Predestinatie en menselijke verantwoordelijkheid

„Zojuist las ik uw artikel: „Beslissingen voor Christus" (juni, p. 27). Daarmee ben ik het helemaal niet eens. Ten eerste moet u geen evangelisten de schuld geven. Gereformeerde dominees gaan daar nogal eens mank aan. Vroeger, toen ik kind was, zaten de mensen te beven omdat gereformeerde predikanten altijd bulderden over hel en verdoemenis, zodat de mensen „Het" niet durfden aan te nemen, heden ten; dage preken ze iedereen in de hemel die maar „kerks" is geweest. Natuurlijk zijn er ook anderen - niet veel hoor -, maar ook hier bevestigen de uitzonderingen weer de regel. Zelf in de gereformeerde kerk opgegroeid, heb ik het nooit in de kerk gevonden, maar juist door zulk een gesmade „evangelist" heb ik de diepte van de blijdschap leren kennen. Ik ken zoveel kerkmensen die nooit weten of ze de Heiland aanvaard hebben. En het wordt ook zo goed als nooit in de kerken gevraagd. Mooie vrijblijvende preekjes waar je ziel niet door wordt wakker geschud. Geen zondag gaat voorbij of mijn evangelist vraagt, of alle aanwezigen al met hun zonden tot Jezus kwamen, zodat Hij hun vergeving en verlossing kan schenken. En zo doen alle goede evangelisten."

Leiden

ONS ANTWOORD:

Het heeft beslist niet in mijn bedoeling gelegen om mij minachtend uit te laten over evangelisten. Ik heb hoge bewondering voor de GAVE van de evangelist, als het werkelijk een gave van de Heilige Geest is. Billy Graham is duidelijk zulk een evangelist.

Maar ik heb weinig waardering voor mensen die deze gave gaan nabootsen. Dat kunnen dominees zijn en anderen. Ik heb een keer een samenkomst meegemaakt, waar een jongeman zulk een oproep tot beslissing voor Christus deed. Maar hij gedroeg zich als een marktkoopman die zijn waar aan de man probeerde te brengen. Hij was zowat aan het zeuren: „Toe nou, doe het nou, sluit de verzekering voor je eeuwige heil. God zit vast aan Zijn eigen belofte". Het deed mij gewoon pijn. Er was geen enkel besef van de grootheid Gods en van onze diepe verlorenheid. Beslissingen voor Christus die op deze manier worden aangepraat, kan men toch geen bekeringen, geen wedergeboorten, noemen in de bijbelse zin.

De beslissing voor Christus kan ook goed worden gepreekt. Wanneer wij een mens vanuit de Bijbel laten zien, dat hijzelf de schuld is, wanneer hij voor eeuwig verloren gaat, dan kan dat leiden tot een verdieping van zondebesef. Want wij moeten er ook voor oppassen, dat wij niet zulk een uitverkiezingsleer gaan preken, dat wij de schuld van onze onbekeerdheid aan God gaan toeschrijven. "Wanneer wij tot een onbekeerde zeggen: U bent liet die niet wilt, u weigert de Heer als uw Verlosser toe te laten in uw leven, - dan kan dat oorzaak worden van ontzetting, zodat hij uitroept: „Bergen, valt op ons; heuvelen, bedekt ons!".

Ik ben het helaas met mevr. Van Houwelingen eens, dat er maar al te vaak in onze kerk vrijblijvende preekjes worden opgedist. Het is juist dat zij daar kritiek op levert. Laten wij echter ook veel bidden voor hen die Gods "Woord moeten bedienen. Het is een ontzettend verantwoordelijke taak. Eenmaal zal de Here ons rekenschap vragen over wat wij met de talenten van Zijn machtige, rijke Woord hebben gedaan.

Ik vond het zo treffend dat het een baptistenpredikant was die wees op de gevaren van de „beslissings-prediking". Ik wil hieronder een stukje laten volgen uit het blad van de gereformeerde gemeenten, waarin gewezen wordt op de menselijke verantwoordelijkheid:

Doodsslaap in Adam, maar toch. ..

„Een ieder die onbekeerd sterft, zal het weten onder het Evangelie geleefd te hebben en nochtans nooit de genade Gods in waarheid benodigd te hebben. Zulk een zal God de schuld niet kunnen geven van zijn eeuwig verderf, daar het middel was gepredikt waarbij hij genodigd werd, en hij deze weg heeft versmaad. Hoe noodzakelijk en geheel onmisbaar de onwederstandelijke wederbarende kracht des Heiligen Geestes ten leven ook is krachtens zijn doodsslaap in Adam, een ieder blijft ten volle verantwoordelijk ook voor de nodigingen des Heer en, in het Evangelie geopenbaard..'

Aldus ds L. Rijksen in „De Saambinder"

CONFERENTIE EX PRIESTERS FRANKRIJK

Op 9 en 10 september werd een conferentie gehouden~van Franse ex-priesters onder leiding van prof. Pierre Petit, waartoe ook wij een uitnodiging ontvingen. Ongeveer veertig ex-priesters namen daaraan deel. Twee inleidingen werden gehouden over de onderwerpen: „Wat hebben wij in het protestantisme gevonden?" en „Wat kunnen wij aan het protestantisme geven?". Er volgde een levendige gedachtenwisseling, waarbij menigmaal de klacht werd gehoord, dat het protestantisme door de valse oecumene wordt uitgehold. Iemand vertelde hoe hij bij een predikant was gekomen om hem te spreken over zijn voornemen om over te gaan naar het protestantisme en hoe deze er met kracht bij hem op had aangedrongen: Als-je-blieft, doe dat niet. Het is niet fatsoenlijk meer om in onze oecumenische tijd van kerk te veranderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen