Het herderlijk schrijven over de Pinkstergroepen

Het herderlijk schrijven van de hervormde synode over de pinkster groepen is in allerlei kerken en kringen met zeer veel instemming begroet.

Een groep echter van ongeveer zeventig predikanten en voorgangers van allerlei kerken en richtingen meenden, dat ook enigszins tot uitdrukking moest worden gebracht dat dit herderlijk schrijven gezien mag worden als een uiting van het gehele reformatorische christendom van Nederland. Zij hebben daarom onderstaand schrijven verzonden aan allerlei bladen van Nederland.

Namens een groep van ongeveer 70 predikanten en voorgangers en enkele andere ambtsdragers uit verschillende kerken en gemeenschappen spreken we onze dankbaarheid uit voor het Herderlijk Schrijven van de Generale Synode van de Ned. Hervormde Kerk over de Kerk en de Pinkstergroepen. De meesten van ons komen reeds meer dan een jaar iedere maand een dag samen voor bezinning, om naar elkaar te luisteren en samen te bidden. Wij spreken de hoop uit, dat velen de boodschap aangaande de Heilige Geest hierin vervat zullen ter harte nemen, opdat het in vele kerken en gemeenschappen zal komen tot een werkelijke vernieuwing door de Heilige Geest, waardoor we ook zullen groeien tot de openbaring van de eenheid in Christus. "We willen met nadruk enkele punten uit dit herderlijk schrijven onder de aandacht brengen:

Verootmoediging en zelfonderzoek.

Het roept Kerken en Pinkstergroepen op tot verootmoediging en zelfonderzoek;

„Het eerste wat de kerk te zeggen heeft op de boodschap der Pinkstergroep, zal niet een woord van afkeuring of kritiek mogen zijn, maar een woord van beschamende erkenning, dat een beweging als die van de Pinkstergroepen kon opkomen, mede doordat er in de kerk zelf zo weinig „betoon van geest en kracht" (1 Kor. 2:4) was, waardoor de krachten van het Koninkrijk onvoldoende in deze wereld tot openbaring konden komen. Daarnaast moeten wij erkennen, dat mede door het optreden van vele Pinkstermensen een veronachtzaamd en soms verwrongen stuk van de bijbelse boodschap - en nog wel een hartestuk - weer aan de orde is gesteld: de leer omtrent de Heilige Geest" (blz. 34).

Wat de kritiek op de Pinkstergroepen betreft, menen de Pinkstervoorgangers onder ons dat deze in verschillende gevallen terecht is en dat deze kan helpen nederig te zijn en zich niet te verheffen boven andere kerkgroeperingen, die zelf al erkennen, dat er een geestelijke armoede en verschraling bij hen is.

Duidelijk stelt dit schrijven, dat de gaven niet alleen voor de begintijd van de gemeenten zijn: „Daarmee doen wij een ernstig tekort aan de mogelijkheid van de Heilige Geest in onze tijd". „Wanneer in onze tijd de gaven en krachten van het Koninkrijk zich niet of slechts spaarzamelijk openbaren, dan ligt dit niet aan het feit dat die gaven alleen voor de begintijd waren, maar dan komt dit doordat de Kerk lijdt aan gebrek aan de Heilige Geest" (blz. 65).

De grote vraag

Het schrijven wijst ook een weg: „De grote vraag die de kerk zich moet stellen is: Wat moet gebeuren, wil het in de Kerk komen tot een dusdanig leven en werken vanuit de Heilige Geest, dat de krachten van het Koninkrijk openbaar worden, en de kerk haar roeping ten aanzien van de wereld zó kan vervullen als haar Heer het van de aanvang af bedoeld heeft?" (blz. 59).

Op deze vraag wordt een grondig en indringend antwoord gegeven. Uitvoerig wordt de boodschap van de volheid van de Heilige Geest in de bijbel gefundeerd. We worden opgeroepen tot gebed, tot het gelovig aanvaarden van deze grote beloften, tot de volkomen overgave aan Jezus Christus.

„De Heilige Geest zal ons moeten laten zien, dat we niet maar een aantal zonden begaan, maar dat we de grote zonden begaan van onszelf in het middelpunt te plaatsen, onszelf te stellen en handhaven op de plaats waar God de alleenheerschappij behoort te hebben. Zo kan het door Gods genade er toe komen, dat we onszelf prijsgeven en dat we alleen alles van onze Heer verwachten in grote ootmoed en dankbaarheid. Zo kan het door de werking van de Heilige Geest komen tot wedergeboorte. Wie zo geheel heeft leren afzien van zichzelf, die kan ook gevuld worden met de Heilige Geest" (blz. 69).

Dringend!

Daarom kunnen wij niet anders dan de grote bijbelse dingen, die hier verkondigd worden, dringend onder de aandacht brengen van de christenen van ons land. De bijbelse belofte van de vervulling met de Heilige Geest is een boodschap voor nu. Er is de dringende roep om een nieuwe reformatie. Laten we ons daarom verootmoedigen en gelovig bidden om de volheid van de Heilige Geest, die kerken en gemeenschappen „krachtig in de Heer" zal doen zijn en ons samen zal doen staan voor de éne zaak van God.

„Het is tenslotte bovenal de Heer der Kerk zelf, die er verlangend naar uitziet, dat degenen die Hij zo duur gekocht heeft, alle vertrouwen op zichzelf en op alle menselijke zekerheden overboord zullen werpen, om het alleen met Hem te wagen, om, zelf leeg geworden zijnde en wanhopende aan eigen aktiviteiten en wijsheden, zich geheel door de Heilige Geest te laten vullen. Opdat juist in deze tijd de zaak van zijn Koninkrijk met grote kracht voortgang zal vinden en wij met haast zijn toekomst tegemoet zullen gaan" (blz. 78).

Namens de hierbij gevoegde lijst van predikanten en voorgangers:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen