Duiken in de archieven van de Spaanse Inquisitie?

Beste vriend en broeder in Christus,

Het is lang geleden dat ik je geschreven heb. Maar dat is vanwege drukke werk zaamheden. De tijd die we in de Wartburg hebben doorgebracht in je patriarchale familie, zullen we echter nooit vergeten. Ik ben je nog altijd heel erg dankbaar voor de geestelijke en stoffelijke hulp die ik via en van jou heb gekregen, vooral in de voör mij moeilijke jaren 1967/'68. Heel erg bedankt ook voor de attentie dat je me regelmatig En la Calle Recta hebt doen toezenden. Ze is een verkwikking voor mij.

Al zeven jaar ben ik predikant in het „Basso Lazio", hier in Italië. Ik ben erg blij met mijn pastorale werk. En nog altijd dank ik de Heere dat Hij mij gevoerd heeft naar de Rechte Straat, de straat van de bekering. Ik heb een gelukkig gezins- en huwelijksleven. We hebben twee kinderen: David, 9 jaar en Isabella, 3 jaar oud. Ik wilde je nu een probleem voorleggen, waar ik erg mee zit. Je weet dat ik Spanjaard ben en al leef en werk ik ook in Italië, mijn vaderland blijft mij trekken. En daarom heb ik mij ook verdiept in de gang van zaken binnen de protestantse kerken van Spanje, vooral in de kerken op gereformeerde grondslag; dat is de Iglesia Espanola en de Iglesia Reformada Episcopal. Ik sta in briefwisseling met bisschop Taibo van de episcopaalse gereformeerde kerk in Spanje. Wat mij in jouw publikaties steeds weer verblijdt, is je heldere en radikale re

formatorische visie. Maar van de protestantse kerken in Spanje moet ik helaas over het algemeen zeggen dat het wel lijkt of ze de leer van de Reformatie nooit gekend hebben.

De vraag die mij bezig houdt, luidt dan ook: Hoe kan een kerk die zelf leeft uit de ware Bijbelse reformatie, zich aanbieden als een alternatief voor de rooms-katholieke kerk? Met andere woorden: hoe kan een kerk die zelf nooit de boodschap van de rechtvaardigmaking van de goddeloze door genade en geloof alleen heeft gekend of althans niet heeft verstaan en ook nooit de waarachtige vrijheid der kinderen Gods heeft begrepen die daaruit voortvloeit, ooit het Evangelie van de zaligmaking die alleen gelegen is in Christus, verkondigen tegenover de dwingelandij van een kerk die meent dat de mensen zalig worden door middel van de kerk, de kerkelijke hiërarchie met aan de top de machtige paus, en de sakramenten waarover zij alleen de beschikking heeft?

Daarom ben ik sinds een jaar bezig met een grondige studie van de Spaanse reformatoren, te beginnen bij Juan de Valdés. Maar nu doet zich een moeilijkheid voor. Hoe krijg ik de nodige boeken? En wie betaalt de kosten van de reizen die ik voor dit doel moet maken. Zo zou ik b.v. de archieven van de Spaanse inquisitie moeten onderzoeken enz.

Mag ik van je vragen of je mij bij dit werk wilt helpen met je theologische kennis en ervaring? En zou IRS mij kunnen helpen bij de bestrijding van de onkosten die ik moet maken voor de aanschaf van de nodige boeken en voor onvermijdelijke reiskosten? Graag wil ik dan de resultaten van mijn studie ter beschikking stellen aan IRS, wanneer ik er mee klaar ben. Met hartelijke broedergroeten en beste wensen,

Ds. Teodore Fanlo y Cortés.

N.B. Vanzelfsprekend wil I.R.S hem graag hierbij helpen.

TWIJFELS + TWIJFELS + TWIJFELS

Mijnheer,

Sinds enkele maanden heb ik mijn hart aan de Heere Jezus gegeven. Ik was rooms-katholiek en ondervind een grote vreugde, nu ik nader tot Jezus gekomen hen.

Toch kan ik mij nog altijd niet ontdoen van de gedachte: Pleeg ik niet verraad? Laat ik mij niet misleiden? Vooral het loslaten van de Eucharistieviering valt mij zwaar. Ik heb ook reeds mijn man en kinderen zover gekregen dat ze meegaan naar de evangelische kerk. Maar als ik dwaal, dan is mijn verantwoordelijkheid daardoor nog groter. Graag zou ik daarom het boekje van u: "Hoe kom ik tot rust?" ontvangen en ook een proefnummer van In de Rechte Straat.

Dringend zou ik u willen vragen voor mij te bidden, opdat die twijfels mogen verdwijnen. Hartelijk dank bij voorbaat in Jezus' naam, maar ik heerhaal: bid a.u.b. opdat die twijfels verdwijnen. Als dat gebeurd is, zal ik u opnieuw schrijven.

ONS ANTWOORD:

Ik kan u volledig begrijpen, omdat ook ik rooms-katholiek geweest ben. Wel is er dit verschil tussen u en mij: Nadat ik de r.-k. kerk verlaten had en Christus gezien en aangenomen had als mijn volkomen Zaligmaker (Joh. 1 : 12), heb ik nooit meer enige gevoelstrwijfel gehad over de juistheid van mijn stap.

Vóór mijn uittreden had ik die twijfels wél. Maar ik wist heel goed dat die twijfels enkel voortkwamen uit mijn gevoelsgebondenheid aan de r.-k. kerk. Wanneer die gevoelstwijfels in mij opkwamen, trok ik mij terug in mijn geest en overzag al de argumenten, waarom ik overtuigd was dat ik de r.-k. kerk moest verlaten. En dan zakten die gevoelstwijfels altijd weg.

Een voorbeeld. Enkele dagen vóór mijn uittreden zat ik in de bidkapel van het klooster. De ondergaande zon liet haar laatste stralen vallen op een beeld van Onze Lieve Vrouw van Smarten. U weet dat wij, vooral de paters redemptoristen, waren volgestopt met allerlei gevoelige verhalen over de machtige voorspraak van Maria. "Een kind van Maria gaat nooit verloren", was één van de uitspraken van de stichter van onze congregatie, Alfonsus de Liguori. We hadden ook een hele novene ter ere van O.L. Vrouw van zeven Smarten. Ik had die novene meerdere keren gebeden. En in een flits leek het of de Maria van die beeltenis bedroefd was over de stap die ik spoedig zou zetten.

Ik trok mij dus weer terug in mijzelf en analyseerde deze gevoelens. Ik zag duidelijk in dat dit niets te maken heeft met de Bijbel en dat het er zelfs mee in strijd was. De Bijbel verbiedt de beeldenverering heel duidelijk, verbiedt ook het aanroepen van gestorven mensen. De Bijbel zegt dat er maar één Middelaar is tussen God en de mensen, Jezus Christus (1 Tim. 2 : 5).

En toen wist ik het weer met alle stelligheid: Ik móét mijn kerk verlaten en het is de duivel die mij langs de weg van die sentimentaliteiten ervan probeert te weerhouden. Daarom is het ook goed dat u om gebed vraagt. En ik ben overtuigd dat veel lezers van IRS aan uw oproep gehoor zullen geven en u zullen gedenken in hun gebeden.

Nog één raad: Als u twijfel krijgt over de Eucharistie, denk dan eens aam de diepe vreugde die u nti in Christus gevonden hebt, een vreugde die u vroeger niet kende. Het moet dan toch duidelijk voor u zijn, dat niets deze vreugde mag wegnemen en dat dus een leer die die vreugde bedreigt, nooit uit God kan zijn.

Broeder Hegger,

Hartelijk dank voor uw brief, die mij zeer bemoedigd heeft. U had gelijk, bet was slechts een gebondenheid van mijn gevoel die strijd voerde tegen mijn nieuwe geloofsovertuiging. Ik voelde het aan als verraad tegenover het vaderhuis, waarin ik was opgegroeid. Maar intussen ben ik daar over heen. Op nieuwjaarsdag heb ik mijn getuigenis gegeven. Ik zie nu de Eucharistie, de mis, als een offerdienst die niet meer nodig is, omdat Christus Zich eens en voor goed heeft geofferd op Golgotha, zoals de Schrift zo duidelijk zegt, vooral in de brief aan de Hebreeën. Ik durf nu ook te getuigen van dat éne, algenoegzame offer van Christus.

De predikant, br. en zr. Brandse uit Kortrijk, hebben me zeer goed geleid door Bijbelstudies. Zo hebben ze mij gevoerd uit de doolwegen en de duisternis naar het volle licht. Daarom zij de Heere Jezus geprezen om de grote genade, die Hij aan mij geschonken heeft.

Ik geef u toestemming om mijn brief te publiceren. (Ik had die toestemming gevraagd voor de eerste brief, maar neem aan dat ik ook deze brief van mevr. Dufour mag publiceren. H.J.H.). Wel vraag ik dringend om gebed voor mij en voor ons ganse gezin (vijf kinderen), want ik wil niet graag alleen de eeuwige heerlijkheid deelachtig worden, maar zou het fijn vinden, als wij met z'n allen tot geloof zouden komen. Intussen is mijn gehuwde dochter reeds meegegaan. Zij leeft nu ook al met Jezus in haar hart.

Halleluia!

Kuurne (België) Mevr. Dufour - Honorez

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen