbondskinderen zijn, overladen met beloften… Nee, Hij begint bij vader Adam. We staan buiten. En dat door eigen schuld. We zijn niet buiten de deur gezet, maar we zijn zelf weggelopen.

Zijn door dit ontdekkend onderwijs van Christus úw ogen reeds opengegaan voor deze werkelijkheid?

Maar zie nu eens het wonder van genade! Tot zulke buitenstaanders en weglopers komt die liefelijke nodiging: Strijdt om in te gaan! Buitenstaanders kunnen binnenstaanders worden. Er is een poort! Laat het dan een enge poort zijn, maar er is een poort.

Die poort is er nu voor iedereen. Wat dacht u? En achter die poort: het heil. het leven. God in Christus. En buiten die poort: de dood, de eeuwige ondergang.

Wel, als de zaken er zo voor staan, zullen zij wel allen komen! Dan zal een grote schare zoeken om binnen te mogen gaan!

Helaas, wat is nu de werkelijkheid? De mens heeft het zo goed en zo rustig en zo aangenaam buiten God. Hij gaat liever op een vrome of goddeloze wijze zijn eigen gang! Wat we zien in de tijd van Noach, namelijk dat niemand tot de ark kwam, wat we zien in de tijd van Jezus' omwandeling op aarde, namelijk Hij is gekomen tot het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen, welnu, datzelfde zien we overal en altijd. Ook nu. Bent u het er mee eens of niet! De natuurlijke mens is afkerig van God en keert niet tot Hem terug. Tenzij. Tenzij God hem te sterk wordt en hij gaat zien wat hij mist, en waar hij buiten staat. En dan leren we zien dat we reeds verloren liggen!

O hoor toch de stem van de Zaligmaker, u die buiten staat. Strijdt toch om in te mogen gaan!

Het leven vinden is een zaak van strijd, omdat de poort tot het leven eng is, nauw is. De poort is eng, omdat ik in het zaligmakende werk in mijn hart alles van mijzelf moet kwijt raken.

Mijn ongerechtigheden en mijn huizenhoge schuld. Mijn gerechtigheid en zelfvoldaanheid. Mijn godsdienst en bevinding. Mijn eigen wil en ik. Ik moet alles verliezen en Christus alleen gewinnen. Ik moet niets en Christus mijn Alles zijn. Het is een strijd, om dat ik leren moet dat zalig worden sola gratia is, om het eeuwig welbehagen, en nergens anders om.

Wat is nu strijden om in te gaan? Het is een pleiten op, een roepen om genade. Een verlangen om bekleed te worden met Christus' gerechtigheid. Het is leren jezelf af te schrijven en alléén de Heere Christus de eer van je zaligheid te geven.

De poort is eng, maar tegelijk ook zeer ruim. Want in en om Christus kan zelfs de allergrootste der zondaren binnen gaan. Zie maar eens naar de moordenaar aan het kruis: zie maar eens op de vervolger der gemeente, Paulus. Zie maar eens op uzelf, want wie is er groter zondaar dan ú! Of niet soms?

Vreselijk is het die strijd nu niet te kennen. Waar er nog is de onzalige rust der goddelozen. Of waar er nog is dat rusten op eigen werken en verdiensten. Ik geef ieder het zijne. Ik ben een vroom en meelevend christen. Zo kom je er toch ook? Neen, zo komt niemand er. Alleen door Christus en Zijn werk.

Ontzettend om met een ingebeelde hemel in de hel te belanden. Om straks pas tot de ontdekking te komen dat we door de val in Adam buiten staan. Dan zal echter ons roepen en kloppen niet meer baten.

Maar de poort tot God blijft gesloten. En daarom luidt nu het woord van de Redder van zondaren: Strijdt om in te gaan door de enge poort, want velen, zeg Ik u, zullen zoeken in te gaan, dan, wanneer het te laat is, en zullen daarom niet kunnen.

Nieuwpoort

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen