ONS KOMMENTAAR

Wie is de heer Joosten?

Dr. Hommes vraagt, wie dhr. Joosten is. Dat zal ook vele lezers van ons blad wel interesseren.

Welnu, in het r.-k. blad „Het Centrum" van 28 dec. 1968 is een hele bladzijde gewijd aan een interview onder de titel: „Textielhandelaar werd schilder van duizenden „zolderstukjes" — Joop Joosten (70): Ik ben wel bejaard, maar ook hartstikke druk".

En uit het artikel zelf: „Joop Joosten is wat men noemt een autodidakt, iemand die zichzelf de kunst heeft eigen gemaakt. Door tientallen werken van Rembrandt en Maes te copiëren, door alle portretfoto's van de artiesten die in de radiobodes stonden afgebeeld, na te tekenen. In een ver verleden heeft hij een paar lessen gekregen, maar hij vindt daar nu van dat ze hem meer kwaad dan goed hebben gedaan, doordat hij in andere stijlen moest werken dan hij graag zou doen".

Ik ken dhr. Joosten alleen uit onze briefwisseling. Daaruit heb ik de indruk gekregen dat hij een bijzonder sympathiek en eerlijk man moet zijn. Zijn verleden is daar eigenlijk ook al een bewijs van. Iemand die zich zo konsekwent heeft ingezet voor wat hij als zijn roeping zag: de kunst, heeft zich door allerlei moeilijkheden heen moeten vechten. Dan moet je wel visie hebben alsmede karakter om die visie te verwezenlijken.

Vanwege die eerlijkheid kunnen dhr. Joosten en ik ook rustig met elkaar van gedachten wisselen. Ook al hebben wij op allerlei punten nóg zo'n verschillende kijk, toch is dit vriendschappelijk spel van woord en wederwoord mogelijk en juist daarom ook zo vruchtbaar.

Met Sinterklaas stuurde dhr. Joosten mij een van zijn schilderstukken: een gezicht op Oudewater. Ik wist toen nog niet dat hij zo'n bekende kunstschilder was en stond daarom verwonderd te kijken naar die warme kleuren van zijn schilderij. Hij heeft daarin een bepaald soort blauw verwerkt, dat bijzonder teer en gloedvol aandoet en dat heel persoonlijk is; zo in diezelfde geest als het groen van El Greco, dat je ook nergens anders vindt. Ik heb een foto van dat schilderij gemaakt en laat die in dit nummer afdrukken. Maar helaas kunt u op die foto niet de kleuren zien. Toch krijgt u daardoor wel een zicht op de compositie. Je ziet hoe hij even een stukje Oudewater „gegrepen" heeft. Die sfeer, die stemming, ligt voor altijd vast in de lijnen en in de kleur: een stukje droefheid om de tijd die voorbijgaat en een stukje vreugde omdat het mogelijk was dit stukje tijd voor altijd vast te leggen en daarachter het verlangen naar schoonheid die nooit voorbijgaat, naar de uitwaaierende pracht van de stille eeuwigheid.

Waarom ik zo blij ben met de gedachtenwisseling met dhr. Joosten? Omdat hij op bevattelijke wijze schrijft. In het verleden hoorde ik nog al eens, dat men de gedachtenwisseling met pater Schoffelmeer en pater Rademaker wat te hoog vond. Dat is vaak onvermijdelijk, wanneer theologen onder elkaar gaan bakkeleien.

Zoals u wel begrepen hebt, is dhr. Joosten ook op theologisch gebied een autodidakt. Hij is dus aangewezen op de lektuur die hem ten dienste staat en hij kan zich natuurlijk niet verdiepen in de stroom van nieuwe theologische lektuur, die voortdurend op de markt verschijnt. Maar het grote voordeel is, dat hij op treffende wijze de gedachten weet weer te geven, die nu nog bij vele roomskatholieken leven; ook dus de karikaturen, die dan ook op deze manier kunnen worden opgelost; zoals door ons blad ook allerlei karikaturen over roomskatholicisme, die nog steeds op het protestantse erf rondwandelen, worden weggenomen.

Om nog even op kardinaal de Jong terug te komen, deze heeft zeker geprobeerd objektief te zijn Maar ook hij was een kind van zijn tijd en afhankelijk van de destijds verschenen lektuur. Het Lutherbeeld bijv. dat hij tekent, is geheel anders dan dat van de jongste r.-k. geschiedschrijvers.

En ook wij zijn kinderen van onze tijd, kinderen van het jaar 1969. Dat belet ons niet om diepgaande geloofsovertuigingen te hebben wanneer het gaat om de weg des heils, maar het besef daarvan moet ons wel tot bescheidenheid manen, zodat wij eigen opvattingen en meningen niet gaan verabsoluteren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen