JODEN - over - ISRAEL

In Internationale Katholieke Informatie van 15-1-75 gaven drie joden hun visie op Israël. Wij citeren daaruit:

Betekenis van de ballingschap

„Hoe hebben de joden de „Galut" (— ballingschap) verstaan? In heel onze traditie hebben steeds twee meningen hierover naast elkaar bestaan:

1. Een beproeving die God opgelegd heeft aan zijn volk om het tot de rechte weg te brengen en het te zuiveren;

2. Een — en voor mij is dit meer fundamenteel — geleidelijke voltooiing van het plan van God met zijn volk, ten voordele van alle volkeren. („Door u zal zegen komen over alle geslachten op aarde", Gen. 12:3).

Wij moeten er op wijzen dat het woord „Galut", ballingschap, verstrooiing, ook „openbaring" betekent. Anders gezegd: door deze „Kalut" — welke pijnlijke gevolgen dat ook moge hebben voor het joodse volk — groeit iets van het plan van God met de wereld waarmee Hij zich verbonden heeft, waarvan Hij zich getuige weet".

Betekenis van het „Heilige Land"

„Eretz" is niet enkel het gebied dat drie miljoen joden huisvest. Het is het „Heilige" Land, waaraan, in hun hart en hun denken, alle joden van de wereld de kracht putten voor hun ziel en hun gedachten en hun bestaansredenen als jood. Over hun eigen vaderland of hun geboortegrond heen, zijn zij er mee verbonden door onzichtbare banden, schieten zij er wortel, en hebben er een mystieke verering voor.

Sinds de officiële oprichting van de Staat heeft men een verschijnsel waargenomen dat de joden zelf verwondert. Na hun uitdrijving uit de ghetto's en de geleidelijke aftakeling van hun eigenheid in de isolatie en de geestelijke vereenzaming, waarin iedere balling zich voelde, vernederd, onpersoonlijk, scheen hun besef van een volk te zijn met een gemeenschappelijke traditie uit te doven en weg te zinken in de diepten van het onbewuste. De oprichting van de staat Israël scheen voor de joden van Gola (ballingschap) als de enthousiaste wederopstanding van het volk, dat men uitstervend waande. De staat Israël bleek de openbaring van onvermoede krachten en al de zonen van Jacob voelden zich één, feitelijk of geestelijk, nabij de Muur, solidair in het gevaar, in de droefheid en de vreugde. En nu kunnen wij ons niet indenken dat dit nieuwe tijdperk zou ophouden en niet eeuwig zou duren.

Sinds een halve eeuw zijn talrijke staten geboren. En zou het bestaan van de enige kleine joodse staat op het Land dat de Eeuwige aan dit volk zelf heeft beloofd, bedreigd kunnen worden?

Het is het land waarheen men gaat en volgens het Hebreeuwse taalgebruik waarheen men „opklimt": dit wijst op een moeilijkheid om dit land te bereiken. Het land is een land vol risico's, een land dat overheerst wordt door de offerplaats. En dit land is noodzakelijk"

Volk, land, tora

„I.K.I. — Er bestaat dus een onverscheurbare drieledige band tussen volk, land en Tora?"

„Zeer zeker. Iedere regel van de bijbelse tekst spreekt van het wederzijds verband tussen de Heilige-gezegend-weze-zijn-Naam, het volk dat het juk draagt van de voltooiing van de goddelijke wil, dit wil zeggen het welslagen van de schepping, en de plaats waar dat moet gebeuren. Zoals er ook geen willekeurige heilige plaats is en de allerhoogste heilige plaats de Tempel is in de bijbelse opvatting, zo is er ook een „heilig Land" voor dit volk, een priestervolk, „Amquadosj", een volk gewijd aan de heiligheid en het priesterschap. Op deze plaats moet het leven en moet het geboren worden als de komende mensheid. Dat wordt op alle bladzijden van de Bijbel duidelijk gezegd".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen