Het vagevuur

Aan de redactie van En la Calle Recta,

Voor me ligt een exemplaar van uw tijdschrift van december 2013. Op pagina 29 verwijst u naar de roomskatholieke leer van het vagevuur. De commentator tekent het volgende aan: “Voor Rome blijft de zaligheid nog steeds een doel dat de mens het leven zuur blijft maken, inclusief na dit leven.” Het treft me dat dit leerstellige probleem niets te maken heeft met de rooms-katholieke leer. Rooms-katholieken geloven dat degene die in het vagevuur is reeds zalig is. Hij zal nooit naar de hel gaan. Het genieten van de eeuwige heerlijkheid is echter nog niet volledig, want hij is in een toestand - niet in een plaats - om gelouterd te worden voordat hij kan ingaan in de Heilige Stad waar geen vlek of smet binnen zal kunnen komen (Openbaring 21:27), maar zijn zaligheid is absoluut.

Degene die in het vagevuur is, gaat niet meer op zoek naar een doel na dit leven. Hij is al zalig.

Ik respecteer het dat u niet de roomskatholieke leer van het vagevuur deelt. Het oordeel laten we over aan God. Maar alstublieft, verkondig dit niet als de rooms-katholieke leer, want dat is het niet. Het is zodoende niet eerlijk om dit de lezers van En la Calle Recta voor te schotelen.

Ik wens u alle goeds toe in onze Heere Jezus Christus.

Jose L. Fierro Mexico

Antwoord van IRS

Veel dank, beste lezer, voor uw beleefde brief met de zegenwens voor ons tijdschrift, ons leven en onze bediening. Ook wij wensen u in Christus Jezus alle goeds toe op uw levenspad.

Uw reactie op het artikel van onze broeder dr. Klaas van der Zwaag verbaast ons niet, want er bestaat een grote verwarring in de rooms-katholieke gelederen met betrekking tot het kerkelijk gezag over de leer, gezien de bestaande meningsverschillen en tegenstellingen tussen het pauselijk leergezag, de catechismus en de stem van de paus.

Onlangs heeft bijvoorbeeld de nu expaus Benedictus het bestaan van het vagevuur als fysieke plaats ontkend. Dat roept een ernstig probleem op als we dat bezien bij het licht van de leer die door het pauselijk leergezag vastgesteld is. Niet alleen omdat het pauselijk leergezag altijd het woord “plaats” gebruikt als verwezen wordt naar de hemel, de hel en het vagevuur, maar ook omdat de uitdrukking “gaan” of “afdalen naar”, en “opklimmen naar” of “neerdalen tot”, als ze het heeft over de bestemming van de zielen in het hiernamaals, uitdrukkingen zijn die in de verschillende geloofsbelijdenissen of geloofssymbolen staan. Het gaat er dan om waar ze zullen zijn.

Ik hoop dat u door deze eenvoudige verklaring ernstig gaat nadenken over de beschuldiging die u over ons uitstort, dat wij niet eerlijk zouden zijn tegenover onze lezers als we hen de rooms-katholieke leer voorleggen.

In alles is onze wens niet de controverse maar alle gedachte gevangen leiden tot de gehoorzaamheid van Christus (2 Kor. 10:5), die door middel van Zijn offer aan alles voldaan heeft (Hebr. 7:27; 9:12, 27), ons uit loutere genade zalig maakt door het geloof (Ef. 2:8-10) en wiens bloed ons reinigt van alle zonde (1 Joh. 1:7).

Dit is het heerlijke vertrouwen van de kinderen van God: dat er “geen verdoemenis is voor hen die in Christus Jezus zijn” (Rom. 8:1).

Hier hebben we de volmaakte liefde van God en niet die van een sadistische vader die zijn geliefde kinderen veroordeelt tot de kastijding in een afgrijselijk vagevuur, uitgevonden door mensen om daar munt uit te slaan en te spelen met de gevoelens van arme mensen die de Schrift niet kennen.

We hopen en wensen dat uw ogen, lieve lezer, geopend zullen worden en dat de ware liefde van God en Zijn Woord, geopenbaard in de Bijbel, u in verrukking zal brengen.

Carlos Rodríguez

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen