HET EVANGELIE IS EEN KRACHT GODS..…

Geachte, Redaktie

Het zij mij vergund ernstig indringend protest aan te tekenen tegen het artikel van Jan Abt in „De Protestant" van 22 juli: „Gedachten over het expriesterschap".

Ontluistering van het Evangelie.

Jan Abt schreef o.a.: „Allereerst ben ik er onvoorwaardelijk van overtuigd, dat deze ex-priesters allen in hart en nieren rooms-katholiek blijven ondanks hunpersoonlijke bezwaren tegen de organisatie van de kerk of bun doctrinaire bedenkingen" (blz. 187).

Dit betekent een ernstige ontluistering van het Evangelie. Ik voel mij verplicht hiertegen te protesteren.

Allereerst met de woorden van Paulus: „Want ik schaam mij het Evangelie niet; want het is een kracht Gods tot behoud voor een ieder, die gelooft, eerst voor de J ood, maar ook voor de Gri ek" (Rom. 1 : 16). Paulus heeft er niet aan toegevoegd: „behalve voor de rooms-katholiek".

En vervolgens wordt de bewering van J an Abt te niet gedaan door Hebr. 4 : 1 2 : „Want het Woord Gods is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard en het dringt door, zo diep, dat het vaneenscheidt ziel en geest, gewrichten en merg, en het schift overleggingen en gedachten des harten".

Het Woord Gods kan dus wèl doordringen ook tot hart en nieren van een rooms-katholiek. De overwinnende kracht van het Evangelie van Gods soevereine genade houdt niet stil voor de poorten van het hart van een roomskatholiek. De H. Geest kan elk mens door de wedergeboorte totaal veranderen, er een nieuwe mens van maken, en de rooms-katholiek is daarvan niet uit gesloten.

Een andere eeest.

Ik kan wel begrijpen, dat J an Abt zo schrij ft, want zijn artikel ademt de geest van een vlak humanisme, ook al gebruikt hij soms christelijke termen. Zijn beschouwingen over de ex-rooms-katholieken en de ex-priesters bevatten soms interessante psychologische opmerkingen, maar ze komen beslist niet boven de zielkunde uit.

Uit de verschillende artikelen die Jan Abt tot nu toe gepubliceerd heeft, blijkt nooit dat hij zelf de levenwekkende kracht van het Evangelie van Gods soevereine genade ervaren heeft. Hij schrijft steeds over „het" rooms-katholicisme en over „het " protestantisme, maar ik heb nog nooit, ook niet tussen de regels door, bij hem een juichkreet kunnen beluisteren om Jezus Christus, die hij ontmoet zou hebben in een persoonlijke volstrekte gelovige overgave.

Ik wil daarmee allerminst een uitspraak doen over het hart van een ander. Ik stel slechts vast, dat J an Abt in zijn uitingen nooit blijk heeft gegeven van zijn eventuele blijdschap om de aanvaarding van Jezus Christus als zijn enige, volkomen en persoonlijke Zaligmaker.

Wij echter getuigen, dat God enkel door zijn genade en niet om onze verdiensten onze rooms-katholieke harten en nieren veranderd heeft en nieuwe mensen van ons heeft gemaakt. Terwij l wij vroeger zuchtten onder de wet van Rome, zingen wij nu van Gods goedertierenheid, die „ons gered heeft door het bad der wedergeboorte en der vernieuwing door de heilige Geest, die Hi j rijkelijk over ons heeft uitgestort door Jezus Christus, onze Hei l and" (Titus 3 : 6).

Jan Abt kan ons, ex-priesters, ook niet verstaan, wanneer deze „wedergeboorte en vernieuwing door de heilige Geest" niet heeft ondervonden. Ik moet hem

dan verwijzen naar 1 Cor. 2 : 1 2 - 14, vooral: „hij kan het niet verstaan omdat het slechts geestelijk te beoordelen is".

En ik neem hem dat ook niet kwalijk. Maar wat ik hem wel kwalij k neem, is dat hij zich desondanks een oordeel over ons aanmatigt en ons geval gelijk schakelt met het zijne. ( J an Abt beweert zelf ook ex-priester te zijn.)

In een artikel in „Hervormd Nederland" heb ik J an Abt er reeds eerder op gewezen, dat wij van een andere geest zijn. Hi j heeft zich daar blijkbaar niet aan gestoord. In dit artikel van „ De Protestant" lanceert hij zelfs een openlijke en grove belediging aan ons adres.

Grove belediging.

J an Abt schrijft n.1. ook nog: „Persoonlijk geloof ik, dat alleen diegenen voor een normaal ambt in een andere kerk zich aanbieden, die of bij voorbaat of door ervaring weten, dat zij niet of nauwelijks een plaats zullen vinden in het normale burgerlijke leven". J an Abt zegt dus onomwonden, dat een ex-priester slechts predikant wordt vanwege het baantje, vanwege het geld.

Het verwondert mij zeer, dat de redaktie van „ De Protestant" die uit zes dominees bestaat, zulk een zware en valse beschuldiging aan het adres van hun collega' s zo maar voetstoots heeft gepubliceerd. Want wat is er pijnlijker voor een dienaar des Woords dan dat hij, als hij het Evangelie van Gods liefdevolle erbarming verkondigt en de sakramenten bedient, in het gezicht geslingerd krijgt: „ U denkt daarbij toch alleen aan het salaris dat u er mee verdient. Als u een andere betrekking kon vinden, waarbij u evenveel guldens opstrijkt per maand, dan zoudt u er onmiddellijk mee ophouden, of in elk geval er nooit aan begonnen zijn".

In Nederland zijn er 7 priesters predikant geworden, maar in andere landen veel meer. In Duitsland zijn het er 64. J an Abt veegt al die mensen met één pennestreek van de kaart. Het zijn geen waarachtige herders, het zijn slechts huurlingen, „die of bij voorbaat of door ervaring weten, dat zij niet of nauwelijks een plaats zullen vinden in het normale burgerlijke leven".

Ik protesteer in naam van al deze kinderen Gods, die wedergeboren werden tot een onvergankelijke hoop, die niet meer zwijgen konden van het rijke heil dat hun in Jezus Christus geschonken werd om niet, en die zich door God geroepen wisten tot de verkondiging van dit zuivere Evangelie.

Bestrijdt ons niet op deze manier.

Toch nemen wij deze uiting niet in de eerste plaats kwalijk aan J an Abt zelf. Hij is blijkbaar een van de vele priesters, die de kerk verlaten hebben, maar nog niet hun psychische evenwicht hebben gevonden en waarschijnlijk niet de levenwekkende vernieuwing van het Evangelie gevonden hebben. Dat blijkt wel duidelijk uit het feit dat hij zijn artikelen nog steeds niet met zijn eigen naam durft publiceren. Maar vooral ook dat hij vanuit zijn schuilnaam anderen gaat aanvallen, en dat nog wel zijn eigen confraters, de ex-priesters, zonder eerst kontakt met ons op te nemen.

Wij nemen dat echter wel ernstig kwalijk aan de redaktie van „De Protestant". Jan Abt zal zichzelf dan toch zeker ook nog beschouwen als iemand, die „in hart en nieren rooms-katholiek" is gebleven. Hij heeft zelf, - dat blijkt trouwens uit zijn artikelen - , alleen maar „doctri nai re bedenkingen" tegen Rome. Maar „bedenki ngen" zijn toch zeker geen voldoende redenen om met zijn kerk te breken. Want dan is hij inderdaad niet alleen „in hart en nieren", maar ook in zijn overtuiging nog rooms-katholiek gebleven. En dan is het toch wel zeer te betreuren, dat „ De Prot est ant " aan de reformatorische christenen voorlichting laat geven over de verhouding Reformatie-Rome door iemand die de reformatie diep in zichzelf afwijst.

Wordt dit een schandaal ?

Het rooms-katholieke dagbl ad „ De Ti j d" heeft op 22 september een ingezonden stuk opgenomen, klaarblijkelijk weer van een ex-priester. Stijl en inhoud stemmen vol komen overeen met de artikelen van J an Abt in „ De Protestant" en in „ Hervormd Nederland".

Hierin gaat deze ex-priester fel tegen ons te keer en verwijt ons „laster, kwaadsprekerij, leugen en schijnheiligheid", zonder natuurlijk een konkreet geval aan te geven, waari n wij de rooms-katholieke leer onjuist zouden hebben weergegeven.

Ook hier laat hij duidelijk uitkomen, dat hij eigenlijk nog rooms-katholiek is. Hij schrijft over „buitenkerkelijke priesters, voor wier terugkeer niet het geloof, maar gewoonlijk wel de juridische barrières onoverkomelijk zijn".

Dat wil dus zeggen, dat de schrijver wel naar Rome zou terugkeren, als die juridische sl agboom (wellicht zijn huwelijk?) zou worden weggenomen.

Het stuk is noch door initialen, noch door een schuilnaam ondertekend. redaktie van „ De Ti j d" vraagt daar begrip voor. Ik vermoed echter dat geen enkel weldenkend mens waardering zal hebben voor deze l af f e aanval vanuit de anonimiteit, noch voor 't feit, dat „ De Tijd" zo'n anonieme aanval plaatste. Ik vrees dat uit het geval „ Jan Abt " straks een schandaal zal voortkomen. Wanneer straks wellicht de juridische barrière voor hem wordt opgeheven, dan keert hij natuurlijk terug naar Rome. Dan zal deze „hel dhaf t i ge" schrijver, die er nu niet voor terugschrikt om vanuit anonimiteit en schuilnamen op zijn mede-ex-priesters te schieten, er zeker openlijk over snoeven dat hij „ De Protestant", die hem nu bij zich op de schoot heeft genomen en hem vertroetelt vanwege zijn aanvallen tegen ons, bij de neus heeft genomen.

Om misverstand te voorkomen, moge ik er aan toevoegen, dat „ Hervormd Nederland" wèl ons antwoord op een ander artikel van Jan Abt geplaatst heeft. En zelfs heel royaal op de tweede bladzij de en niet als ingezonden stuk, maar als artikel. Di t dus in tegenstelling met „ De Protestant".

Aan alle „protestanten" die, al of niet in dienst van Rome, menen ons, ex-priesters, te moeten bestrijden, zouden wij in herinnering willen brengen dat zij op 31 oktober herdenken het ontstaan van het protestantisme door. . . . de expriester, Maarten Luther.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen