Een gemeente op de grens

“Door de crisis heeft het gemeentewerk dit jaar behoorlijk te lijden gehad”, schreef Pedro Snoeijer in de laatste nieuwsbrief. “Door de beperkende overheidsmaatregelen wegens corona was heel veel niet mogelijk. Bijbelstudies en jeugd- en kinderwerk hebben maar heel weinig plaats kunnen vinden. Activiteiten waarbij we andere mensen uitnodigen helemaal niet. Daar we geen eigen ruimte hebben is het moeilijk kerkdiensten te beleggen. We huren een verenigingsruimte die zowel in het voorjaar als ook sinds eind oktober gesloten werd, waardoor we er niet meer voor onze kerkdiensten terechtkonden. Het is erg lastig een vervangende en betaalbare ruimte te vinden, waardoor we geen kerkdiensten konden hebben. Op den duur willen we graag een eigen ruimte hebben, maar momenteel kunnen we dat als gemeente gewoon niet betalen. Gelukkig zijn we verbonden met de Arche Gemeinde in Hamburg (www.arche-gemeinde.de), die sinds het voorjaar elke zondag een livestream kerkdienst heeft. Het is goed deze verbondenheid te ervaren, maar we missen de kerkdiensten erg.”

Tijdelijke ruimte voor kerkdiensten

Gelukkig heeft de gemeente een tijdelijk onderkomen gevonden, liet Snoeijer in diezelfde nieuwsbrief weten: “Sinds korte kunnen we gelukkig tijdelijk in een ruimte van een andere gemeente terecht, maar de gemeenteleden uit Polen mogen de grens niet over, wat ook weer erg pijn doet. Ook het pastorale werk is erg moeilijk.”

Grens

Dat de gemeente leden heeft uit het Duitse én het Poolse gedeelte van grensstad Görlitz-Zgorzelec, maakt het dus extra lastig.

“In het voorjaar had Polen de grens volledig dicht gemaakt met grote hekken en zelfs bewapende soldaten als bewaking, wat bij velen nare herinneringen aan de communistische tijd opriep. Toen na drie maanden de grens eindelijk weer geopend werd, werd dat op de grensbrug gevierd alsof de Berlijnse muur opnieuw gevallen was”, aldus Snoeijer. “Momenteel is de grens niet dicht, maar in de meeste gevallen mag je er niet over en er zijn strenge controles. De Poolse regels zijn onduidelijk, waardoor het niet duidelijk is of kerkbezoek aan de andere kant van de grens toegestaan is, en de Poolse gemeenteleden willen begrijpelijkerwijze geen boete of verplichte quarantaine riskeren, waardoor ze ook problemen met hun werkgever zouden krijgen. Daardoor kunnen we elkaar alweer langere tijd niet zien, wat weer erg veel verdriet geeft. We zijn dankbaar voor de technische mogelijkheden van telefoon, internet en Skype, die we uiteraard gebruiken, maar dat is niet hetzelfde. Ik maak me daarom ook best wel zorgen om de gemeente. Dit is voor het gemeenteleven en voor verschillende gemeenteleden erg slecht en niemand weet hoelang dit nog gaat duren en wat de (geestelijke) langetermijngevolgen voor christenen en gemeenten in Europa zullen zijn.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen