Wat is het doel van IRS

We zouden dat doel kunnen omschrijven met de woorden van Paulus. We willen alleen maar verkondigen "Jezus Christus, en Die gekruisigd" (1 Kor. 2:2); "wat meer is, Die ook opgewekt is, Die ook ter rechterhand Gods is, Die ook voor ons bidt" (Rom. 8:34). Hem groot te maken is onze lust en ons leven.

Dus NIET: rooms-katholieken uit hun kerk vandaan te halen om ze als een trofee de eigen protestantse kerk binnen te voeren, tot lof en roem van de 'bekeerder' en van de kerk die daardoor kan bogen op een toenemend aantal leden.

Het bijzondere doel van IRS is de Christus der Schriften te beschrijven voor rooms-katholieken. Als zij tot het geloof in Hem komen, zijn we daar heel erg blij om, maar niet wij hebben te beslissen of ze hun kerk moeten verlaten, ja of nee. Dat is een zaak van het Hoofd van de gemeente.

Sommige rooms-katholieken zullen na hun nieuwe zicht op Christus als de enige Middelaar, het niet langer in hun kerk kunnen uithouden. Ze voelen zich in hun geweten verplicht om hun kerk te verlaten. Wanneer rooms-katholieken hen vragen: "Waarom deden jullie datS", zullen ze in alle eerlijkheid die redenen moeten vertellen. Maar het is onjuist, wanneer wij tegen hen zouden zeggen: "Dus moeten jullie dat ook doen"! Want de Heere gaat met ieder Zijn weg en we mogen vertrouwen op de belofte van Christus: "De Geest der waarheid zal u in al de waarheid leiden" (Joh. 16:13). Dat is vaak onze moeilijkheid (en onze armoede) dat wij alles zelf willen leiden en zo weinig overlaten aan de leiding van de Heilige Geest.

Toch zullen we soms ook zelf beslissingen moeten nemen. Toen ik in 1958 met IRS begon, was er een heel andere Rooms-Katholieke Kerk dan nu. Die kerk was triomfalistisch en zelfbewust. Ze zag op het protestantisme neer. Ik meende daarom toen het (zware) geschut van de polemiek en de aanklacht op haar te moeten richten, in de hoop daardoor een bres te schieten in dat bolwerk van zelfvoldaanheid.

Maar de Rooms-Katholieke Kerk van Nederland is sindsdien grondig veranderd. De vrijzinnigheid heeft haar van binnenuit uitgehold. De kerkverlating is er schrikbarend. In 1958 was het zondagse kerkbezoek nog minstens 75 procent. Nu is dat gedaald tot onder de tien procent.

Een andere factor is ook dat nauwelijks nog vijf procent gelooft in de onfeilbaarheid van de paus. Dat blijkt o.a. daaruit dat men zich niets aantrekt van het pauselijk verbod om voorbehoedsmiddelen te gebruiken. Vroeger was dat wel zo. Toen luidde steevast het demografische weerbericht: "Vanuit het zuiden toenemende bevolking". Maar al sinds lang is er wat dat betreft, geen verschil tussen zuiden en noorden.

Doordat de rooms-katholieken kritischer zijn geworden en in grote meerderheid niet meer geloven in de onfeilbaarheid van de paus, zijn ze eerder geneigd om te geloven in de onfeilbaarheid van de Schrift.

Daar liggen dan ook de kansen voor IRS. Het heeft nauwelijks nog enige zin om rooms-katholieken in Nederland te bewijzen dat allerlei dogma's van hun kerk in strijd zijn met de Schrift, want ze geloven die dogma's zelf niet meer.

Onze roeping is daarom hen via de Schrift naar Christus te leiden. Wij moeten van Hem getuigen zoals geschreven staat over Andreas die tot zijn broer Simon Petrus zei: "Wij hebben gevonden de Messias, dat is, overgezet zijnde: de Christus. En hij leidde hem tot Jezus" Qoh. 1:42, 43).

Dat is dus onze roeping, niet alleen tegenover de rooms-katholieken, maar tegenover iedereen. Wij moeten getuigen van de Christus der Schriften, Die ook wij gevonden hebben. Door dat getuigenis mogen ook wij anderen naar Jezus leiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen