De oorspronkelijke godsdienst in Ierland

Volgens dr. Draak heeft de oorspronkelijke heidense godsdienst geen gebed gekend. Wat overgeleverd en overgebleven is, kent geen tweede persoon, geen Gij of U. Het zijn magische formules. „De Ieren (alle kelten?) waren van inzicht dat het bestaan slechts van dag tot dag magisch beschermd kan wordentot de fatale dag waarop het noodlot voor de (gekozen) enkeling alle bezwering, elke beveiliging, vergeefs: doet zijn" (a.w.)

„Het lijkt mij waarschijnlijk dat de dagelijkse funktie van de tovenaar, zijn bezwerende bescherming, juist voor Ierland de brug heeft geslagen naar de christelijke eredienst, of liever, naar wat de Ieren aanvankelijk dachten dat de christelijke eredienst was. De vaste morgen- en avondgebeden en de vroege dagelijkse dienst van de keltische kerk, - die een kloosterkerk was met merkbaar oosterse inslag -, zijn m.i. in het begin ervaren en begrepen als een superieure magische beveiliging en langs de weg van de liturgie is 't gelukt Ierland, dat geen natuurlijke betrekking tot „goden" kende, in zo opmerkelijk korte tijd voor het christendom te doen ontbranden dat het werd tot het Eiland der Heiligen" (a.w.). Ik meen dat deze magische formule van de liturgie nog steeds duidelijk aanwezig en voelbaar is in de r.k. kerken van Ierland.

En toch is ook in Ierland het nieuwe niet meer tegen te houden. Ik bezocht een nieuwe kerk in Dublin, volstrekt sober, met slechts twee heiligenbeelden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen